bu hikayede piç ve oç bakugouyu yerden yere vurcaz( tabiki şaka şöyleki uke yapcam ama benden çekmediği kalmıcak zorlamalı herşeyi daha çok seviyorem, piskopat bne) kızgın bakugou gidicek kızgın ve utangaç bakugou gelcek( çok bişi değişmedi ama değişti)

Olduğum yerde hareketsizce yerde yatan adama bakıyordum. ''Hayır...hayır...hayır b-bu...bu olamaz'' dedim. Ne diyeceğimi bilmez halde şaşkınca yerde kafasından kanlar akan adama bakıyordum. Ben az önce ne yapmıştım? Ellerim , ayaklarım her yerim titremeye başlamıştı. Buz tutmaya başlamıştım. Ben ne yapmıştım. Etrafımda birileri konuşuyordu ama duymuyordum. Kulaklarım kapanmıştı. Beynim bu görüntüyü algılamak istemiyordu. Birinin önüme geçmesini ve kollarıma baskı uyguladığını ve ''tamam...tamam bakma'' diyerek kollarımı okşamaya başlamasını hissetmiştim. Önüme dikilen Bora'ydı. Bora'nın göğsüne bakarak ''Bora ö-öldü mü?'' diye sordum kekeleyerek. Dilim hareket ediyordu ama sanki ben konuşmuyordum. Benim yerime başka biri konuşuyordu. Bora'nın yanına dikilen Savaşla bakışlarım Savaş'ı bulduğunda ''o ö-öldü mü?'' diye ona da sordum. Savaş bilirdi anestezi bölümü okuyordu. Savaş yutkunduğunda gözlerini benden kaçırdı ve başını hareket ettirerek öldü demek istedi. Kabullenmeyerek başımı iki yana sallayarak ''hayır...hayır...hayır bir şey yap Savaş ölmesin... ölemez Savaş lütfen...lütfen'' diyerek Savaş'ın tişörtünü ellerime alarak sıktım. Kendimden geçmiş gibi Savaş'ın göğsüne art arda vurarak ''kurtar onu bir şey yap...lütfen ölemez...b-ben katil olamam'' diyerek yüksek sesle bağırdım. Savaş tepkisizce sakinleşmemi beklediği için elini dahi kaldırmadan sessizce beni izliyordu. Ben katil olmuştum.. BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR .

"sen kimsin?"Dediğimde beni gözleriyle süzüp bana doğru yaklaşmaya başladı. korkuyla yüzümü geriye gotürsem de. Dudaklarını kulağımın yanına getirerek sert ve kalın olan sesiyle konuştu. "senin ölümünü getirtecek kişiyim."dediğinde. Ellerim titremişti ve gözümden bi yaş düşmüştü.. - -

Hiç kimsesi olmayan bir genç kıza ne olabilirdiki...Belkide onu bu zamana kadar bağlayan şey bir aşktı...Eğer bunu gerçek anlamıyla okuyup, öğrenmek istiyorsanız doğru yerde ve doğru satırlardasınız. □□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□ *** "Adım Yaren. 18 yaşına basmış bulunmaktayım. Ben daha 9 aylıkken beni bu yetimhaneye bırakıp gitmişler. Şimdi ise 18 yaşıma basıp, özgür bırakılıyorum..." *** "Her gece içimde bir umutla yaşadım. Ama buradaki arkadaşlarıma bunu hiç yansıtmadım. Bu yüzden de beni hep kötü bildiler. Ama ben öyle değildim..." □□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□

3lü bir erkek grubunun basıp borçlarını aldıkları cafede bulunan Derin,Duru ve Ezgi olaylara şahit olmuş ama seslerini çıkarmamışlardır. Fakat bir süre sonra hepsi birbirine aşık olmuş ve herşey unutulmuştur ya da sadece bir süreliğine..(Uyarı bu kitap +18 cinsellik içermektedir)

Yazım hataları varsa, kusura bakmayın. Hızlı ve dikkatsiz bir şekilde yazdığım için normal bir şey. Görürseniz bana bildirin lütfen.))