İLK BİR KAÇ BÖLÜM KİTAP FİNAL VERİNCE DÜZENLENECEKTİR. İLK KİTABIM YAZIM YANLIŞI VEYA CÜMLEDE HATA OLURSA KUSURA BAKMAYIN DİKKAT ETMEYE ÇALIŞIYORUM ELİMDEN GELDİĞİNCE. ~ Mihriban Aras, geçmişi trajik şekilde unutan ve hayatına ailesinin kaybından sonra devam etmeye çalışan genç bir kadın. Üniversite yıllarında sonra ülkesine döner ve amcası ile yaşamaya başlar. Her şey çok iyi gidiyor diye düşünürken bir anda yıllardır boş duran yan eve bir aile taşınır ve aslında herşeyin yeni başladığı. Taşların yeniden oturtulması gerektiği anlaşılır. Alparslan Demir, zengin ve normal bir ailede büyümüş bir adam. Kendisi medya da iş insanı sanılırken aslında bordo bereli tim komutanı ve yıllardır çocukluk aşkı olan kadını arıyordur. Ailesinin yeni evine gittiğinde aslında yıllardır aradığı kadını bulur ama atladığı bir şey vardır. Kadın adamı hatırlamıyor. Adam kadını unutamıyor. ~ Kucağındaki kızı daha sıkı tuttu küçük kolları, bahçenin bir köşesine geçti. "Şşt... tamam küçük kız ben yanındayım korkma." Mihriban'ın küçük elleri, Alparslan'ın tişörtünü tutmuştu sımsıkı. Alp kızın korktuğunu anlamıştı ve b bu yüzden daha da sıkı tutu. Mihriban, Alparslana tutundu. Alparslan, Mihriban'ı sımsıkı tuttu. Kader ağlarını iki küçük çocuk için örmüştü. O gece birbirini kazanan iki küçük çocuk. Yıllar sonra bir arada olucaklar belki de... Mihriban, bir gecede her şeyini kayıp etmişti... Alparslan, bir gecede büyümüştü küçük kız için... ~ YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR!❌ ÇALINMA V.B. DURUMLARDA ADLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR. KİTAPTA GECEN KARAKTERLER VE OLAYLAR KESİNLİKLE KURGUDUR.

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

Babam beni yıllar önce kardeşim dediği görev arkadaşına emanet etmişti. Şimdi ise o arkadaşı beni Türk Silahlı Kuvvetleri'nın değerli parçası olan Yüzbaşı Boduroğlu'na emanet ediyordu. Şehit Binbaşı Eymen Başer'in kızı, öğretmen Melek Başer'dim ben. Ve artık Ateş Timi'nin koruması altında babamın katillerine karşı savaşacaktım. * 12 Ocak 2002'de şehit düşen Binbaşı Eymen Başer şehadet şerbetini içmeden önce ailesini, silah arkadaşı Binbaşı Bekir Boduroğlu'ya emanet eder. Lakin kader Bekir'in emanetlerini uzağa savurur, sahip çıkamaz. Aradan yıllar geçer ve Eymen'in kızı büyüyüp öğretmen olur. Babasının şehit olduğu şehre atanır. Bir gün okul çıkışı bir grup terörist tarafından saldırıya uğrar. Onu kurtarmaya bir tim gelir ve gelen timin komutanı Bekir Boduroğlu'nun oğlu Yüzbaşı Boduroğlu'dur. Bu iki insan geçmişte babalarının tanışıklığından ve emanet olayından habersizdir. Ancak kısa süre sonra ortaya çıkan bu gerçekle hayatları birden bire değişir. Yıllar evvel şehit düşen bir Binbaşı'nın kızıyla, silah arkadaşının oğlunun hikayesi... Hikayedeki olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla bir ilgisi bulunmamaktadır. Yayın tarihi: 22 Ağustos 2024

