Η αγάπη είναι αρκετά δυνατή για να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και δυσκολία. Είναι ικανή, όμως, να ξεπεράσει ακόμα και τον θάνατο; Δύο ερωτευμένες καρδιές, κλεισμένες μέσα σε μία μικρή, λευκή αχιβάδα, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα...
Μια σχέση που έπρεπε να κρατήσει, διαλύθηκε. Δύο γάμοι που δεν έπρεπε να γίνουν, έγιναν. Ένα μωρό, δύο πατεράδες, πολλοί νεκροί και πάνω απ' όλα ο έρωτας,ο ανυπέρβλητος και απόλυτος.
"Με λένε Λενιώ" "Εμένα Λάμπρο" "Να είμαστε φίλοι;" "Εντάξει" Τι θα γινόταν αν αυτή η ιστορία ξεκινούσε 60 περίπου χρόνια μετά; Αν ο Λάμπρος και η Ελένη μεγάλωναν ως αχώριστοι φίλοι ή κάτι παραπάνω, κοντά στο σήμερα...;
Όσα σε πλήγωσαν, τα έκανες ασπίδα, τίποτα να μη σε αγγίζει πια. Κι όσα όνειρα γέννησε η αγάπη, τα κλείδωσες στην αποθήκη, κι ακόμα εκεί σε περιμένουν...
Ο Δημήτρης με την Άννα πλέουν σε πελάγη ευτυχίας για τον ερχομό του δεύτερου παιδιού τους .Θα κρατήσει η ευτυχία τους ή κάποιος θα κόψει την κλωστή αυτή ; Ιστορία συνεργασία με την @editsspdvm .
Ο Δημήτρης αναλαμβάνει μια υπόθεση ενός κατά συρροή δολοφόνου.Η ζωή του θα βρεθεί σε κίνδυνο.Θα καταφέρει να σωθεί αυτός και η οικογένεια του;
Τι έγινε αφού η Άννα βρήκε τον Δημήτρη με το τροχόσπιτο; Η συνέχεια της ιστορίας αλλά και της ζωής τους ♡ Warning : Αρκετά κεφαλαία περιέχουν ερωτικές σκηνές.
Όλα δείχνουν πως το "Αυτό" τους έχει πια χαθεί. Εκείνοι όμως δεν γνωρίζουν πως είναι δεμένοι οριστικά. Δεμένοι από κάτι ανώτερο. * Disclaimer 1: Όλα αποτελούν αποκύημα της φαντασίας μου και σε καμία περίπτωση δε γνωρίζω ΤΙΠΟΤΑ από νομική!!! *Disclaimer 2 : Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα...
Η ζωή μας αποτελείται από επιλογές. Σταυροδρόμια δίχως ταμπέλες που σου φωνάζουν "Διάλεξε". Μονοπάτια με προορισμό άγνωστο... Ένα κιόσκι σε περιμένει στο τέλος κάθε δρόμου, ίδιο ή διαφορετικό, αυτό ποτέ κανείς δεν το έμαθε.
Ένα παιδί χωρίς γονείς. Δύο γονείς χωρίς παιδί. Πόσο μετράει η αγάπη; Πόσο δύναμη έχει; Πόσα εμπόδια μπορεί να διαλύσει; Ποια μοίρα έφερε στο δρόμο της Ελένης, την Ευγενία;
Δύο παράλληλες ιστορίες. Μια επανασύνδεση που θα φέρει συμφορές. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Την πρώτη νύχτα του χρόνου η Ελένη δεν κοιμήθηκε, μόνο χάζευε το πρόσωπο του. Και αναρωτιόταν. [Canon, OS, Rated: Μ, Β69]
