Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazırdı. "Yuva ölümse ben bizzat toprak olurum... Senin için sizin için toprak olmaya hazırım." Genç adamın gözleri buğulandı, dudaklarına buruk bir tebbesüm yayıldı. Biliyordu çünkü o kan koksa da sevdiği kadın ölüm kokacaktı ve onu tamamlayacaktı. Onu kendi yuvasına almaktan başka çaresi yoktu. Kartal yuvası ölümse topraktan ayrılamazdı.. Elini genç kadının yüzüne koydu, "O zaman Kartal yuvasına hoşgeldin.." dedi. [Kitap düzenlenmektedir.] Kapak Tasarımı : theguldesign Dram#1 Komedi#1 Atatürk#1 Istihbarat#1

Tesis'te başarılı bir ajan olan Magenta Mavi Mibalva'nın, Venator ekibine transferi gerçekleşir. Görevler, kaçışlar, aksiyonlar ve rakipler. Aşk, dehşet, acı ve sevgi. Cıvıl cıvıl, neşeli, enerjik bir kadın. Soğuk, duygusuz, ruhsuz adam.

"Sizce bu dünya adil mi?."

Balca Zorlu, çocuk yaşta tanık olduğu bir kaybın izlerini hiçbir zaman silemedi. Adli tıp uzmanı olarak, hayatını ölülerin ardında bıraktığı sessiz sırları çözmeye adadı. Ancak tıp fakültesine başladığı dönemde Ulusal Güvenlik ve İstihbarat Teşkilatından gelen gizli bir teklif, onu karanlıkta görev yapan bir gölgeye dönüştürdü. Yedi yıl boyunca yalnızca yazışarak iletişim kurduğu, kimliğini bilmediği bir istihbarat uzmanıyla birlikte çalıştı. Seslerini duymaları, yüzlerini görmeleri, gerçek isimlerini öğrenmeleri yasaktı. Sadece görev notları, şifreli cümleler ve zamanla kelimelerin arasına sızan yasak bir yakınlık vardı. Balca, dışarıdan bakıldığında sıradan bir hayat yaşıyor gibiydi. Ta ki bir yaz tatilinde, ailesinin yanına dönene dek. Abisinin denizci arkadaşıyla tanıştığında, geçmiş yedi yılın gölgesi aniden karşısına dikildi. Onu tanımıyor olmasına rağmen Ali Cihan Gencer'de her şey olması gerekenden fazla gibiydi. Gerçekle kurgu arasındaki çizgi silinirken, Balca hem görevini hem de kalbini sorgulamak zorunda kalacaktı. Çünkü bazen bir yabancı, en derine dokunan kişi olabilir. Ve en büyük sırlar, en tanıdık yüzlerin ardına gizlenir.

Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

❝𝑨𝒏𝒏𝒆𝒎 𝒈𝒖̈𝒏𝒍𝒖̈𝒈̆𝒖̈𝒏𝒖̈𝒏 𝒉𝒆𝒓 𝒔𝒂𝒚𝒇𝒂𝒔ı𝒏𝒂 𝑲𝒂𝒍𝒑 𝒃𝒊𝒓𝒊𝒏𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒏𝒄𝒆 𝒐𝒏𝒖𝒏 𝒕𝒖𝒕𝒔𝒂𝒈̆ı 𝒐𝒍𝒖𝒓. 𝒚𝒂𝒛𝒎ı𝒔̧𝒕ı. 𝑩𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒆𝒅𝒆𝒍𝒊𝒏𝒊 𝒐 𝒂𝒈̆ı𝒓 𝒐̈𝒅𝒆𝒎𝒊𝒔̧𝒕𝒊 𝒂𝒎𝒂 𝒃𝒆𝒏 𝒃𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒆𝒅𝒆𝒍𝒊𝒏𝒊 𝒌𝒆𝒚𝒊𝒇𝒍𝒆 𝒐̈𝒅𝒖̈𝒚𝒐𝒓𝒅𝒖𝒎. 𝑯𝒂𝒌𝒍ı𝒚𝒅ı. 𝑩𝒆𝒏 𝑶̈𝒚𝒌𝒖̈'𝒏𝒖̈𝒏 𝒕𝒖𝒕𝒔𝒂𝒈̆ı𝒚𝒅ı𝒎. ⚓️🌌 Sesler o kadar çok birbirine karışıyordu ki hiçbir şey anlaşılmıyordu ama bu anlaşılmazlığın içinde anlaşılan en net şey Astsubay Hüseyin Koral'ın gittiği görevde şehit düşmesiydi. O gün sadece Öykülerin değil bir sürü kişinin ocağına ateş düşmüştü. Savaş, gözlerindeki intikam dolu ifadeyle kapının önüne gidip acı dolu tabloya karıştığında ne yazık ki hissettikleri gibi zaman durmamıştı. Artık ne Savaş çocuktu ne de onları koruyacak bir Hüseyin amcası vardı. Kıdemli Üsteğmen Savaş Ataoğlu ve Doktor Öykü Koral'ın hikayesi.

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Geçmişi yüzünden güven problemi olan Kadın, Kadını gördüğü anda Aşık olan adam. _________ "Sınırları aşma Yüzbaşı." dedim ciddiyetle. Aramızdaki boşluğu kapatıp dip dibe olmamızı sağladı. "Sınırları ben göreve gitmeden önce sikip attın ya Başsavcım." diye fısıldadı. °°° Cumhuriyet Başsavcısı Ahu Aksel Yüzbaşı Kaya Karahanlı °°° Kitapta bulunan kişi, olay ve kurumlar gerçek değildir! °°° Başlangıç tarihi; 21.08.23✨