"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulamamıştım. Elini bana doğru uzattığında tereddüt etmeden uzattığı eli sıktım. Bu onun daha çok gülmesine sebep olmuştu nedense. "Memnun oldum, bende kraliçe Elizabeth." Deyip yapmacık bir samimiyette tebessüm etti. Bu sefer benimde dudaklarımın kenarı alayla yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım sevgilisi yoktur. Var mıdır ki acaba, bence yoktur. Yani inşallah yoktur. Adını sormak için dudaklarım aralanmıştı ki hemen önümden geçip arabanın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu ve elindeki anahtarı takıp arabayı çalıştırdıktan sonra bana bakıp gülümsedi. "Eğer çok beğendiysen, atla ben seni gezdireyim." Dedi kollarını arabanın camına koyup çenesini kolların üstüne yapıştırdı. Şaşkınlıkla karışık afallamayla beraber dudaklarım aralandı. Büyük patlamıştım. Bozuntuya vermemek ve şaşkınlığımı bastırmak için güldüm. 01.04.22 Derin Saygın ♡ Arel Demir

Aziz aşiretinin en küçük torunu olan Sevil, amcasının oğlu Ciwan'ın, Süvari aşireti ağasının torunu Berzan'ı öldürmesiyle Sevil, Süvari aşiretine kan karşılığı olarak gelin verilir. Bu, bir kız çocuğunun hikâyesi. Bu, Sevil'in hikâyesi. Sevilmeye değer olan, fakat hiçbir zaman sevilmeyen Sevil'in... ... Artık bir şeyler kesindi. Ben, evlendiriliyordum. Zorla. Kiminle olduğunu bile bilmeden... Kim bilir kaç tane kız çocuğu vardı benim yerimde olan, benden daha küçük olan hatta... Dünya, ne kadar acımasızsa insanlar, bir o kadar zalimdi. Odamın kapısının hafifçe aralanmasıyla beraber içeriye Berîvan halam girdi. Yüzünden düşen bin parçaydı. Belli ki bir şey olmuştu. Telaşla ayağa kalktığımda, "Bir şey mi oldu, hala?" diye sordum. Bana yaklaştı ve önce sımsıkı sarıldı. Açık kumral, omuzlarıma denk gelen saçlarımdan öptü. "Babam, Süvari aşiretine haber etmiş ve geri dönüş yapmışlar..." Yüreğim kalbimde atmaya başlarken ilk defa ailemle ilgili başlarına kötü bir şey gelmesi için dua ettim. 'Ne olur,' dedim. 'Kabul etmiş olsunlar... Kan davası olsun, herkes birbirini öldürsün gerekirse ama kimse beni yaşarken öldürmesin...' "Sevil..." dedi halam başını öne eğerek. Kalbimin tam ortasına düşen derin sızıyla beraber halama baktım burukça gülümseyerek. "İki gün sonra, Süvari aşireti buraya geliyor." Başımı salladım usulca. Bu, bir kabulleniş değil; boyun eğişti. Kaderin karşısında... Hayır, dedemin karşısında...

Yüzyıllar önce Caenumların ortaya çıkışı tüm dünya üzerinde bir şok etkisi yaratmıştı. Bu yeni insan türü kendine has güçleriyle ve uzun yaşam süreleriyle insanların dikkatini çekmiş ve kısa sürede bu yeni tür ile ilgilenmeye başlamışlardı. Zamanla insanların egemenliği altında yaşamaya başlayan caenumlar her ne kadar hükümet koruması altına alınmış olsalar da kaçırılmaya, sapkın ve meraklı kimseler tarafında acımasız deneylere maruz kalmaya başlarlar. İşte tamda böyle bir dünyaya açtı gözlerini. Uyandığı andan itibaren peşinde birilerinin olduğunu biliyordu. Bir şekilde bunu hissetmişti ama tek sorunu bu değildi. Kim olduğunu, nerede olduğunu ve gözlerini açtığı bu dünya ile ilgili hiçbir şey bilmiyordu. Tek bildiği şey kendinde bir problem olduğu ve tehlikenin de peşinden geldiği.

Bütün sırlar ve yalanlar gün yüzüne çıkmaya mahkumdur, büyük günahların kefaretleri de büyük olur. Babası tarafından altı yıl önce hiç bilmediği bir şehre sürgün edilen Öykü Karaca yıllar sonra bir gece ansızın her şeyin başladığı noktaya geri döner. Döndüğünü bilen tek kişi olan kuzeninin yanına gitmeyi ve ona dönüşünün asıl sebebini anlatmayı hayal ettiği bir gün kendini anlam veremediği tuhaf olayların içinde bulur. Bir yandan kardeş gibi gördüğü kuzenini içinde bulunduğu bataklıktan çıkarmak için çırpınıp duran Öykü, diğer yandan dönüşünü öğrenen babası, yıllardır onu bir gölge gibi takip eden tanımadığı bir adam ve altı sene önce şaibeli bir ölümle vefat eden dostunun sırlarıyla ortada kalır. "Hazırlan öykü" dedi zorlukla gülümsemeye çalışarak. "Hazırlan çünkü sana neden öldüğümü açıklayacağım, daha doğrusu beni kimin ve neden öldürdüğünü. Fazla vaktim yok." Eslim adındaki ilk kitap. ✨ Her anında ters köşe olabileceğiniz, karakterlere kuşkuyla yaklaşacağınız, aklınızda soru işaretleri bırakıp merak duygunuzu kabartacak bir kurgu... Hikayede geçen olaylar tamamen hayal ürünü olup gerçeklikle bir bağlantısı yoktur. Tüm hakları tarafımca saklıdır. Keyifli okumalar. 🎭

