"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

19 yaşında hamile bir kız ve onun ailesine kavuşma hikayesi (Ç)almayın! Yazım yanlışları vardır ona göre okuyun! Başlama tarihi: 07.11.2022 Bitiş tarihi: 18.11.2022

"Savcı!"diye kükredi ve elindeki silahı bana doğrulttu. o an aklıma şuana kadar nasıl bir hayatım olduğu geldi kaos,nefret,üzüntü ve daha nicesi ama tek bir anı ölme düşüncesini güzelleştirdi bana ölürsem ailemle beraber olucaktım annem,babam,ikizim . 8 yaşında ayrılmıştım Ben ailemden aslında ayrılmamıştım ayrılmak zorunda kalmıştım benim ailemi öldürmüşlerdi ne zararları vardı ailemin o insanlara Tek abim kalmıştı yanımda tek ikimiz kaldık ailemizden Etrafı bir kurşun sesi sardı ama vücudumda mermi yoktu biri beni yere itmişti ve üstüme eğilmişti kara gözleri çok etkileyiciydi Nereden bilebilirdim o kara gözlerin benim ailemin katilinin oğlu olduğuna,nerden bile bilirdim o adamın benim hayatımda önemli bir rol alacağına,Nereden bile bilirdim o kara gözleri görmeden yaşyamıyacağıma Ben Lara ailesinin katilinin oğlundan intikam alıcakken o kara gözlere düşen lara bu benim hikayem bu bir savcının bir mafyanın kara gözlerine aşık olma hikayesi.

Asena sert 17 yaşında Trabzonun iki güçlü ailenin torunu. Binbaşı ve mitçi iki abisi var hatta sülalesinin çoğu asker. Yengesi ve amcasıyla herzaman ki gibi normal bi gün geçiriyordu taki amcasına gelen telefona kadar. Asena bi anda abileri ablaları kardeşi hatta ve hatta bi ikizi olduğunu öğrendi ama bunların hiçbiri onun umurunda değil o annesinin meleği babasının dişi kurdu abilerinin cadısıydı sonuçta 17 yıl önce hemşirenin hatası yüzünden iki hayat değişti ALTUNSOYLAR AİLESİ ailelerini dağıtan kızları bildiği selinin öz kızları olmadıklarını öğrendiler. Bi yandan sevindiler bi yandan üzüldüler. Aileleri belki tekrar bi araya gelir diye SERT AİLESİ çok sevdikleri Asenalarının aralarında kan bağı olmadıklarını öğrendiler bi yandan sevindiler bi yandan yıkıldılar. Asena onlara Hilal ile Sarpın emanetiydi bi yandan onların kanlarından olan bi kız var ama bu onlar için önemli değil kan bağı olsun yada olmasın Asena sert ailesinden Bu hikayede Bi farklılık var Asena ailesi bildiği kişilerden şiddet görmüyor birbirlerine ölümüne bağlılar

Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim kızgınca. Ağzından akan kanı boynumdan çıkardığım fularla sildim. "Hakkını helal et deli komutan." dedi gülümseyerek "Benim hakkım sana helaldir." ••• "Emre," dedim ve konuşmama devam edemeden öksürmeye başladım. "Bizim işimiz yaşamak," dedim güçlükle. "Ve yaşatmak komutanım." diye tamamladı beni. ••• "Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi; 'Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye'nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir.' Onlar bizim geleceğimiz, bize değil düşmanlara karşı duracaklar!" diyip sözümü bitirdiğimde hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" diye bağırdılar. Bu ses o kadar güçlü, o kadar kudretliydi ki nizamiyeden bile duyulduğundan emindim. •••🖇 Kapak tasarımı : @koyumorgokyuzu 🤍

Çocukluğundan beri zorluklarala büyüyen sonra vatanına aşık bir kızın zorlu hayatı bu zotuluklarin yanında sevgi âşk ve daha birçok olayy...

Bir kız evli, mutlu, bugüne kadar tüm zorlukların üstesinden tek başına kalkmış kız peki ya birden sürpriz yumurta gibi gerçek ailesi çıkarsa ne olur?