Peki ya biz? Açılmak üzere duran süslü bir kurdale miyiz? Yoksa açılması neredeyse mümkün olmayan gösterişsiz bir kördüğüm mü?

Gülmekten, ağzıma isabet eden kartopunu göremedim. Bu kez Kayra katıla katıla gülmeye başlamıştı. Ağzıma gelen karları püskürtüp, güzel bir top daha yaptım. Onun dikkatsizliğini fırsat bilip, kartopunu fırlattım. Kartopu göğsüne gelince, gülmeyi kesti. Elini sol tarafına götürüp; -"Beni kalbimden vurdun..." dedi. Yüzüm aniden ifadesiz bir şekil aldı. Donmuş ellerimin içinde ki kan damarlarım sanki alevlere verilmişti. Bu alevin bütün vücudumu sarması 2 saniye bile sürmemişti. Birden sol tarafıma gelen kartopuyla, eğilmiş kafamı Kayra'ya kaldırdım. -"Şimdi sende vuruldun..." ------------------------- Hollanda'da yaşayıp, İslamiyetten nasibini alamayan genç kız, Türkiye'ye temelli dönüş yaparak hayatına bambaşka bir şekil verecektir. Babasının zulmüne sürekli boyun eğmek zorunda kalan Ayça, artık yaşama direncini kaybetmiş, kendine yeni bir yol çizemiyordu. Hayatına yeni giren insanlar sayesinde, bu durum düzelebilecek midir? Hadi, hep beraber görelim!

İslam, aşk, mizah ve aksiyon dolu bir kitap... "Hayır! Lütfen kelepçe takmayın! Ben kaçmam zaten, lütfen takmayın." "Sana uzat elini dedim!" diye sert şekilde tekrar etti memur. Onun tekrarına karşı bende tekrar rica edip takmamasını istedim ama dinletemedim. Çaresizce uzattım bileklerimi, elim titriyordu, ama korkudan değil, üzüntüden... Memur kelepçeyi bileklerime geçirip kilitledi. Okulun birincisi olduğumu öğrendiğim bu günde ödülü mü alıp zafer kürsüsünde konuşma yapmam gerekirken, kelepçemi takıp sanık kürsüsünde hakime savunma konuşmamı yapmaya gidiyordum... ____________ İnstagram : _elakalem_

[Kader düğümünü istesen de çözemezsin.] Adam yüreğinin demirden hudutlarıyla, yalnız bir adamdı.Kadın çaresizliğin kıyılarında, hüzünlü bir kadın. Ve hasbelkader adamla kadının, kadınla adamın hayatları düğümlenecekti.

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.