Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

''Geç şu odaya yerleştir eşyalarını!'' Dedi. Sesi öyle sertti ki bir an ondan korktum. İnsanların yere göğe sığdıramadığı, o ünlü komutan bu mu diye düşündüm. Vatanı uğruna bunca fedakarlık yapan bir asker bana karşı nasıl bu kadar sert olabiliyordu? Halbuki bu evliliği onun kadar bende istememiştim. Ne olurdu sanki beni de vatanı gibi görse? Ne olurdu beni de vatanı kadar sevse? Asker eşiydim artık. Vatanı uğruna ölmeyi ödül sayan bir adama eş olmuştum. Bu ünlü komutan, benimle evlenerek çaresizliğime umut olmuş, beni ölümden kurtarmıştı. Ve yine bu sebepten bana mecburdu. !!!VATANIMSIN ADIYLA YAZILAN İLK KİTAPTIR!!!

Yıldız Sürgünü | Kayıp Kaderler Serisi Birinci Kitap Dünya, bilinenlerin ardına gizlenmiş sırlarla dokunurken birbirinden habersiz dört ruh, stratejik bir oyunun beklenmedik piyonlarıdır ve küçük bir devinimle aralanan perdenin ardında, akıllara durgunluk veren bir gerçek saklıdır. Fedakarlıklarla kazanılmış şanslar, gökyüzünden sürülen yıldızlar ve kayıp kaderler. İncilerle bezeli gök kubbenin altında, Rauahure Adasının gölgeleriyle örülmüş karanlık sahnede, bu masallar yankılanır. Bir destan, yazıldığı gibi toprağa karışır. Fersah fersah derinlere gömülmüş tapınaklar, kuytularında kadim zamanların hakikatini taşır. Zamanın acımasız akışındaysa gerçekler, anıların hükmüyle dokunur. Anılarsa masallarda can bulur ve bazı masallar, yalnızca unutulmaya mahkûmdur. Yıldız Sürgünü de unutulur, unutulmuştur. Ancak kaderin ördüğü her ağ, dengeyle yoğrulan incelikli sistemler bütünüdür. Her gerçekse yaşamın bir noktasında, sarındığı gölgelerden kurtulabilecek kudreti bulur.

Caelum Paradisus - Cennet Bahçesi Herkesin dilinden düşmeyen, Hiç kimsenin varamadığı o yer. "Her günahın bir cezası vardı ve ben, her ne kadar hatırlamasam da günahlarımın cezasını çekiyordum." Dört kişinin yönettiği o dünya. Kendi dünyalarında yok oldular. Mutluluk onlar için de sonsuz olmadı. Beş farklı soy. Kıyamet sonrası ayrılan yolları. Kaybedilen onlarca savaş. Yıkım ve sadece pişmanlık. Düzen bozuldu, dünya krallıklara ayrıldı. Her bir krallık farklı amaçlar edindi kendine. Yaşamaya ve savaşmaya devam etti. "Bir dahaki sefere kalbimi hedef aldığında öldüğümden emin ol." Krallığının prensesi ve geriye kalan tek vârisi olan Lilya Letitia, olanlardan bihaber yaşamaya devam etti. Bir av haline geldiğinden bihaber... Bilmiyordu fakat hissedebiliyordu ki bu yolda evini, benliğini, ruhunu ve daha nicelerini kaybedecekti. Bilmiyordu, haberi dahi olmayan bu güçlerinin onun ölümü olacağını. Güneşin bir kez bile doğmadığı, çiçeklerin açmadığı, şah yerine piyonların lider olduğu bu yolda tek başınaydı. Tüm bu yolun sonundaysa kolları arasında kıvranan anıları, her bir gözyaşıyla silinen gülümsemesi ve saç tutamlarıyla birlikte düşen hayalleri... "Ya beraber öleceğiz ya da sen özgürlüğe kavuşacak ve eksik ruhunu tamamlayacaksın." "Benim ruhumun eksik parçası sende olduğu sürece her zaman ruhumu tam hissedeceğim."

"...tam kapıya dokunduğum anda biri kolumdan kavradı sıkıca. 'Nereye gittiğini zannediyorsun?' dedi beni tutan kişi kızgın bir sesle. Ve ilk rengi gördüm beni tutana dönüp baktığımda. Aynı mor taşlı taç. Aynı siyah elbise." "Ben" adında bir sözcük vardır ortaya çıkan aynalar karşısında. Bir de o üç harfin arkasında kalanlar vardır aynalar ardında. Birisi tutup elinizden gösterseydi soru işaretlerine takılanları, kolay olabilir mi kucaklayabilmek kendinizi? Kapak resmi için @golgedekizambak 'a teşekkürler.

Tesadüf diye bir şey yoktur. Hiçbir Mandalina yürüyerek kapı koluna asılmaz. Aşk, gerçektir ve kalp yalnızca bir kişiyi sever. - 13/01/2024

0545 *** ** **: Hanımefendi şemsiyeniz bende kalmış Siz: Pardon tanıyamadım? 0545 *** ** **: Kader Ortağın 0545 *** ** **: Ruh Eşin 0545 *** ** **: ve şu andan itibaren biricik sevgilin

✨️Tamamlanmıştır... Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak bana aittir.

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.