Kendini hayallerine adamış Hare ve kendini sadece işlerini adamış Savaş'ın uzun soluklu aşkı.

"sıradan bir ailede yaşayan bir kız yurt dışına okumaya gider ablası Mardin ağası ile evlenir ablasının düğününe gidemdiği için mardine gider yolda Urfa ağası ile karşılaşır" sizce neler olur?

🥀💔 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Kelimeler ağırdı, nefesi düzensizdi. Kalbinin çarpıntısı, göğsünü sıkıştırıyor, nefes almasına bile izin vermiyordu. Boğazındaki düğümü yutkundu ve ekledi: "Tek başıma." Sonda vurguladığı bu nefeslik cümle, bir bıçak gibi Berfan'ın içine saplandı. Yüreğini burkan bir sessizlik çöktü aralarına. "Biz!" diye haykırdı Berfan, gözleri koca bir çığlığı içinde tutmaya çalışırcasına parlıyordu. O tek kelime, yıkılan gururunun enkazında can çekişirken, ayaklarının altına batıyordu sanki. Ama umursamadı, acısını hiçe saydı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Acımasızca savurdu bu cümleyi Yusuf Karahan. Sesinde soğuk bir keskinlik vardı. O soğukluk, Berfan'ın içine işledi, iliklerine kadar titremesine sebep oldu. Gözleri kararmıştı. İçindeki öfkeyle birkaç adım attı ve göğsünden sertçe itti. Yusuf'un bir anlığına sendelemesine aldırmadan, gözyaşlarıyla harmanlanan sesiyle haykırdı: "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek 'biz' diye bir şey yok?" Nefesi düzensizdi, göğsü hiddetle inip kalkıyordu. "Dün gece... Dün gece benimle birlikte oldun sen!" dedi, sesi çatallaşmış, titremesi öfkeyle gölgelenmişti. "Sabah gittiğinde 'geleceğim' dedin... Ne değişti, hı? Söylesene, ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 🥀 "Göreceksin!" diye tısladı, sesi zehir gibiydi. İki parmağının tırnaklarını birbirine bastırarak devam etti: "Gün gelecek..." Her kelimesi bir intikam yeminiydi. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın." Baş parmağıyla işaret parmağının arasındaki incecik boşluğu gösterdi. Gözleri, karşısındaki adamı delip geçecek gibi parlıyordu. "Ama ben o gün..." dedi, sesi alaycı bir acıyla titredi. "Bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!" Berfan&Yus

Leyal ailesiyle yaşadığı zorlu hayat mücadelesinde Alparslan ile nefes almaya çalışırken kaderin ağlarına takılırlar ve amansız bir ayrılağa neden olan kan davası başlar. Leyal'in kuzeni Yaman, Alparslan'ın abisi Sipan'ın nişanlısı olan Raperin'i kaçırır. İki aile arasında silahlar çekilir ve sular durulmaz. Sipan ve Leyal'in evliliğine hüküm verilir bu davada. Bir mezar ve aynı mezara gömülen üç yürek! 📍WATTPAD'DE BU İSİMDE YAZILAN İLK VE TEK KİTAPTIR!!! 📍 KİTAPLARIMIN TÜM HAKLARI SAKLIDIR! (Ç) ALINTI DAHİLİNDE YASAL İŞLEM YAPILACAKTIR!!! İlk Yayın Tarihi 12/05/2020

"O çocuk bu dünyaya gelmese eğer O zaman sana yapacaklarımdan kork Efnan!" Dedi Azad ağa ve odadan çıktı. arkasında eli karnında Efnan kaldı.

Küçük yaştayken annesini kaybeden Bejna baba sevgisinden mahrum kalarak büyüp zalim bir ağayla berdel zoruyla evlenmek zorunda kaldı...

