Eski dönemde Anadolu'da geçen merhametin sevginin gücünü gösteren bir aşk hikayesidir. Güzelliği diyara nam salmış köylü kızı Gazel, o güzelliğe evvelden beri sevdalı olan yiğit bir delikanlı Cemal. Birbirlerine sevdalı iki yürek. Gazel ve Cemal birbirlerine duydukları derin aşkla kavuşacakları günün hayaliyle yaşarlar engeller çıksa da vazgeçmezler. Gazel sevdası Cemal'le vuslata ermeyi beklerken hayat hiç ummadığı yerden vurur onu amca oğlu Süleyman'a gelin ederek. Hayatını yedi yaşında ki oğluna adayan Süleyman amca kızını kurtarmak için çareyi nikahına almakta bulur. İki sevdalı yürek, üç farklı hayat ve küçük bir çocuğun dokunuşuyla değişen hisler bu davada hangisi galip gelir?

Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.

Kız kardeşinin ayıbı onun üstüne kaldığında adı çıktı ve köyde uzun zamandır onu isteyen adama da gün doğdu. Sonunda aradığı fırsatı bulmuş, onu kendine gelin etmeye az kalmıştı...

Masada bakışmalar oluyordu, birinin söze girmesi için herkes birine kaş göz yapıyordu. Sevda, Şirin'le ilgileniyordu, o yüzden fark etmiyordu ki zaten hiçbir zaman da onların işine karışmazdı. "Sevda" dedi halası. "Efendim hala." "Kızım şey" deyince bunu nasıl söyleyeceğini düşündü. "Sana görücü gelecek" dedi. Sevda bunun da diğerleri gibi olacağını sanıyordu ama işin rengi değişikti. "Hı"dedi Şirin'in ağzını silerken. " Gökmen Bey için "deyince Sevda durdu. Başını ağır ağır halasına döndürdü. " Ama o zaten evli "derken itiraz edeceği bir durumda olduğunu sanıyordu ama bilmiyordu ki büyükler karar vermişti. " Öyle, öyle de biliyorsun Gökmen Bey çok zengin. Üç çocuğu var sadece. " Üç çocuğu, bir eşi var sadece! " Ben - "dedi korkarak. Ona fikrini sormuyorlardı, ona sadece olacağı söylüyorlardı ve sanki itiraz etmeye hakkı varmış gibi bir de bunu söylemeye çekiniyorlardı. Amcalarına baktı ve gördü ki herkesin aklına yatmış.

Parmak uçlarına değen sıcaklık,incinen bir hayatın yarasıdır. AHMET KAYA Hayata bakışları birbirinden zıt iki insan,bir gün kaderleri onları hiç ummadıkları bir zamanda karşı karşıya getirirse ne olur ?Birbirlerine aykırı olmalarına rağmen yüreklerinde sevgi yeşerebilir miydi?peki birbirlerini yaralamadan sevmeleri mümkünmüydü?tüm soruların cevabı kader de gizliydi... Not 1:Kurgu gereği içerik olarak sahnelerde her şey olabilir.Hassas düşüncelere sahipseniz lütfen kitabı okumadan bırakın çünkü gerçek hayat tüm renkleri içerir.Ezra ile Berzanın hikayesinde toz pembe renkler yoktu,bu renk onlarda sadece hayallerinde vardı...İyi okumalar🎈 #EzraBerzan 🕊 23.02.2021

Rozelin Neçirwan ...Çocukluktan hayata kırgın bir kadındı,her tebessümünün içinde bir hüznü ,bir anısı saklıydı.Ruhunda açılan yaralara inat hep içinde büyüttüğü sevdasına tutundu.Peki ,bir gün kader ona imkansız dediği sevdasını karşısına çıkartırsa ne olurdu? Serhad Karadağlı ...Kendine bile soğuk ve ketum bir adamdı.İnandığı,doğru bildiği her şeyin ardından gidecek kadar da cesur.Peki ,aşka ve sevgiye yabancılaşmış yüreği kendisine emanet edilen birine yüreğini açabilacak miydi ? Her şeyin cevabı kaderde gizliydi...🕊 Not :Vahşinin Gülündeki Serhad ve Rozelin çiftidir.Kitapta her şey olabilir,buna hazırlıklı değilseniz lütfen okumayın çünkü bu kitap kız sevdi adam sevmedi sonra sevdi kitabı degildir,kendine bile suskun bir adamla onun için emek veren bir kadının hikayesidir.Sevgisi karşılığını bulup bulmayacağı kaderde gizlidir..İki haftada bir yeni bölüm gelecektir,iyi okumalar 🌼🕊🎈 27.04.2021

