Bazı aşklar imkansızdır...

UYARI: +18 sahneler içermektedir Balım ağlayarak şirketten çıktı katlanamıyordu artık bu yaptıklarına hızlı ve sinirli adımlarını durduran şeyse direğe çarpıp hızla yere yapışacak olmasıydı ama birinin belinden yakalamasıyla düşmekten son anda kurtulmuştu sinirle kaşlarını çatıp adama kızmaya başladı sümük gibi yere yapışacaktı biraz dikkat etsindi ama Adam kızın sinirle konuşmasını duymuyordu tek dikkatini çeken kimin bu güzel kadını bu kadar ağlatıp makyajını bozmasına sebep olduğuydu kadın kendini dinlemediğini anladığında sinirle adamı itip bu sefer bağırdı babasına olan sinirini bu adamdan çıkarmaya karar vermişti "Biraz dikkat et amela sümüğü bu gibi yere yapışıyordum" "Ufak bir sorun varki sen bana çarptın" "Ben mi sana çarptım" "Evet tavsiyemse bu kadar makyaj yapmaman" Kadın gözlerini şokla açıp karşılık verecekken zaten başında bir dert olduğu aklına geldi daha fazla bu terbiyesiz adama katlanamayacaktı adamdan uzaklaşıp gitmeye çalıştı Adam kadının kolunu tutup cebinden peçete çıkarıp kadına uzattı "Dağılmış makyajını silmek yerine buna sebep olanları sil ve insanlara çarpmamaya çalış makyaj güzeli" Sözlerini söyleyip ordan şirkete girdi kadın hem bu adama sinir olmuştu hemde oldukça etkilenmişti bir kere o makyaj güzeli değildi ayağını sinirle yere vurup şirkette kaybolan adamın boşluğunu izledi Adam arkasında sinirli bir kadın bıraktığını fark edip sırıttı kadını kimin ağlattığı onu ilgilendirmezdi ama merak ediyordu kafasını iki yana sallayıp silkelendi aylar sonda dağlardan dönme sebebi kardeşinin yine bir boklar yemesiydi başka birşeyle ilgilenmeyecekti

Serkan şerefsizine saydırırken tanımadığım birine karşı pot kırmıştım. Kendimden nefret ediyordum. Yatağımda bir o yana bir bu yana dönüp duruyordum. Ağlamaktan nefessiz kalmaya başlamıştım. Odamın penceresini açtım ama bana mısın demedi. Üzerime ceketimi alıp evden dışarıya çıktım. Yollar kapkaranlıktı ve etrafta kimse yoktu. Tek bir araba bile geçmiyordu. Kendi başıma karanlıkta yürümeye alışkındım. Ne de olsa annem ve babam öldükten sonra zaten hayatım kapkaranlık olmamış mıydı? Dipnot: Gerçek kurum ve kişilerle uzaktan yakından hiçbir alakası yoktur tamamen kurgudur

Sevgili kocam bana bir adım yaklaştı. Arkamdaki makyaj masasına takılıp daha fazla gidemedim. İyice yanıma geldi. Elini kaldırdı. Saçımı kulağımın arkasına koydu. Nefesini hissedebiliyordum. Gözlerimi kapattım. Elinin tersiyle boynumu baştan aşağı okşadı. Dokunuşuyla tüm vücudum titredi. Diğer eli geceliğimin iplerine gitti. "Biz gerçekten evli değiliz." "Resmi olarak evliyiz." Geceliğin ipi yere düştü. "Ben senin gerçek karın değilim." "Bir evlilik cüzdanımız var." "Biz aşık olarak evlenmedik." Hafifçe geri çekildi ve yüzüme baktı. "Kendi adına konuş küçük kız." "Bana o şekilde seslenme." "Nasıl sesleneyim?" Üzerimdeki geceliği çıkardı. Karşısında saten ip askılı bir elbise ile duruyordum. "Benim gibi. Adımı kullan." "Birazdan adımı bağırarak söylerken gösterirsin." Sadece yutkundum. Bana yaklaştı. Burnu burnumu geçti ama dudaklarımız arasında hala ufak bir boşluk vardı. Beni delirtmeye çalışıyordu sanki. O öpmedikçe dudaklarım iyice karıncalandı. Karnım içinde hafif bir gıdıklanma oluştu. "Pekala istemiyorsan..." Geri çekileceği anda yakasından tutup dudaklarıma bastırdım.

