Tam yeni çamaşırı da Tel'e asarken bir top bembeyaz tuniğimin üzerine geldi Birden Gözlerim açılırken Beynime kan fışkırdı Şok içinde tuniğime bakarken Bana bağıran çocuğa döndüm " Şşht Kime diyorum topu göndersene "diye bağırdı " Hoşt, Öküz mahvettin güzelim tuniğimi bide topunu mu istiyorsun! " Dedim Sinir ile "Altı üstü bi leke kızım sen topu göndersene"dedi Damdan aşağı doğru sarktım "Altı üstü bir leke mi BEYAZLARDA Bİ LEKENİN NE KADAR ZOR ÇIKTIĞINI BİLİYOR MUSUN SEN!" Diye kükredim Yanlış okumadınız Evet kükredim

Siz| Şimdi sen esmer, kızları etrafında toplayan badboylardan değil misin? Aradığım kişi| Değilim olmam mı gerekiyordu Siz| Sigara da içmiyorsundur sen Aradığım kişi| İçmiyorum iyi değil mi Siz| Küfür de yok? Aradığım kişi| Damarıma basman lazım Siz| aşko kuşko? Bebişko? Aradığım kişi| O ne lan fksmkd Siz| Sende hiçbir şey değilsin ya Aradığım kişi| Lan bir şey anlamıyorum ben Aradığım kişi| Gece bu saatte niye mesaj atıyorsun kimsin

Hastanede staja başlayalı henüz bir hafta geçmişken bitkin bir halde elinizde çiğ köfte dürümünüzle, yanınızda tanımadığınız bir kızla asansöre bindikten sonra tam kapılar kapanırken içeriye silahlı bir adam girip; "Gençler zahmet olmazsa eller yukarı!"dese ne yapardınız? 🎬 #İslami 1 #Gençkız 2 Başlama tarihi : 19.08.20

Bir kız var, içine kapanık kız. Belli bir alanı var kendince güvenli olan. Bu güvenli alanın dışına çıkmayan bir kız. Bu kız arkadaşı telefonlarına cevap vermeyince, arkadaşının ağabeyinin telefon numarasını alır. Ona verilen numaranın yanlış numara olduğunu bilmeden yazar o numaraya. Sonrasında büyük bir kırgınlık. Peki, kimdi yazdığı adam? Daha önemlisi hayatına nasıl dahil olacaktı? Kalbini ilk konuşmada paramparça eden adam, onun hayatına nasıl iyi gelebilirdi?

7 yıl sonra gözyaşlarıyla çıktığım bu eve duygusuz adımlarla ilerledim . Geri de bıraktığım her şeyin ve herkesin canımı yaktığı kadar canlarını yakmaya gelmiştim . Boynum da steteskobum belim de silahımla önce vatan için sonra kendi benliğim için savaşmaya geliyorum ..

Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır. Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası olan Amasra'da, Deniz Kuvvetleri Birliklerinin yaşadığı mahallede başına gelen her olayın ustalıkla altından kalkan Rojbin'in heyecan dolu aşk hayatı ise hepimizi büyüleyecek.. Küçük yaşta babalarını kaybeden bu iki kız kardeş zengin yaşamlarından bir ceza yüzüden vazgeçip rüyaları kıskandıracak bir mahalleye misafir olacaklar işte asıl hikaye tam da burada başlayacak!

@sadecew_yareniste 'nin YÜZBAŞIM kitabına karakter önerilerim

"Küçük kızın kalbine giren kocaman bir duyguydu, aşk..." ------------------------------------------------- İMKANSIZ BİR AŞK VE İKİ DELİ ------------------------------------------------- ...Geçmişinden ve kalbinden yaralı bir kuş, Yüsra Hüma ZORLU ...Hedefleri gözlerini kör etmiş ve onlar uğruna her şeyi yapan bir adam, Yunus Ege DEMİR ----------------------- "Aşkın tadı nasıldır ey eşref-i mahluk? Aşkın tadı acıdır ey kırık aşık... Öyle bir yakar ki, cehennem ateşi sanırsın. O acı tat diline öyle bir işlerki, kalbine bile zehir salmaya başlar. Aşkın tadı acının en koyu tonudur ey yaralı aşık..." ----------------------- ...Bir Hüma Kuşu açtı kalbini bir Yunus Balığı'na. Yunus görmedi hiç, üzerinde durmadan kanat çırpan kuşu. Ayrılık geldi çaldı kapıyı. Ve ayırdı kader Hüma Kuşu'nu sevdiğinden. Yıllar geçti ama hiç unutmadı Hüma Kuşu sevdiğini. Yunus'ta hiç bilmedi böyle güzel sevildiğini. Kader kurdu oyununu ve buluşturdu Hüma ile Yunus'u. Yunus Balığı tanımadı Hüma Kuşu'nu. Ama Hüma Kuşu onun kokusunu alır almaz, kendi yeşilleri onun kahvelerine değer değmez tanıdı kalbine kilit vurduran Yunus'u... -----------------------

1. KİTAP Bir kalbin adım adım nasıl ölüp yok olduğunun hikayesi... -Kurgumdan bir kesit- ------------------------------------ "Bana bağırma!" dedim kırgın bir sesle. "Her şeyi biliyorum. Her gece kızlarla neler yaptığını biliyorum. Tamam anladık kalbin demir gibi ve yıkılmıyor. Ama benim camdan bir kalbim var anladın mı? Camdan ve çok seven bir kalp. Ve bu kalp demir bir kalbi sevdi. Öleceğini bile bile ölümü bile göze alarak sevdi. Yaralarını daha çok kanatıp onu bitireceğini bile bile demir bir kalbi sevdi bu kalp. Ve doğruda bildi. Çünkü az önce camdan kalbim parçalandı ve yok oldu. Cam kalp ilk defa sevdi ama demir kalp cam kalbi yok etti." diyerek tamamladım sözlerimi. ------------------------------------ ...Geçmişinin yaralarıyla yaşamaya çalışırken aşkla tanışan ve bu aşkın onu öldüreceğini bile bile vazgeçmemiş, İhanetin o acı tadını alacak olan bir kız, Efil Leya YALNIZ... ...Mafya camiasının babası olan bir adamın psikopat oğlunun, karanlığına rağmen kalbinde yaşattığı aşk için vergiği savaş, Bu savaş için sevdiğini bile ölümün kollarına atan bir adam, Kağan KORKUSUZ... Birbirlerini acımasızca katledecekleri bu aşkları onların sonu mu olacak? Yoksa hep bir umut var mıdır? Peki bir kalp ölürse ne olurdu? ------------------------------------ DUYURU: Kitap 2022 yılında yazılmıştır. Düzenleme aşamasındadır. Düzenledikçe bölümleri paylaşacağım. Oy vermeyi unutmayın. İyi Okumalarrr!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."