❝ Kanla açılan bir hikâyenin sayfaları, daha çok kanla yazılmaya mahkûmdur. Çünkü kan başladıysa, sonuna kadar akar. ❞ Bir gece belirsiz kişiler tarafından ülke adamlarına yönelik yapılan vahşi katliam sonucu ülke geri dönülmez büyük bir uçuruma sürüklenip kendi içinde parçalara ayrılır. Ve bu bütün dengeleri altüst eder. Çünkü ülkenin her bir bölünmüş bölgesi farklı federallerin hâkimiyeti altına girmeye başlamıştır. Her federal kendi düzenini, kendi kurallarını oluşturur. Kimi federal halkına özgürlüğü, eşitliği ve rahatlığı sunarken, kimisi acımasız diktatörlüğü ile halkını anarşi içinde kaybeder. Bölgelerinde yaşayan insanlar ise; bu korkunç düzene uymak zorundadır. Oluşan iç savaşlar ve sınıfsal çatışmalar şehirler arasında kanla çizilen sınırlar... Bu korkunç düzeni dünyaya ifşa etmek için yola çıkan Ülke Başkanın tanınan kızı Doktor Pera Dorokva ve bu yolda ona eşlik edecek olan ülkeni en üstün askeri ordusu Matov'da Yüzbaşı olan Harpkan Davis. KANLI HARBİYE ( PANTEHUS EVERENİ-1-)

0535*: Pişt buraya bak komutan 0535*: ve gelecekteki karınla tanış Küfür içerir! Lütfen rahatsız olucaklar okumasın. UYARI: KÖTÜ YORUM YAPACAKSANIZ OKUMAYIN *** Başlangıç: 10.01.22 00.00 Bitiş: 30.05.23 02.35

"Ben..." diye kekeledim avcumun içinde tuttuğum künyeyi bırakıp geriye çekilmeye çalıştığımda. "Asya," diyerek tuttu elimin üzerini. Künyesini tutan ben, benim elimi tutan Yavuz'du şimdi. "Sen de hissediyor musun?" "Neyi?" dedim kısık çıkan sesimle. "Bunu," dedi bakışlarını ikimizin arasındaki zaten çok az olan boşlukta dolaştırarak. "Çekiliyorum sana, görmüyor musun? Elim uzak dursa gözlerim, gözlerim uzak dursa nefesim karışıyor sana." Cevap veremedim ancak bir cevap beklediği de söylenemezdi. İkimizde aramızdaki bu çekimi hissediyorduk. Yoksa ne ben durduk yere onun kafasını karıştırırdım ne o benim. Ortada söze dökülmemiş saf duyguların gücü hakimdi ve biz o an buna boyun eğdik, kabullendik. "Yavuz..." diye fısıldadım adını. Kara gözleri nasıl bu kadar aydınlık olurdu aklım almıyordu. "Doğru söylüyormuşsun." O neyi der gibi bakınca avcumun içinde tuttuğum künyeyi daha sıkı kavradım. Sanki tenimi yarsın, kanıma karışsın istercesine. "Karışanın yalnızca kafam olmadığını..." Künyeyi asıldığımda aramızda kalan o küçücük boşluğu da yok ettim ve hiç düşünmeden benim için aralanan dudaklarının arasına sızdım.

"Ordan bakınca aldırış ediyor gibi mi gözüküyorum komutan bey?" Bakışlarını gözlerimin içine dikti "Burdan bakınca nasıl gözüktüğünü anlatmaya kelime mi yeter öğretmen hanım?" - (Not: Bu kitapta gerçekleşen her şey benim hayal ürünümdür.)

