"Kıyameti sen başlattın," dedim üzerine basa basa. "Onlarca insan öldü ve ölecek senin yüzünden. Biraz olsun vicdan azabı çekemez misin?" Başını ağır ağır iki yana salladı. "Bu kıyameti sen başlattın lavinia,"dedi. "Bu kıyameti senin gözyaşların alevlendirdi. Ben sadece ateşi harladım. Biz bu işte birlikteyiz. Bizim ateşimiz, bizim kıyametimiz." Bir adım yaklaştı ve elinden biri saçlarıma gitti. Saçlarımı okşadı. "Bizim sıramız, ölüm çiçeği. Artık sahne bizim. Yakma sırası bizde. Bu bizim resitalimiz. Sen kemanınla sıkacaksın kurşunu. Ben toplayacağım döktüğün cesetleri. Notaların ağır ağır işleyecek ciğerlerine. Ölümleri ağır olacak, tıpkı bizim gibi yarım bırakılan çocukların kabusları gibi yakacak canlarını."