❝Geçmişi hatırla, küllerden hatıra.❞ Terk edişler kalpte büyük bir yarayı kaplar. Geçmişindeki tohumların geleceğinin kökleri olunca büründüğün o karanlık seni yutar, yürüdüğün yol uzun gelir anlamazsın. İzleri bedenine tutsak olduğunda öldüğünü sanarsın. Ladin Nekrasova, geçmişin pençesinden kurtulamayan bir kadındır. Bir gece boks maçını seyretmeye gittiği vakit olacakların doğurduğu sonuçlara katlanmak zorunda kalır. Boks maçında hiç beklemediği bir adamla karşılaşır yıllar sonra. Ares Gökkurt Kandemir. Ladin, Gökkurt'u şehit düşen babasının çalıştığı Özel Kuvvetler'den tanıyordur. Onu gördüğünde geçmişinin yükü omuzlarına binmiştir ama bilmediği bir şey vardır. Gökkurt, onu tanımayacak kadar ona uzaktır ama Ladin ona bir nefes yakındır. Aralarındaki sürtüşmeden doğan alevler günler geçtikçe ilerler, yalanlar bir mum gibi söner. Tanrı kaderlerini birlikte yakar, cehennemi yaşar sevgiler. "Külden var olan bir kadının hikâyesi bu; ama ateşin ta kendisi ondan başkası değilmiş, öğrenmek zorunda kaldım." 29 Kasım 2024 🥀 BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR!

Annesi ile küçük bir köyde yaşayan 17 yaşında Arin, bir gün annesini bir yangında kaybeder ve bir başına kalır. Köylü kızı evlendirmeye karar verir. Ağalardan birisi kızın yaşlı bir adamla evlenmesine göz yumamaz ve oğlu ile evlendirir. Kapak tasarımı @paralevm

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

"Her şey Fransa'ya taşınmam ile başladı."

Sırlar, sırlar ve sırlar... Bir gece yarısı evinin camında bulduğun not hayatını ne kadar değiştirebilir? Ansızın telefonlarına düşen bildirime şaşkınlıkla baktılar. *Konum gönderildi* Gönderilen konuma gideceklerinde asıl oyun başlayacaktı ve henüz kimse bunu bilmiyordu. Bilinmeyen bu numara onlara nasıl bir oyun oynayacaktı? 🎭 Lise son sınıf öğrencisi dört arkadaş, birbirinden farklı karakterlere sahiplerdi. Dördünün de tek ortak noktası herkesten sakladıkları sırları olmasıydı. Ya da... Gerçekten öyle miydi? Oyunbaz o sırları buldu ve içlerine saklandı. Şimdi sırada kendisinin bulunmasını beklemek vardı. Peki bu dört arkadaş, içine düştükleri bu oyuna karşı nasıl birlik olacaklar dersiniz? "Ben büyük bir sırrım ve büyük sırları, en iyi saklananlar bulabilir. Siz, Saklanan Ruhlar; bulabilir misiniz beni?"

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

Sağ tarafta beni bekleyen adamı gördüğümde adımlarım durdu. Buz gibi mavi gözler bedenimi baştan aşağıya süzerken bakışlarımı adamın yüzünden ayıramadım. Kendi ten rengimin soluk bir beyaz olduğunu ve benim kadar açık bir tene sahip hiç kimsenin olmadığını düşünürken onun teni bir heykeli andırıyordu. Beyazdı. Sadece beyaz. Teninde tek bir kusur bile yoktu. Bulutların arasından hafifçe sızan güneş sayesinde teni parlıyordu. Tek bir şey hariç baştan aşağıya beyazlar içindeydi. Omuzlarına doğru gelen ince siyah saçları vardı ve buz mavisi gözlerini daha da ortaya çıkarıyordu. "Dışarıda bunun için idam edilebilirsiniz." - BUZ KRALLIĞI SERİSİ (+18) (yetişkin romantik)

(Yetişkin içerik!!!) _______________ Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri üst düzey bir bürokratın kızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu. Ben Alina Kozlov... Ben Balerin... Ben tırnağı kırıldığı için ağlayan, geceleri ise birilerinin boynunu kıran kızdım. "Ben Balerin, benimle dans etmeye cesaret edebilir misin?" ~B&Ş~ Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri ünlü bir rock yıldızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu. Ben Asil Alaca Şahin... Ben Yırtıcı... Ben sesi sokaklarda yankılanan, geceleri ise birilerinin duyduğu son ses olan adamdım. "Ben Yırtıcı, benimle şarkı söylemeye cesaret edebilir misin?" _______________

''Gittiniz, beni bıraktınız sandım.'' O an dudaklarından kırık bir tebessüm peyda oldu, bakışları koyulaşmıştı. ''Öyle bir ihtimali bir an önce at kafandan. Çünkü...'' dediğinde yanıma yanaştı. Nefesi yüzümde geziyordu. ''Biz seni hayatımıza nakış atılmış ince iplerinden bir şekilde tuttuk.'' Nefesimi burnumdan aldığımda ciğerlerime kokusu yayıldı. Yanıma biraz daha yanaştı. Bende konuşsam dudaklarımız birbirine değecekti. ''Birbirine dolanmış iplerin, yaşadığımız hayata düğüm attığımız en güzel şey oldu...'' Kehribarları gözlerimi delip geçerken hızlı atan kalbimin onunda duyduğundan emindim. ''Bu yüzden seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı. Anlıyor musun?'' Cümleleri kalbime dokunduğunda unutamayacağım bu sesi bu kelimesi kalbimin derinine bir not bırakmıştı. "Seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı." Kapak Tasarımı: gimme_art

Bilinmeyen numara: İçtiği sigaradan sevdiği müziklere kadar biliyorum Bilinmeyen numara: Susuyorum