Hayatınızı ikiye bölün,ama öyle bir yerden bölünki öncesi ve sonrasına yakışır olsun. Hayatımın öncesindeki en büyük tehlikeyi yok ettiğim gün böldüm hayatımı.. Korkusuzca böldüğüm yerden devam edecekken,hayatımın sonrasına en büyük tehlikeyi taşıdığımı nereden bilebilirdim ki? Hayatımın sonrasında birçok kez bölüneceğini nereden bilebilirdim ki? Bilemezdim,bana verilen hayatı parçalayacağımı bilemezdim...

Herşeyini kaybetmiş birisine umuttan bahsedilmez.Yolun sonuna son sürat yol alan biri gelecek kavramını yitirmiş,geçmişi rüzgar eşliğinde savurmuş,tek gereği olan ruhunu teslim etmeye koyulmuştur... İşte ben . İşte ruhumun en derin çukurlarından taşan acının ifadesi... Ve de benim sonum ...