"Aslında komik çocuksun." Karizmatik bir şekilde gülümsedim. "Ama biraz aptalsın." Operatöre Bağlanıyorsunuz evreninden yan kitaptır. Seriden bağımsız okunursa spoiler barındırır!

Bazı papatyalar siz yapraklarını koparmadan önce son şarkılarını söyler. Işıltılı bir hayatın, ünlü şarkıcı Papatya Parlar'ın dünyası...

Evera Alfen. Ya da yalnızca Era. Ölümün soğuk nefesini ensemde hissedene dek etraftaki herkes kadar sıradan bir yaşam sürdüğünü zanneden o genç kızdım. Hayatta kalmak için tek kural vardı; ormandaki sınırlara adım atmayacaktım. Her şey öğretildiği gibiydi. Ta ki o lanet gece... Bir katil hayatımdaki en masum varlığı canice öldürene dek. Küçük kardeşimi benden alana dek. Bir şeylerin ters gittiğini fark edene dek. Kuşları unuttuğumu hatırlayana dek. Ve göğe baktım. Ben, ilk başkaldırandım.

BU KİTAP BASILI ESER HALİNE GETİRİLDİĞİ İÇİN KALDIRILMIŞTIR. FİKİR SAHİBİ OLMAK İSTEYENLER İÇİN GİRİŞ BÖLÜMLERİNDEN BAZILARI BULUNMAKTADIR. KEYİFLİ OKUMALAR. * Lütfen bekleyin. Operatöre bağlanıyorsunuz. * * Kapak tasarım: @viranebirkalp

Babasının ölümüyle birlikte hayattan gelecek her şeyi boş vermiş genç kız, annesinin ve üvey babasının zoruyla tüm yazını çürütmek üzere, hiç tanımadığı bir şehre, tanımadığı bir eve, tanımadığı insanların arasına gönderilir. Buradaki hiçbir şeyin kendi karanlığına ışık tutamayacağından eminken tıpkı kendisi kadar aydınlıktan korkan bir adam tanır ve işte o zaman onun gecelerinin peşine düşer. Onların hikayesi bu siyahın mavisinde başlıyor. # Ne zifiri karanlık, siyah; ne apaydınlık, günü doğmuş bir beyaz. Gece şimdi sen gibi. Gece mavi. #1 FANTASTIK

Genç kadın, yalnızlığın hüküm sürdüğü yoğun hayat temposunda bir gece hastane nöbetinden yorgun bedenini sürükleyerek evine döndüğünde kapısının önünde gizemli notlar bulana dek hayatını çizdiği kurallarıyla, disipliniyle yöneten, tuttuğunu koparan kontrollü bir insandı. Notların saplantılı bir hal almasıyla beraber hayatında güvendiği herkese şüpheyle yaklaşmaya başlamış, kendisiyle kedinin fareyle oynadığı gibi oynayan bu saplantılı insanı bulmaya karar vermişti. Ve Tuna KARTAL akıl almaz tesadüfleriyle hayatına paldır küldür girdiğinde işler kesinlikle rayından çıkmaya başladı, içini ısıtan sıcak kahve gözleriyle bu karizmatik adam kendisinden tamamen zıt olduğu, rahatlığıyla onu çılgına çevirdiği halde yıllardır bir kıpırtı dahi hissetmediği kalbini göğüs kafesinde tekletmişti. - Unuttuğu şey, adımları ne kadar sağlam basarsa bassın o geçmişini içinde saklayan yaralı bir ruhtan ibaretti, ılık bir meltemdi, rüzgardı. Ve hayat güzel olan her şeyi bir çırpıda mahvedebilecek kuvvetli bir fırtına. '' - (Mavi Gece hikayesindeki Tuna karakterinin kitabıdır.)

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Bilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nörosa'yı getiren bu yabancının benim için zamanla bir araç olmaktan çıkıp amaç olacağını bilsem buradan hızla uzaklaşırdım ancak bilmiyordum. Ve Nörosa benim başlangıcımdı, Nörosa benim sonumdu. Nörosa umutsuz ruhlarının, son damlasını akıtan umuttu.

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

İLK KURGUM OLMASINDAN KAYNAKLI ÇOK FAZLA HATA VAR. İLERİDE TEKRAR YAZILACAK!! Psikiyatrist olmak isteyen Açelya uzmanlık eğitimi için mahkumların tedavi gördüğü bir hastaneye çalışmaya gider. mahkum hastanın ona duyduğu hisler... hastanedeki anormallikler... Hastalarda ki anormallikler... Her şey birbirini takip eder. Karanlık onları esir alırken geriye kalan tek şey acılarıdır. "kimi insan geçmişle geçmemişi birbirlerine karıştırır. halbuki, geçen iz bırakır, geçmeyen yara." Onların iz sandıkları yaraymış bunu acılarla öğrenicekler, onlar kabuk tuttuğunu düşündükleri acı geçmişlerinin kanıyan yaralarıyla savaşacaklar. HERKES GEÇMİŞTEN İZ TAŞIR Bazıları o izlerin geçtiğini düşünür ama aslında geçen sadece zamandır. Acılar her an'ında mutluluklar bir an'ındadır. Başlangıç tarihi : 16 /06/2023