Sen benim bir ilkbahar sabahı kadar sevmişken benim seni tanımamı istemedin. Sen benim Güz'ümü yaşarken bile benim senin Gök Han'nının altında gözlerim açık yürümemi istemedin. Neden seni bilmemi istemesin Oyunbaz? Ben seni, senin yüzünden yitirirken, çıkardın gözlerime bağladığın o kara bez parçasını. Şimdi görüyorum, hissediyorum Oyunbazım. Kırgın, bitkin ama senli bir ben ile hissediyorum. Hem kırılmış hem de onarılmış kalbimle, dudaklarımla hissediyorum Oyunbaz. Hiç istemeden çekiyorum dudaklarımı dudaklarımdan. İçimden geleni haykırıyorum sana. "Seni seviyorum Oyunbaz adam." "Bende seni seviyorum Tatlı kız." HFYC. ©Tüm Hakları saklıdır

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?