-kızımız ağlamasın deniz... -kızımız sana emanet dayısı.. Uçak kazasında ölen ablası ve eşinin son sözleri kulaklarında çınlıyordu.Koca 4 yıl geçmişti..Ama o gün gözlerinin önünden gitmiyordu.Ona emanet edilen minik bir bebek ve hayatın yükü... Ve aynı anda hayatlarına gelen bir güneş... Emanetini koruyacak bir melek......

Asmin annesinin gül kokulu emaneti . Doğarken annesi babasına emanet ediyor . Büyürken babası amcasına . Çocukluktan başlıyor emanet yüreği ... Ömrü emanet ile geçen Asmin yirmisinde ay yüzlü pamuk kalpli bir kız. . Her şeye inat neşesi ile karşında ki insanın içini ısıtan bir ateş parçası ... Amcasının oğlunun kaçırdığı kıza bedel olarak Asmin'i Kiratlıların onaltı yaşında ki oğlu Baran'a verdiler . Emanet ömrü berdel oluyor kardeşim dediği çocuğa ... Asmin'i bırakmıyor kaderi tam her şey umutla yeşermeye başlarken bu sefer Baran abisi Berat'a emanet etti . "Onu çok sev abi o suçsuz o kimsesiz " "Sevdam sana emanet "dedi . Adana'dan İstanbul'a uzanan Emanet Sevda ... SEVDA SERİSİ I Başlama Tarihi 12/12/2017 Bitiş tarihi 21/03/2018

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Parmaklarım küllerinde dolaştı. Sonra birden yağmur bastırdı. Gülümsedim ve beni izledi. Sustu ve onu dinledim. Sessizliği bile güzeldi. "Çünkü Leyla, çünkü iki gözüm, yangında en son küller ölür."

Yağmur ormanın üstüne ağır ağır düşerken, gökyüzü sanki bir sırrın yükünü taşıyordu. Her damla, bir kalbin daha susacağını fısıldıyordu. Ben yalnızca yanlış bir anda, yanlış bir yerdeydim. Bir silah sesi duydum. Bir adam yere düştü. Ve o an kader, yönünü değiştirdi. O geceden sonra hiçbir şey aynı olmadı. Çünkü o an... Biri beni gördü. Biri beni aradı. Biri beni vurdu. Adı Barlas'tı. Ya da sadece o geceyi hatırlatan bir lanet. Gözlerini ilk kez gördüğümde, yağmur durmadı. Çünkü gökyüzü bile bizim hikâyemizden korkmuştu. O beni öldürmek için mi buldu, yoksa kurtarmak için mi bilmiyorum. Ama emin olduğum tek şey var: O gece bir adam ölmedi sadece. Ben de öldüm. Ve bir yanım hâlâ o ormanda, o yağmurun altında nefes alıyor. Bazı hikâyeler "bir bakışla" başlar. Bizimkisi bir kurşunla.

+18 SAHNELER İÇERİR. Mafyanın oğlu ve mafyanın kızı... İkisini bir araya getiren zoraki bir evlilik... Bir araya gelmelerini engelleyen üçüncü şahıs... Mafya ve zoraki evlilik klasikleri okumayı sevenlere..

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar'ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar'ın kardeşi... düşmanın kanı...