Zawsze byłam od Ciebie gorsza. Biedniejsza, brzydsza, grubsza. Byłaś blaskiem, ja Twoim cieniem i zgadzałam się na to. Pragnęłam Twojej przyjaźni. Kochałam Cię jak siostrę, której nie miałam. Jednak to zaszło za daleko. Zatrułaś mnie. Chcę się uwolnić. Nie pozwolę Ci mnie zniszczyć. _____ Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami. Nie zezwalam na kopiowanie ani przepisywanie tego gdziekolwiek. Jeżeli zauważysz, że ktoś zbyt mocno zainspirował się moją pracą, daj mi znać. Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa". Okładka: @Flowercy

Ashley płakała do torebki Gucciego. Willy płakał do paczki fajek. berry; 2018

(o dziewczynce, chłopcu i końcu wszystkiego) Narcyza Szafrańska mieszka w mieście bez nazwy; codziennie rwie sobie rajstopy o kolce róży, które okalają wejście do jej szkoły. No i, przede wszystkim, jest kolekcjonerką: całe swoje życie szuka ludzi osobliwych, by później uczynić z nich swoich przyjaciół. Ma ich już trójkę: Wilgę, Alberta i Oriona. A oprócz nich: arcy-nemezis, Balladynę, która uparcie przeszkadza jej w spokoju skończyć obiad. Opowieść o dziewczynce, która kochała wszystko to, co dziwne, którą absorbowały wszystkie zagadki wszechświata i o tym, że pech nigdy nie ma liczby pojedynczej.

Twoja osobista paczka papierosów, pamiętnik i za-po-mi-na-nie. Poczęstuj się. © drobnosc; 2022

Dodatek do „Dalii". Listy pisze się gdy zwykłe słowa nie wystarczają. A oni do kopert włożyli niezapominajki.

Roza nienawidziła dotyku, brudu, pytań, mężczyzn w krawatach i swojego pochodzenia. Dalia kochała poezję, kakao, alternatywny rock puszczany na starych odtwarzaczach i ciszę rozdzierającą chaos. Alan kochał Dalię i niebyt. Alan był sztuką i bólem. Alan nienawidził siebie. Praca bierze udział w konkursie „Skrzydlate Słowa".

świat został sprzedany dlatego zapukaliśmy do bram nieba ale tam już nikt nie otworzy

Blair Mitchell żyje dzięki plotkom, nienawidzi filozofii i czasami też swojego sąsiada. Skoro wszystko jest takie paskudne, można właściwie wyskoczyć z czwartego piętra. Prawda? 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙝𝙤𝙬 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙬𝙝𝙮 𝙔𝙚𝙨𝙩𝙚𝙧𝙙𝙖𝙮 𝙮𝙤𝙪 𝙩𝙤𝙡𝙙 𝙢𝙚 '𝙗𝙤𝙪𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙨𝙠𝙮 𝘼𝙣𝙙 𝙖𝙡𝙡 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙄 𝙘𝙖𝙣 𝙨𝙚𝙚 𝙞𝙨 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙮𝙚𝙡𝙡𝙤𝙬 𝙡𝙚𝙢𝙤𝙣 𝙩𝙧𝙚𝙚 2020

Jack Bennett przez całe swoje życie chciał odnaleźć siebie, nie mając pojęcia, gdzie szukać. Jak stawiać czoła codzienności, kiedy nie wiesz, kim jesteś? Opowieść o chłopcu, który wyrwał się z własnej klatki by odkrywać; by odczuwać. By żyć. ©forvirret, 2019

'niektóre osoby mają w oczach cały wszechświat, a wszechświat to spory ciężar' 16-letnia Audrey Williams uważa, że potrafi poradzić sobie ze wszystkim sama. Blokuje się na bolesne doświadczenia, które z upływem miesięcy zaczynają narastać w zatrważającym tempie. W momencie, kiedy dziewczyna zaczyna się nieświadomie krzywdzić, pojawia się osoba, która może pomóc Rey wydostać się z dołka, z którego istnienia nawet nie zdawała sobie sprawy. Może również pociągnąć Audrey na dno, gdzie sama od długiego czasu się znajduje.