One shot do akcji Proste Historie 3023, nie wybrano konkretnego tematu, więc nie zawrę opisu :PP Muszę przyznać, że choć akcja została zawieszona, cieszę się, że mogłam w niej uczestniczyć. Co prawda, zrobiłam to trochę dla żartu, trochę złośliwie, ale przede wszystkim na serio. Lubię akcje, w których jest ta integracja z innymi użytkownikami, tak poza naszymi opowiadaniami. Nie bardzo obchodziły mnie nagrodowe gwiazdki, czy miejsca w rankingach. Chciałam, żeby konkurs trochę się wybił, tak na prawdę zgłosiłam pracę po terminie, nawet nie licząc na to, że zostanie przyjęta... A tu proszę! I oprócz mojej zgłosiło się na szczęście wiele innych, do których pewnie jeszcze zajrzę. Miałam też okazję spróbować czegoś nowego. Fakt, już kilka razy chciałam napisać one-shot, ale za każdym razem wychodziła zaledwie część, jeden rozdział opowiadania, które już istnieje. I szczerze mówiąc, z tego też prawie wyszedł kolejny wątek do "początku końca", ale powiedziałam sobie "nie, to ma być krótkie i zakończone!". Ale tu pojawił się problem: Ale co ja mam pisać? Postanowiłam znaleźć klucz. Poczytałam o preferencjach jurorów i... Nie użekły mnie. "Miłość z domieszką fantastyki", to było pierwsze, oczym pomyślałam, ale wytężyłam moją upartą mózgownicę i uznałam, że dam temu szansę i coś z tego będzie. W zamyśle miało być o dziewczynce kochającej światło (tak, nadal nie cierpię wątków romantycznych), chciałam też w bajkowy sposób opisać szarą rzeczywistość, która przeradza się w szczęśliwy sen, dzięki przyjacielowi. Owszem, poszło w google hasło "Jak ja niby mam stworzyć bajkowy obraz?" i wyskoczyły jakieś głupoty, z których raczej nie korzystałam, ale coś z tego wyszło. Może i nie jest do końca takie, jakbym chciała, może wróciłam do mojego usuniętego opowiadania o Reyem, ale wciąż cieszę się, że to zrobiłam. Jest to taka odskoc

Rok 2038. Drużyna specjalistów zostaje wysłana daleko w zapomniane rejony Syberii, by zbadać przyczynę tajemniczych zakłóceń. Ze zgrozą odkrywają jednak coś, co nie powinno się tam znajdować - pradawne struktury, które nie pochodzą z tego świata. Czy odważysz się poznać straszliwy sekret, który drzemie głęboko w podziemnych czeluściach niedostępnej tajgi? Krótkie opowiadanie grozy (ok. 7000 słów) w ramach konkursu #prostehistorie

Kraków ma długą historię. Doczekał się także swoich potworów, a każdy z jego mieszkańców mierzy się z nimi na co dzień. Farciarze... Zmorą Róży Kwiatkowskiej nie jest żaden stwór rodem ze słowiańskiego bestiariusza. Przynajmniej nie na długo, ponieważ jest zdecydowana i robi pożytek ze swojej wiatrówki, ilekroć jakiś się jej naprzykrza. Z wizytą wpadają do niej nieproszone przeważnie istoty nocne, przez co nie może spać. Chronicznie niewyspana Róża, zamiast jednak się poddać i wyprowadzić, z jeszcze większym zapałem próbuje skłonić władze miasta, aby zrobiły porządek z samowolką ćmoków, bobo i innych czarodziejskich stworków. Zdawałoby się, że bezskutecznie, aż pewnej nocy w okolicach jej domku w Tyńcu zaczyna się kręcić tajemniczy nieznajomy. Czy rozwiąże kryzys nocnych hałasów? A może przeniesie go na inny poziom? *** Ostrzeżenie: Jeśli jesteś uczulony na mitologię słowiańską we współczesnym świecie, scenerię Krakowa, humor z życia wzięty i absurd, silne bohaterki z tendencjami do wybuchów gniewu, uprzejmych wąpierzy, rusałki bez powabu albo krasnoludki - ale to całą masę krasnoludków - przed czytaniem proszę się skonsultować z lekarzem bądź farmaceutą, bo opowiadanie pochopnie przeczytane może Cię mile zaskoczyć.

O życiu, marzeniach i oczekiwaniach. Krótko, smutno i daje do myślenia, taką mam nadzieję. Opowiadanie bierze udział w konkursie Proste historie 2023

Krótkie opowiadanie o... Numerach... i cyfrach?

„Była zagadką, której nie zdążyłem rozwiązać na czas". Sherlock Holmes one shot. Nie jest wymagana znajomość uniwersum.

Michael jest zabójcą na zlecenie i dla swojej siostry jest w stanie zrobić wszystko. PRACA BIERZE UDZIAŁ W KONKURSIE "PROSTE HISTORIE 2023". #RiPpowstanzmartwych !!

Praca na konkurs, jednakże zachęcam do przeczytania :)

Deszczowy wieczór owiany wspomnieniami z licealnych lat. Głęboka cisza, co jakiś czas przerywana uderzeniami kropel o mokrą ziemię. Chłód panujący w uśpionym mieście, ogrzewany rozmazanymi śmiechami roznoszącymi się po pustych ulicach. I dwie czarne parasolki, pod którymi schowane kroczące ku sobie postacie. Opowieść inspirowana bajką "Miraculous: Biedronka i Czarny Kot" jednakże jedyną zbieżnością w nich są Adrien i Marinette. Można więc spokojnie czytać bez konieczności zagłębiania się w szczegóły serialu. ------------------------- Wszelkie podobieństwa są przypadkowe. Za błędy przepraszam;) Okładka mojego autorstwa z wykorzystaniem grafiki z internetu. Książka z roku: 2021