"Sakın, sakın Ala, aklının ucundan dâhi geçirme." Diye burnundan soludu. Sinirle bir adım attım. İşaret parmağımı doğrulttum. "Sakın Yüzbaşı, sakın ola bana o isim ile seslenme. Senin o ismi demeye artık hakkın yok! Balca'yım ben anladın mı?!" Sendeledi, canı yanmıştı, yansındı. Bana bunu yapmayacaktı. "Senin adın o, ben nasıl senin adını başka bir isminle sesleneyim Ala!" Benim adım artık Ala değildi, o Ala'yı bitirmişti, Ala tekrar ölmüştü. Bir daha gelmemek üzere. Sinirle omzundan ittim. Tekrar sendeledi. Kimsenin yıkamadığı Yüzbaşı Karan Çevik'i ben bir itmeyle yıkıyordum. "Öldürdün lan Ala'yı, öldürdün. Bir daha geri getirmemek üzere öldürdün." Gözlerinde yapma der gibi bir hâli vardı. Yapacaktım. "Deme öyle, nolursun Ala yalvarıyorum sana deme öyle." Sol gözünden yaş aktı. "Ne yalvarıyorsun lan sen bana! Ne hakla? Hangi sıfatla bana yalvarıyorsun. Artık ne ölüne ne ölüme Karan Çevik." İki Yüzbaşı, iki çocukluk arkadaşı, iki asker arkadaşı, iki şehit çocuğu, iki yaralı çocuk. Bir tim komutanı, bir o timin askeri. Ya ikisi birbirini tamamlayacaktı, ya da ikisi de birbirini bitirecekti...

❝Yüreğindeki ateşin içinde cayır cayır yanıyordu kadının ruhu. Mahkum edildiği hayatı istememişti oysa... çocukluğu gibi çalınıp alınmıştı gençliği de. Güvendiği her limanın onu yarı yolda bırakmasına da alışmıştı, diğer birçok şeye alıştığı gibi. Şimdi ise içine düşmüş olduğu bir diğer bilinmezliği anlamaya çalışıyordu. AŞK'tan haberi olmayan bir kadındı o, güvenemezdi. Sevemezdi de... Sevmeyi bilmeyen adam ise ona AŞıK olamazdı. Üzer ve kırardı... Bu hikayenin birden fazla kahramanı vardı, lakin hepsi galip gelir miydi... işte orası büyük bir muammaydı. Kıran kırılırdı, üzen üzülürdü. Ama adalet er ya da geç yerini bulurdu.❞ 🌑 3 0 / 1 0 / 2 0 2 1 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 #Mardin 1. 📌 27/01/2022 #Watty 1. 📌 22/05/2022 #Şehvet 1. 📌 13/01/2023 #Yalan 1. 📌 18/01/2023 #Midyat 1. 📌 30/09/2023 #Watty 1. 📌 04/12/2023 #Watty 1. 📌 30/04/2024

*GEREKSİZ KÖTÜ YORUM YAPMAYIN. SİLAH ZORUYLA OKUTMUYORUM* ARGO İÇERİR! #2 Acı #3 Kısa Hikaye "Kardeşim, n'oldu açık açık söylesene!" Burnumu çektim ve gözlerimden akan yaşları sildim. "Kardeşim, Sidelya'yı kaybettik." Ofladı. "Buluruz kardeşim ya buluruz." "Kardeşim, öbür anlamda kaybettik." dememle arkadan Yavuzer'in bağırış sesi geldi. "BEN KIZIM SAYIYORUM ONU KARDEŞİM OLMASINA RAĞMEN KIZIM GİBİ KORUYUP KOLLUYORUM! SANA GÜVENEREK EMANET ETTİM BEN KIZIMI!" "KIZIMIN ÖLÜMÜNE SEBEP OLDUN!"

Alya özer (asil ) küçük yaştan beri ailesinin intikamı için yanıp tututuşur tam herşey bitmişken gerçek ailesi ortaya çıkar. Bütün dengesi alt üst olurken aşk karşısına çıkar

"Abi gecenin üçünde neden bi insan evine eşyalarını yerleştirir?Bizde insanız dimi yarın belki işe gidicez!" Yeni konuşumun kapısının önüne gittim ve sert bi şekilde kapıyı çaldım. "Kardeş sen manyak mısın?" "Saat gecenin üçü?" "Şu siktiğimin eşyalarını sabah yerleştir." "İnsanların uyuması lazım dimi senin gibi saat üçe kadar duramazlar."

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

Bir kız düşünün küçücük yaşta hayatında ki tek kahramanını kaybeden veya o kahraman gittikten sonra küçük kızın kararan dünyasını. Bir küçük kız düşünün yıllarca aynı evde yaşadığı üvey babasından taciz ve şiddet gören. Ve bir küçük kız düşünün herşeye herkese rağmen dimdik ayakta duran ve bir bordo bereli asker olan. O kim mi? O Gece Özdemir herşeye herkese karşı dik duran cesur bir kadın asker. Akel akarsu aksel akarsu Aras demir alihan ateş soylu furkan aydın kerem kulcu oğuz yener yekta anlı

0544*******: güzel taktik kardeşim ama bayatladı bu numaralar başka kapıya. (17.20) 0551*******: ha? (17.20) görüldü

Dile Kolay 24 yıl... Zorluklar ve acı içinde geçen yıllar. Asel gerçek ailesini bulduğunda neler yapacak ve neler yaşayacak? Abileri ile iyi anlaşabilecek mi? Onlara uyum sağlamak için geç mi kaldı, yoksa hiçbir şey için geç değil mi? •Şahsıma aittir izin almadan kullanılma durumunda gereken yapılacaktır•

Gittiği son görevde timini şehit vermiş, hayattaki tek ailesini kaybetmişti. Kıdemli Üsteğmen Gülce İzem Öztürk. Her şeye rağmen yıkılmamış bir kadın. Aile sevgisi görmemiş, kimsesiz büyümüş bir kız çocuğu. Aile sıcaklığını kardeşlerinde bulmuştu o, oysa şimdi kardeşleri yoktu. İntikam hırsı bütün bedenini ele geçirmişti. Yeni timi ve hayatına giren biyolojik ailesiyle işler karışmıştı. Kardeşlerinden sonra aile vatandı. Fazlası olamazdı. Vatan için yaşayıp vatan için ölecekti. Unutulacağını bilse bile. ... "Her askerin bir lakabı olur ya... Seninki ne?" "Asena."dedim sert sesimle. "Asena..."diye mırıldandı. "Dişi kurt." Dudağımın kenarı hafifçe kıvrıldı. Önüme dönüp seri adımlarla ilerlemeye başladım. Asena. Dişi kurt. Bana dişi kurt derler. Gücüm tükenirse karanlıktan alırım ışığı. Yılmam, Türk askeriyim. Bu adı iyi yaz, bir daha unutamayacaksın.