Arkamdan birinin geldiğini hissediyordum. Korktuğumu belli etmemeye çalışarak hızlı hızlı yürümeye devam ettim. İçimi büyük bir ürperti kapladı. Adımlarımı iyice hızlandırdım.

"Oo küçük hanım," dedi dudaklarında alaycı bir gülümsemeyle, "iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Kim olduğunuzu ve ne istediğinizi bilmiyorum ama derhal anlatın!" diye çıkıştım. "Sakin ol küçük kız." "Kim olduğunuzu söyledim!" diye bağırdım bu kez, sesim çatladı öfkeden ve korkudan. "Gayet basit," dedi sakince. "Babanın ödeyemediği borcusun... Güzelim."

+18 unsurlar içerir. "Dur , iş yerinde olmaz lütfen." Ellerini saçlarım da gezdirip gülümsedi. "Ben nerede ve ne zaman istersem o zaman olur küçük sekreterim." Diyip dudaklarıma daha çok yapıştı. Burası gerçekten yeri değildi. Hemde hiç... Ama ona dur desem bile elleri asla durmuyordu... ~ Ailesini kaybettikten sonra iş için tüm şirketlere cv sini bırakan Afra, bir mafya adamının sekreteri olarak işe başlar... Afra, bu adamın yanında kaldığı sürece başı beladan kurtulmaz. Peki ya birbirini seven iki kişi bunların üstesinden gelebilecekler mi? Bu Bora ile Afra'nın hikayesi... Bu tüm engellere rağmen birbirini hep seven kişilerin hikayesi... *** #kitapta şiddet ve cinsellik vardır# Rahatsız olacak olan varsa kitaba hiç başlamasın!!

Arkadaşı tarafından para için ihanete uğrayan bir kızzın adama mahküm edilmesi ön izleme : 3.bölüm Helin ben çok özür dilerim pişman oldum gerçektenn . - neden bahsediyosun simge . dedim sinirlice - şaka falanmı ben anlamıyorum bayıltılıp neden tanımadığım bi yerde uayndığımı . dedim bağırarak - o seni almak istedi . dedi o an annemin de daha almadımı seni demesi geldi - kim dedim , ve o an elimden telefon çekildi ve duvara atıldı , ani refklesle kendimi koruma altına alıp geri çekildim. gözümün önünde telefon parçalara ayrılmıştı, biraz daha uzaklaşıp ellerimi yüzümden çektim ve kim olduğuna baktım . karşımda yine tanımadığım bi adam vardı benden 4-5 yaş büüyk duruyordu. - sen sen kimsin . dedim , yüzüme bakıp gözlerini kapattı ve 1-2 saniye öyle bekledi . gözlerini açtığında ateş saçan gözler beklemiyordum . kolumdan hızlıca tutup beni sürüklemeye başladı . geldiğim merdivenlersen sürüklerken kitlenmiştim , kendime gelip kolumu kendime doğru çekiştirdim ..

Körkütük sarhoş bir kız. Bir bar ve yaşanmaması gereken bir gece. Adamın tek istediği, tenine yüz sürdüğü kadınla sevişmek. Asla daha fazlası değil lakin hep daha fazlası.

"3 E KADAR SAYIYORUM GÜZELİM ŞİMDİ KOŞTUĞUNDAN DAHA HIZLI KOŞ" diye bağırıyordu. Hızlanmaya başladım ama ayaklarımın altı çok acıyordu acıdan ölecek vaziyyeteydim ama duramazdım, eğer şimdi dursam bir daha koşamayacaktım. "1... 2... 3..." diye bağırdı koşmaya devam ediyordum ben hızlanmıştım oda hızlanmıştı. Nefes-nefese kalmıştım. "Kaçma Güzelim, gel buraya seni yakalayamayacağımı mı düşünüyorsun?" diye bağırdı yine. Koşmaya devam ediyordum ama nereye kadar ayaklarımın altı paramparçaydı. "DURRRR NEREYE KADAR KAÇACAKSIN BU İŞ BUGÜN BURADA BİTECEK" dedi daha güçlü bağırıyordu. Korkuyordum hemde çok. Arkama dönüp ona baktım bana yakındı. Ayağım takıldı ve yüz üste yere düştüm...