Dwoje marzycieli dążących z zapartym tchem ku swym największym marzeniom spotyka się pewnego dnia. Jakże inaczej mogłoby się to zakończyć jak nie choćby przyjaźnią? Niestety wszystko ma swój koniec, a w tym przypadku był on zdecydowanie przedwczesny. Lecz tak, jak kwiaty zakwitają co roku na wiosnę, tak samo ta więź odżyła. Mijają ponad dwa lata. On jest już niemalże na szczycie swych marzeń, ona dopiero wspięła się na pierwszy schodek. On wyciąga do niej pomocną dłoń, a ona w życiu nie przypuszczałaby, że coś mogłoby pójść nie tak, teraz, kiedy wszystko wydawało się być w jak najlepszym porządku... TO NIE JEST TŁUMACZENIE

Po odniesieniu pewnej porażki Darcy zamienia się w emocjonalne zombie. Nic nie ma dla niej znaczenia, a już na pewno nie szkoła i dalsze starania o stypendium, które sprzątnięto jej sprzed nosa. Dziewczyna opuszcza się w nauce, przestaje chodzić na zajęcia, stroni od kontaktów z ludźmi. Rodzice w trosce o nią wysyłają ją na odpoczynek na wieś do rodziny. Ardamine to malutka wioska u wybrzeży Irlandii, gdzie nie dzieje się absolutnie nic. Początkowo Darcy jest nastawiona neutralnie do owego wyjazdu, ale wszystko zmienia się gdy natyka się na plaży na tajemniczą puszkę, której właściciela za żadne skarby nie może odnaleźć. Zdawałoby się, że poszukiwania zakończyły się fiaskiem, kiedy to w miejscu odkrycia pudełka niespodziewanie pojawia się notatka od osoby, która ukryła je tam piętnaście lat temu... Opowiadanie mojego autorstwa, które publikuję pod adresem http://offthecoast-ff.blogspot.com/

❝Tylko głupiec zakopałby ciało na plaży, nie, to nie wchodziło w grę.❞ © besaucy 2014-2016

Ona zawsze była melancholiczką, a on zawsze lubił w niej to. I jak miłosny pocałunek rozwiewa wszelkie wątpliwości oraz smutki, tak przesiąknięta zapachem tytoniu kurtka powoli koiła ból. ©Modern_Myth 2014//teksty znalezione pod poduszką//

Dla nich czas przyspieszył, przyglądając się, jak bez ostrzeżenia zostają rozdzieleni.

Lola nosi okulary, włosy nigdy jej się nie układają tak jakby tego chciała, a na dokładkę- nie ma za grosz wyczucia stylu. Nie od dzisiaj wiadomo, że większość ludzi ocenia książki po okładce, i mimo, że jest inteligentna, błyskotliwa i pracowita, to w życiu nigdy nie było jej łatwo. Jej najgorszy koszmar? Zjazdy rodzinne, na których zasypywana jest przez krewnych milionem pytań! Zwykle uwawało się jej zwinnie wywijać z nich kłamstwem, ale tym razem coś poszło nie tak i kłamstwa będzie musiała użyć, żeby zjazd przeżyć! Jak sobie z tym poradzi, kiedy jej zdjęcie widnieje w słowniku pod definicją słowa "NIEZRĘCZNY".

Kochany Niallu, przepraszam; przepraszam cię za wszystko. Od początku byłeś dla mnie jak brat... Próbowałam cię pokochać, ale moje serce już od dawna należało do kogoś innego. Kocham cię i proszę, nie miej o mnie złego zdania; chcę, żeby ktoś cię pokochał tak mocno jak ty kochałeś mnie. Chcę, abyś ułożył sobie życie z dziewczyną, która będzie cię rozumieć i sie tobą opiekować, chcę... Chcę, żebyś mi wybaczył. Jestem tchórzem, bo nie potrafię powiedzieć ci tego prosto w oczy, ale tak będzie lepiej. Kiedy ty będziesz czytać ten list, ja będę z Louisem. Będę szczęśliwa i tobię życzę tego samego. Przepraszam cię po raz kolejny. Twoja Kendall

Sprawdź sam...

Ojczym, który odebrał jej wszystko. Rodzinę, dzieciństwo i marzenia. Skutki jego kar odczuwa do dziś. W dniu swoich 18 urodzin postanawia uciec z domu. Nie przygotowana na przeciwności losu ucieka do wielkiego miasta - Londynu. Czy uda jej się zapomnieć o przeszłości? Czy nowo poznany chłopak da jej bezpieczeństwo? Czy może okażę się podobnym katem do ojczyma? Gdzie w tym wszystkim odnajdzie się brunet o lazurowym spojrzeniu? I najważniejsze pytanie czy Isabella odnajdzie wreszcie zrozumienie, miłość i bezpieczeństwo o które tak walczy? Przekonaj się czytając 'Brave'

"Jak nabiłeś sobie tego sińca pod okiem, co?" "On... to znaczy, to był niefortunny wypadek" ©Modern_Myth