Yüzüme inen tokatların acısı değil de ata dediğim insanın zalimce bertaraf ettiği hayatım yakıyordu canımı... Feryadım yalnız babama değil, hükmümü veren cahil zihniyete sahip herkeseydi. Yüreğimi gömen, bedenimi bir kan bedeline sayan soyumaydı isyanım! Tek bir ses vardı içime derin bir sancı bırakan. Sızı halinde kulağımdan yüreğime çarpa çarpa düşen... 'Kız sizindir! ' Ateş düşürüyordu dört bir yanıma, mal gibi muamele görmek. Tam bağırıp , "hükmümü ölüm olarak verin! " diyeceğim an da duydum sesini; "Bu konakta verilecek bekar kız yok! " Babam ile birlikte, tüm aşiretin ileri gelenleri ve yılan Cihan ağa da ayağa kalkmış Umut'un sözlerine dikkat kesilmişlerdi. Cihan ağanın adamları alarma geçtiğinde, Umut tekrar korkutan sesi ile inletmişti avluyu; " Emmim kızı bu saatten sonra benim helalimdir! Ben dururken değil amcam, değil Cihan ağa... Feriştahı gelse benden alamaz! " * * * Bu hikaye töreye baş kaldırış! Sevdaları inadına yüreklerde yaşayanların hikayesi. Sonuç ölüm olsa da, kan ile savaşılsa da inadına güzel kokan nilüferlerin hikayesi... Bu hikaye, bir bataklık hikayesi!

Canından çok sevdiği nişanlısı onu bırakıp Mardinin ileri gelen aşiretinin kızını kaçırdı nişanlısını kaçırdığı kızın abisiyle berdele kurban giden tutkun... İsim değişikliği yapılmıştır.

Masumiyet #1 : 08.12.2021 Masumiyet #1 : 22.09.2021 Masumiyet #2 : 08.12.2020 Yalnizlik #1 : 13.09.2020 Genelkurgu #18 : 07.08.2020 Genelkurgu #19 : 03.08.2020 Yalnizlik #3 : 01.08.2020 Yalnizlik #4 : 04.07.2020 Aşk, hiç olmayacak bir anda çıkardı insanın karşısına; ne acı dinlerdi ne de bir feryat! Ve kalp bir kere hissettiğinde o duyguyu Aşk-a Emanet alırdı yolunu... Herkes kendi hayatının başrolüdür! Zara Balcan, Zara Eroğlu olana kadar bunun farkında bile değildi. Figüranlıktan başrollüğe terfi eden bir genç kadının ve zaten başrol olan, aşktan sabıkalı bir adamın hikayesi... Masumiyet kokan bir kadın, Gerçeklerle yüzleşmek istemeyen bir adam, Hayatın onlara hazırladığı sürprizler ve daha fazlası... "Zara... Benim bu dünyadaki en büyük sınavım sensin!" AKİF MİRZA EROĞLU *Aşka Emanet isimli ilk ve tek hikayedir. İlk yayımlanma tarihi: 19.01.2016

Yıllar önce Zerya Bolat, Bawer Aslaner ile evlenmek için herşeyi göze alarak söz vermişti. Söz ise doğacak ilk kızlarını Bolat ailesine vermekti. Yıllar geçti, Zerya Bawer ile evlenmişti. 4 erkek çocuktan sonra ikiz kızlara hamile olmuştu ama bu kızlarının birini Bolat ailesine vermek zorundaydı. Leyan Bolat, annesi ve babasının verdiği söze kurban giderek Bolat ailesinde büyümüştü, ama konakta kimse onu sevmezdi sadece ondan 4 ay büyük olan dayısı onu seviyordu. Leyan Bolat, konakta hiç sevilmeyen hor görülen biriydi. ... Ama artık devir değişti Leyan, Bolat aşiretinin Xanımağa'sı oldu ve konakta ki herkesi önünde diz çöktürttü. İnsanlar ona saygı duymak zorundaydı yoksa sonuçları hiç iyi olmazdı... Kurgu tamamen hayal ürünüdür. Dikkate almayınız!!