Sabaha kadar ağla umrumda değilsin! diyen bir adam. Senden ve ailenden ölene dek nefret edicem! diyen bir kadın. Katili bulmaya çalışan bir adam Ben katil değilim! Diyen bir kadın. Seviyorsun diyen bir adam Asla sevmem diyen bir kadın. Sus! diyen bir adam Susan bir kadın. Yeter diye haykıran bir kadın Yetmez diye haykıran bir adam. Çaresizlik bazen insana hiç olmaması gereken şeyler yaptırır. Ve bazen her şey bitti sanarsın ama bazen her şey bitti sandığın anda başlar her şey.

Her yapılanın bedeli vardır ve bu bedelleri ödeyecek kişiler. Amcasının küçük oğlu Osman'ın bedelini Şimay, Kız kardeşi Nihal'in bedelini ise Ahmet ödeyecekti. ---- . Şimay Ahmet'in yatağına oturmuş ağlıyordu. "Allahım sen bana yardım et ey Rabbim!" gözleri kapalı sessiz sessiz ağlıyordu. Ahmet'in varlığını fark eden kız ayağa kalktı ve Ahmet'in karşısına dikildi kısacık boyu ile. "Yaptığını beğendin mi he! İzin verseydin şimdi bunları hiçbiri olmayacaktı. Ben nasıl edip bakıcam amcamın yüzüne he mi sana diyom sana!" dedi çaresiz fısıltıları ile. Hıçkırıklarının ardı arkası kesilmezken adamın göğsünü yumrukladı. "Niye bedeli ödeyen biziz. Biz kime ne ettik Ahmet he, de hele bana." Ağlayan kadının açık olan kızıl saçlarına koydu elini ve göğsüne bastırdı. "Kader beni sağa yazmış ey Şimay! İki cihan bir araya gelse bunu değiştiremez! Bize galan boyun eymek!"

Nazeli'nin hayatını gelin beraber okuyalım.

Ellerimi ve gözlerimi bağlamışlardı. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hiçbir ses yoktu. Ülkeme gelir gelmez tam arabama binecektim ki bir el arkamdan boynuma sarılmıştı. Kendime geldiğimde gözlerim kapalı bir hâlde öylece oturduğumu anlamıştım. Neredeyse bir gündür aç ve susuzdum. Bana kim neden bunu yapmıştı bilmiyordum. Kim benden böylesine nefret ediyordu? Ben kimseyle düşman değildim. Kim neden beni kaçırıp aç bırakmak isterdi ki? Midemin yanmasına içimden bir küfür ettim. Belki de beni öldüreceklerdi... Korku bir gündür bedenimde geziniyordu. Hiç iyi değildim. Bir ses bile duyamamak beni delirtmek üzereydi. Ta ki duyduğum adım seslerine kadar... Güçsüz hissetsem de elimden geldiği kadar çırpınmaya çalıştım. "Kimsiniz?" Diye bağırdım. "Hey, cevap ver!" Ayak sesleri çok yakınımda durdu. Aniden gözlerime bağladıkları kumaşı sertçe çekti ve yere attı. Siyah ayakkabıları görüş alanıma girdi. Hızla başımı kaldırıp yüzüne baktım. Gözlerimi kıstım, ben bu adamı tanımıyordum ki... "Neden buradayım? Siz kimsiniz?" Korkuyla titriyordum... Esmer adam yüzüme doğru eğildi. "Ben Zorbey Akıncı!" Nefretle kulağıma fısıldamasıyla tüylerim ürperdi. "Cehennemine hoş geldin Bige Maral!" -- *Tüm hakları saklıdır! *Kitabımın, karakterlerimin ve kurgumun çalınması durumunda avukatımla yasal işlemleri başlatacağız.