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

Gökçe tacize uğradığı gecenin sabahında sevgilisi tarafından ihanetle suçlanacağını tahmin etmemişti. Kendini açıklama hakkı verilmemiş, aç susuz soğukta tek kelime konuşmak için beklediği adam acımasızca onu terk etmişti. Dünyanın merkezine koyduğu adamın onu hemen gözden çıkarması, işten çıkarılması derken içine çekilen kadının tek avuntusu hamile oluşuydu. Bebeğinin varlığından haberinin olması gerektiğini düşündüğü için Cihan'ın olduğu ortama girdiğinde bebeğiyle sınanacağı aklında yoktu. Bir kadının zengin güçlü bir adam karşısındaki kimsesizliğini, çaresizliğini, iftiraya uğradığını kanıtlamak için çabasını okumak isterseniz buyurun... Yüreğime Kan Damlar kitabımdan çok istenen Cihan ve Gökçe'nin hikayesidir. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

"Masumu oynayan bir ailede büyüdüm, yüzsüz gibi onlardan oldum ve şimdi de özgürlüğü hak edecek kadar kalbimde masumiyet olduğunu mu düşünüyorsun?" "Hem masumiyet, hem teslimiyet," dedi hiç olmadığı kadar emin bir sesle. Beni görüyordu, yaratılan cehennemde sıkışmış beni hissediyordu; onların aksine onlar gibi olmadığımı biliyordu. Yine de ben bunu kabul edemeyecek kadar yalancı, mumu sönemeyecek kadar küle dönmüş biriydim. "Yanılıyorsun," dedim. "Kıyameti şu ana kadar en çok zaman güçlendirdi, aynı şekilde herkesi de o değiştirdi. Ben, o değişenlerdenim." Yalana batan bir soytarı, hiç mi göremeyecekti sahi aydınlığı? "Sen herkes değilsin." "Aksine, ben en çok o herkesim, Demirsoy." Gömleğimin düğmelerini teker tekerler sökerken içimdeki beyaz tişört ortaya çıkıyordu ve bu tişört hiç de tertemiz değildi. Önce kan lekelerini gördü, sonra da ses kayıt cihazını. Ben ne aydınlığı görecektim, ne de hayali kelepçeler elimde, lanet bir çip ise beynimdeyken aşık olup karşımdakini karanlıktan sürükleyerek özgürlüğüne kavuşturacaktım. Zira ben, her şeyi bir kenara atıp üzerine toprak atacak, ihaneti bir kurşun geçirmez yelek misali giyecek kadar yüzsüzdüm. "Cehenneme asıl şu anda hoş geldin, sevgilim." *** Kitapta geçen unsurlar; olaylar, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür, gerçekliğe dair hiçbir şey barındırmamaktadır!

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

AŞK, Bir kalıba, Bir yatağa, Bir sıfata, Ya da dört duvara... Sığdırarak yaşanacak kadar küçük bir duygu değil. Her sıfatta ve her firsatta. Her yerde ve her koşulda yaşanacak kadar kabuğuna sığmayan koca bir tutkudur. ... Hata yaparak öğrenir insanlar doğruları... Hata bazen aşkı bir araya getirirdi.. Aşk doğruları saklardı içinde, hata yapmana sebep olurdu. Ya yaptığın hatalar, pişman ederdi ya da o hatalarla yaşamayı öğretirdi. Bazen de yaşayamadan öldürürdü. Neyin doğru neyin gerçek olduğunu bilmediğimiz önümüze sunulan doğruların gerçek olmadığı bir hayat... O aşıktı. Kadının her zeresine tutkun bir adam. Birisi gerçeğin peşindeyken diğeri aşkın.. Gerçek, siz gördüğünüz sürece vardır. Yalanlar ise her daim yanınızdadır.. Oynanan oyunların, bilinmeyen gerçeklerin, söylenen yalanların bir arada olduğu bir hikâye... Aşk her zaman saf ve masum değildir... Tutkun bir Adam... Asi bir Kadın... ... - Aşka Tutkun Adam ismiyle yazılan ilk hikâyedir! Tüm hakları Yazarda saklıdır! Kapak tasarımı Yazara aittir!