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya çalışarak. Gözlerini yumdu kısa bir süre, sakinleşmek için. "BEN, SEN YAŞA DİYE KOKUNA HASRET KALMIŞKEN; SEN KENDİNİ NASIL TEHLİKEYE ATARSIN?!" Diye bağırdı. Sinirle gözlerimi kırpıştırdım. "Ben yaşayayım diye öyle mi?" Diye sordum, boş gözlerle. "Ya sen beni nasıl bıraktın? Nasıl?" Diye sordum, merakla gözlerine bakarken. "Annem öldü ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremişti. "Benim sana ihtiyacım vardı, yaşamaya değil," dedim sertçe. Bakışlarım ifadesizdi, şuan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse döner, o zaman ben ona sarılabilirim. Sinirle kollarımı iki yana açtım. "AL! YAŞIYORUM!" Diye bağırdım. Dudaklarımdan alaylı bir kahkaha döküldü. "Tabii buna yaşamak denirse," dedim. Baş parmağımı tam kalbine yasladım. "Korkaksın sen," dedim, hiç acımadan. Onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Asıl benim hikâyem şimdi başlıyordu...

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce KARA, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

Amına koyduğumun salağı sert vurmuştu ama iyi vurmuştu şerefsiz.Neyse diyip ne yapıyoruz şarkıya ve içmeye devam ediyoruz.Bir elimde sigaram diğer elimde bira şişemle şarkıya eşlik ediyordum... "sen çölüme yağmur oldun"........"çünkü sen.." Bir anda kapı çalınca şarkıyı kapattım "acaba bu sefer hangi dövdüğüm ibne dayanamayıp kapıma dadandı" dedim sesimi yalandan biraz yükselterek kapıdaki kişiler duysun diye. sigaryı ağzıma alıp birayıda sağ elime aldım ve sol kolumlada kapıyı açtım... Ne yalan söyleyeyim kapıda bana şaşkınca bakan 3 tane kocaman adam beklemiyordum ama gerekirse de döverdim sıkıntı değildi benim içinde."Hayırdır kimsiniz" adamlar sanki ne dediğimi anlamamış gibi şaşkınca bana bakmaya devam ediyorlardı. "Sen Tanem Sönük müsün?"dedi aralarından daha yaşlı ama hala zinda olan kişi "Niye sordunuz" "Eğer taniyorsaniz söyleyin biz onun gerçek ailesiyiz"dedi aralarından en genç duranı.Ama sanki pot kırmış gibi yaşlı adam, genç olanın omzunu sıktı. Ben ise beni nasıl bulduklarını merak ediyor ve hayret içerisindeydim...

Bir kadın var, acısından kendini dağlara kapatan. Bu öyle büyük bir acı ki, dağlara gölge olacak kadar büyük hemde. O Gölge. Teröristlerin gölgesini bile göremediği Gölge. Ece... Gölge'nin ardındaki, güneşe aşık kız. Bu hikaye, güneşe aşık kızın güneşe kavuşma hikayesi. "Seni öldürmeyi geçtim, gölgeni bile görememişler." «Hikayedeki her şey hayal ürünüdür.» Düzenleniyor. (Eski ismi:|GÖLGE| Emredin Komutanım!)

O bir Türk askeri O bir dişi kurt O bu vatanın savaşçısı kadını O BİGE EFİL SAKA Bige Efil Saka cesur korkusuz bir Türk askeri ama onun çocukluğu ölü bir cesetten ibaretti. Onun çocukluğunu gerçek sandığı ailesi tarafından katledildı ama o küçük kız büyüdü şimdi kendi vatanı için savaşan bir Türk Askeriydi o geçmişini arkada bırakan vatanını korumak için gözünü kırpmadan canını feda edebilecek bir asker namıdeğer SİMURG yıkıldığında küllerinden yeniden doğan dağlardaki itlere korku salan onların kabusuydu simurg Simdi onun hayatını okuyalım.

Kimsesiz bir kız olarak yeterince zor olan bu hayata tutunmaya çalışırken, kendimi bir anda Olimpos'un Tanrıçası olarak bulmayı kesinlikle beklemiyordum. Daha doğrusu eksik söyledim pardon, Olimpos'un henüz kimin çocuğu olduğu bilinmeyen kayıp Tanrıçası olarak bulmayı beklemiyordum demeliydim. Sahi, kimin kızıydım ben? Üç büyük Tanrıdan hangisi benim babamdı? İşte tüm bu soruların cevabı da, aslında içeride saklıydı... Kapak Tasarımı; 💖 SALAİ DESİGN/ Aglamam_Zaman_Aldi Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı, kopyalama dahilinde yasal yollara başvurulacaktır.