19. yüzyılın sonlarında Linda, hem bir savaşçı hem de bir hanımefendi olarak kimliğini bulmaya çalışır. Babasının sayesinde aldığı kılıç ve ok dersleriyle özgür bir ruh olarak yetişmiştir, ancak annesi, onun toplumun kurallarına boyun eğen bir hanımefendi olması için baskı yapar. Linda, evlenme yaşı geldiği gerekçesiyle zorla sosyal ortamlara sürüklenirken, özgürlüğü ile tehdit edilerek kendini istemediği bir randevuya razı bulur. Linda, Nick ile bir baloda buluşur. Fakat bu randevu, sıradan bir karşılaşma değildir. Linda, bu adamın hayatını sonsuza dek değiştireceğinden habersizdir. Daha sonra ise her zaman gittiği ormanda tesadüf eseri aynı adamın kuzeni olan David ile tanışır ve kalbinin derinliklerinde bir çatışma başlar. Bir yanda kendini adadığı yol, diğer yanda David ile hissettiği çekim... Linda, tutku, ihanet ve özlemin iç içe geçtiği bir girdabın içinde kendi kaderini çizmeye kararlıdır. Aşk mı, özgürlük mü? Linda, her ikisi için de savaşmaya hazırdır.

"Mafya mısın?" Diye sordum ciddi bir şekilde. "Neden sordun?" yüzünde milim mimik oynamamıştı "Eğer öyleyse seninle evleneceğim." Dedim durumu sıradanlaştırmak ister gibi sakin ve ruhsuz bir sesle. Başını iki yana sallayıp arkasını döndü, bir kaç saniye sonra "öyleyim." Diye bir ses duydum. Ses ona aitti. Hâlâ arkası dönüktü ve yüzüme bakmıyordu.

"Seni kaybedemem." dedim. Avuç içleriyle yanaklarındaki taze ıslaklığı yok etti. "Beni kaybedeceksin." ~ Böyle, değil mi? Sadece hatıralar Aren. Önemli olan sadece, bu dünyaya bıraktığımız hatıralar." ~ Bana yönünü kaybedip boğulan, dalgalarla boğuşup denizlerin kıyılarında hayat bulan kaplumbağalar gibi hissettiriyordu. ~ PUSULA, ETKİSİNDE KALACAĞINIZ BİR KİTAPTAN DAHA FAZLASI... KİTABA GİRİN VE ROMANTİZM, DRAMA KRALİÇENİZE SELAM VERİN. ✨ 1# tablo 1# pusula 2# resim 4# ressam 6# yara 7# psikoloji 9# yeniyetişkin 10# psikolog 23# drama TÜM TELİF HAKLARI BU HESABA,BU YAZARA AİTTİR. ÇALINMASI, KULLANILMASI VB. HALİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. 31|07|23p

Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi... Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır. Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü... Umay ve Savaş kötü olmayı seçtiler. Bütün o kötülüklerin içinde hayat onları tesadüfen karşılaştırdığında ve bir arada tuttuğunda kalplerine gömdükleri 'sevgi' denen o şey çıkmak için çırpınacak. Bütün yaşanan olayların içinde ya birbirlerinin yaralarını sarmayı tercih edecekler, ya da birbirlerinin karanlıklarında boğulmayı... ÖNEMLİ! *Hikaye argo kelimeler barındırır. * +18

O gün, "Bir insan kaç kere ölür," demişti silahın namlusunu koluma sürterken. Geçmişi düşünürken acıyla gülümsedim. "Bir insan kaç kere ölür, gece yüzlü adam?" Ve, titreyen ellerimle tetiğe bastım. •••• Yerde bir hançer. Ve Canavar'dan önce hançere ulaşmaya çalışan 4 ayrı kişi. Araf hançere doğru koşuyor, elindeki fotoğrafı sıkı sıkıya tutarak. O fotoğraf Araf'a yaşam veriyor, Araf ise o yaşam için kendisini de etrafındakileri de ateşe veriyor. Eksen hançere doğru koşuyor, kendisini yavaşlatan yüklerden kurtulmak için ceplerini boşaltıyor. Cebinden çıkan tek şey erik, kalan yük Eksen'in ruhunda. Ödetmek istediği bedellerin yükü onu geriye çekiyor. Eksen'in koştuğu yoldan bir kadın hançere doğru koşuyor, Süveyda. Geçmişin gölgesi de onu kovalıyor. Baş koyduğu yolda yaşanacak her şeye razıydı ama yolu attığı her adımda kana bulanıyor. Eymen hançere doğru koşuyor, hançere ulaşmayı istemesinin sebebi diğerlerinden farklı. Hançeri canavara saplamaktansa, hançeri elde etmek isteyenlere saplamayı hedefliyor. Hepsi hançere ulaştığında Canavar da oradaydı. Hançeri almak için Canavar ile savaşmaları gerekiyordu. Ama dışarıdan bakan kimse canavarı ayırt edemedi, çünkü canavar artık hepsiydi... #psikoloji 18 #gizem 66