"Elini göster." Elimi arkamda yumruk yaptım. "Leo?" dedim yardım dilenen bir ses tonuyla. Fakat Leo bakışlarını kaçırdı. Bakışlarını kaçırdığı anda takılı kaldı. Gözleri liderin eline düştü. "Lider." dedi. "Yüzüğün?" Gözlerimi onun eline çevireceğim sırada elini arkasına götürdü. Başını bu seferde sağına doğru yatırdı. "Bana elini göstermeden buradan gidemezsin." Yutkundum. Her an ağlayacak noktadaydım. Çocuk gibi tepinerek ağlama isteğiyle doluydum! "Feride." Gözlerimi sımsıkı kapattım. "Elini göster." derken sesi kısıktı. Daha fazla direnmenin bir sonuca varmayacağının bilincinde olarak yavaşça elimi önüme doğru uzatıp, yumruğumu açtım. Çıt çıkmadı. Demek ki yüzüğü Leo gibi onlarda göremiyordu. Rahatlayarak bir nefes verip gözlerimi açtığım sırada, yüzük parmağıma bir elin değmesiyle irkilerek ona baktım. Sağ eliyle, sol elimin yüzük parmağına dokunuyordu. Lütfen göremiyor ol. Lütfen. Gözlerimi yüzüne çevirdim. Kaşları çatılmıştı. Bakışlarını yüzükten alıp, gözlerime çevirdi. Elimi çekmeye çalıştım. Bırakmadı. Arkasına sakladığı elini öne uzatıp bana doğru gösterdi. Parmağındaki sade, gümüş alyans parladı. Bir küfür savurdum. Elimi tekrar çekmeye çalıştım. Bir kere daha ve bir kere daha... Ne kadar çekiştirirsem, çekiştireyim elimi bırakmadı. Dolan gözlerimi Leo'ya çevirdim. Beni buradan götürmesi için ona yardım dileyen gözlerle, baktım. Fakat karşılık alamadım. 17.09.2023

Savaşın gidişatını radyodan öğrenebilirsin. Tanıdığın tüm şifacıların birer birer kaybolduklarına şahit olabilirsin. Ölüme terk edildiğini fark edip ağlaya da bilirsin. Sadece bunları yaparken kimsenin seni izlemediğine emin ol. 23.05.2021 Komedi/Vampir

[İlk Hikaye Denemesi] 20 Mayıs 2017

Sapkın ve karanlk bir romantizm hikayesinde gözlerimi açtım. Ana karakterdim ve bu büyük talihsizlikti çünkü erkek karakterlerin hepsi de kafayı bana takmış manyaklardı! Yine de pes etmedim. İlk seferinde de, ikinci seferinde de ve hatta üçüncü... Ama artık bu kadarı yetmez mi? Sanırım bu psikopatlardan kurtulmanın tek yolu onları öldürmek. ~ Kitap başlığı yarı yanlış bir ingilizce ile tamamen kelime oyunu odaklı yapılmıştır. Popüler bir tabir olan 'damsel in distress' yani tehlikedeki küçük bayan kalıbını 'küçük bayan tehlikenin ta kendisidir' anlamına gelecek şekilde orijinal halini andırması için bu şekilde kullandım. Yani evet, Damsel is the distress.

1800'lerin İngilteresinde ailesinin intikamını almak için erkek kılığında orduya giren bir kız... Zengin ve soylu amcasının tüm itirazlarına rağmen komutan olmuş sert mizaçlı yakışıklı bir lord... Sen intikamını almaya çalışırken ya aşk senden intikamını alırsa?

Ölümlü: her şey güzel olsaydı insanlar ölmezdi Fatih Ölümlü: ve ben bunu fark ettiğimden beri ölmek istiyorum

Öldüm. Ve gözlerimi açtığımda bir çocuk taciriydim. "E ebesinin a-" ~ Daha önce hiç öldükten sonra yeni bir hayat şansı hak eden ve başka bir bedende gözlerini açan insanların hikayelerini duydunuz mu? Duymadıysanız endişelenmenize gerek yok. Size kendi gördüklerimi anlatabilirim. Bu tarz ikinci hayatlarda okuduğu kitabın kötü karakteri olandan tutun da oyundaki ana karakterin kardeşi olana kadar pek çok kişi gördüm. Yeniden doğmak için okuduğunuz kitabın bir karakteri olmanıza da gerek yok. Sadece herhangi büyülü bir dünyada da kendinizi bulabilirsiniz. Tır çarpan çoğu kişinin başına bunlar geldi. Hepsi de öldükten sonra yabancı bir bedende ve farklı bir dünyada gözlerini açıp hayatta kalmaya çalışıyordu. Bu bilindik bir hikaye. Bana tır bile çarpmadı ama öldüğümde ben de yeni bir hayata gözlerimi açtım. Şanssız bir insan olduğuma bakılırsa kitabın sonunda ölecek kötü bir kadın olarak doğabilirdim. Ana karakter olan masum kıza zorbalık yapardım, ana erkeği elde etmeye çalışırdım ya da kötü bir kadın her neyi yapıyorsa onu yapardım işte. Bir kitabın içinde doğmasam bile herhangi bir dünyada herhangi bir hayata sahip olabilirdim ve ona göre yaşayabilirdim. Övünmek gibi olmasın ama adapte olmak en iyi olduğum şeydi. Dediğim gibi her şey olabilirdim ve buna uyum sağlardım. Ancak kesinlikle küçük bir çocuğu kaçırmazdım. Evet her şeyi tahmin edebilirdim ama öldükten sonra bir çocuk taciri olarak gözlerimi açacağımı ölsem bile (biraz ironik oldu) tahmin edemezdim. Ancak bu doğruydu. Karanlık depodaki elleri bağlı bir şekilde yerde kıvranan küçük çocuğa bakarken de bildiğim tüm küfürleri sıralıyordum. # Hikaye eğlence amaçlı yazılmıştır. Basit bir dili vardır. Ayrıca cümleye bağlaçla başlamaya bayılırım. Yanlış olsa da bırakacak değilim. Ha bir de üşenmediğim bir anda bölümleri düzenleyece

Şehri istila edilen Kahire Prensesi Latoya, Tanrı Kral'ın sadık komutanı Alber, Alber ganimeti el değmeden Kral'a götürebilecek mi? İnatçı ve güzel Latoya, Alber'in derinlerinde yatan arzularını uyandırıyordu. Alber Kralına sadık kalıp onu bırakabilecek miydi?

Okumanızı şiddetle tavsiye ettiğim kitaplar

TAMAMLANDI 0542 *** ***1 (siz), 0542 *** ***2 numarayı Numara Komşum olarak kaydettiniz. Siz: Bi gün bi çılgınlık edip seni sevdiğimi söylesem Siz: Alay edip güler misin? Siz: Yoksa sen de sever misin? (Görüldü.) Siz: JBJMSJBJBJBJ (İnternet yok.) Siz: Şaka şaka. (İnternet yok.) Siz: Dilime dolandıydı. (İnternet yok.) Siz: Allah internet gitti. (İnternet yok.) Siz: Vallahi tanımıyom seni. (İnternet yok.) Siz: Beş yaşında velet de çıkabilirsin ellilik dayı da. (İnternet yok.) Siz: Ya gitti internet. (İnternet yok.) Siz: Şaka yapıyım dedim elime yüzüme bulaştırdım. (İnternet yok.) Siz: Laaannn!!! (İnternet yok.) (Görüldü.)