Kontynuacja opowiadania Mieszaniec. Przed przeczytaniem tego opowiadania zalecam przeczytanie poprzedniej części, choć nie jest to konieczne. Szczęście, radość z życia? Kiedyś dla Aarona te słowa były obce. Nigdy nie spodziewał się dobrego zakończenia swojej historii aż jego życie gwałtownie się zmieniło. Poznał prawdę na swój temat, prawdę która nie była łatwa do zaakceptowania. Zaakceptowanie nowej rzeczywistości było dla niego niemal niemożliwe. Jednak los był dla niego łaskaw, nie był już więcej sam. Był przy nim pewien wilkołak, który pokazał mu wilczy świat. Dzięki niemu zaczął się powoli otwierać, akceptować swój los, swoje pochodzenie.. samego siebie. Wraz ze swoim alfą, postanowił odbudować jego stary dom, by zacząć nowy rozdział w ich życiu. Rozpoczęcie 03.04.23 Zakończenie XX.XX.XX

Kontrakty omeg zostały stworzone tysiące lat temu. Ich celem była ochrona słabszych, lecz jak zwykle bywa to co miało służyć dobru, zostało wykorzystane w zły sposób i obecnie, kontrakty są postrzegane jako akt własności omegi. Bycie omegą jednak nie było do końca takie złe, przynajmniej nie dla młodego Mike. Nigdy nie potępiał się za bycie omegą ani też nie chciał być nikim innym. Jego życie nie było łatwe, rodzice jak i rodzeństwo olewali go, w szkole uczono go głównie o tym do czego został stworzony czyli rodzenia i umilania czasu swojemu właścicielowi. Chciał uciec z rodzinnego miasta, znaleźć sobie swój własny kąt, znaleźć prace i alfę który nie będzie go wykorzystywał tylko dlatego że będzie posiadał jego kontrakt. Jednak nie mógł tego zrobić, gdyż do tego wszystkiego potrzebny był jego kontrakt, którym nie dysponował. Mogą występować: -Przemoc. -Sceny przeznaczone dla pełnoletnich.

„Później" - dobrze znane, lekko opryskliwe pożegnanie Olivera. Ale co będzie ᴘᴏ́źɴɪᴇᴊ, po roku, gdy znowu się spotkają? Moje wyobrażenie historii Elio i Olivera po pamiętnych wakacjach 1983 roku. Jeżeli tak ja czujecie niedosyt po obejrzeniu „call me by your name" i chcecie szczęśliwego zakończenia dla tej dwójki to zachęcam do przeczytania. 🍑

Każdy w miasteczku Sover znał opowieści o krwiożerczych wilkołakach ukrywających się w ciemnych lasach. Każda z nich wyglądała tak samo, potwór pojawia się znikąd, zabija zwierzęta i ludzi do momentu w którym nie pojawia się dzielny śmiałek który narażając swoje własne życie ratuje osadę pozbawiając bestie życia. Aaron kiedyś wierzył w te opowieści przez które w nocy nie potrafił zmrużyć oka. Z czasem zrozumiał że wszystkie były wymyślone przez bajarzy, pijaków czy też łowców przygód próbujących urozmaicić swoje opowiastki bądź zdobyć zainteresowanie płci pięknej. Często głowy wilkołaków wiszące na ścianach czy też ich futra robiące za dywany pochodziły od zwykłych wilków. Nie było żadnych dowodów na to by człowiek zamienił się w wilka.. przynajmniej nie dla niego.