17 yıl sonra gerçek ailesini bulan Ceren Ece ve onu istemeyen abileri...

Yasemin ve Biricik... Aynı gün, aynı hastanede doğan iki kız. Ancak kader, onları birbirlerinin hayatına uzak ama birbirlerinin yerine koyar. Yıllar sonra, Biricik'in babası Kenan, kızının aslında öz çocuğu olmadığını tesadüfen öğrenir. Bu gerçekle sarsılan Kenan, gerçek kızını bulmak için harekete geçer. Araştırmaları onu, kendi halinde, sessiz bir genç kız olan Yasemin'e götürür. Yasemin, ailesine düşkün, içine kapanık ve sevdikleri için kendini arka plana atan biridir. Biricik ise üç abinin ardından gelen, şımarıkça sevilen, prenses gibi büyütülmüş bir genç kız. Onları birbirine bağlayan ise kimliklerini yerle bir eden büyük bir sırdır: Gerçek aileleri başkalarıdır. Biricik, merakla öz ailesini tanımak ve onlarla yeni bir hayata başlamak isterken; Yasemin, sevdiği ailesinden kopmak istemez ve biyolojik bağları kabullenmekte zorlanır. Gerçek bir ailenin ne olduğu, yalnızca kan bağıyla mı yoksa kalpten gelen bağlarla mı kurulduğu sorusu, iki genç kızın hayatını altüst edecektir. --- 11.04.2025

-TAMAMLANDI- Hayat onlar geldikten sonra başladı. Açelya Balım Yıldırım, yıllar sonra gerçekler ile yüzleşmek zorunda kalır.

☆"Kayla ne biçim isim Rus musun sen?" "Hatırlatma travması var" Eveet dadaşlar, bu kitabımızda önyargı yok. E ne var reis? Dediğinizi duyar gibiyim Özlem, aile hasreti😮‍💨 Gülmekten YARILACAĞINIZ anlar Ve bol bol duygusal sahneler, ENTRİKA FİTNE FESAT herşey var şans verirsiniz gari😝❤‍🔥🧨 𝙺𝚊𝚙𝚊𝚔 𝚝𝚊𝚜𝚊𝚛ı𝚖ı𝚗ı 𝚢𝚊𝚙𝚊𝚗 𝚞̈𝚜𝚝𝚊𝚍 : @Nehirleradamolmaz__

Klasik karışan bebekler hikayesi evet ama unutulmazları ile. Sezon Finali yapıp devam eden, klasik abi kurgusuna ihanet eden kitap... Okuyun derim :)

Bu hayatta nefret ettiğim 2 şey var biri korkunç köpekler diğeri ise dişçiler! Peki abilerinden birinin dişci olduğunu ögrenen deniz ne tepki vericek? Merak ediyorsanız başlıyalım hadi Başlama tarihi:28/04/2024

(Gerçek aile kurgusudur) Birinin ölmesini engellerken kendiniz ölümle burun buruna gelseydiniz ne hissederdiniz? Deren, arkadaşının intiharını engellemeye çalışırken düştü çatı katından. Sonsuzluğa kapattığını düşündüğü gözlerini açtığında kendisini yeni bir aile bekliyordu. Tüm yaşamı boyunca yanında olan, düştüğünde kaldıran, gerektiğinde azarlayan abisi onu hatırlamıyordu. Çocukluğunun geçtiği ev ona yabancıydı artık. Hafızasını kaybettiğini düşünen ve onu çok seven bir aileye ise daha çok yabancıydı. ©Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı durumunda adli işleme başvurulacaktır.

sırtım soğuk duvara değince korkmaya başladım, amk bu herif'ten dayak yemeyecek'tim. O kadarda uzun boylu değildi ama şu an kıpırdaya bilirmiydim ondan emin değildim. yanımdaki duvara atığı yumruk ile gözümü kapattım. Bismillah ne oluyoruz ya. Elimle göğsünden ittim ama nafile azıcık bile kıpırdamadı. Öküz herif. Tabi kas yaparlar yaparlar bizim gibi garibanları düşünmezler. Şerefsiz adam zaten sinirlerim bozulmuştu sayesinde. "Olum bu ne hal ya! mal mal hareketler çekil başımdan odama çıkacağım, senin ile uğraşamam" Dediğimde çenesindeki kaslar seğirmişti. Kopardı inşallah! Elini hızla havaya kaldırdı. Sanırım şimdi boku yemiştim. Yada o yemişti çünkü kimseye boyun eğecek bir insan değildim. Başlama tarihi: 22 Ocak 2025 Kitap tamamen şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır.

Kadına baktım. Baya afetti, fıstık gibi daş daş. Hazır bakmışken biraz daha baktım. Bu adam, kadını nasıl tavlamış acaba? "Ne bakıp duruyorsun karıma" diye konuşan dayıya baktığımda kaşlarımı kaldırdım "Çok dikkatimi çekti" dedim, geri durmadan. "Eşref saatinde mi tavladınız? Nasıl baktı size söyleyin de biz de bir şeyler kapalım" söylediğim şeyden sonra kadın gülümseyerek bana baktı, abimse dirseğiyle kolumu dürtüyordu. Oflayarak abime baktım, dayı da kaşlarını çatmış bana bakıyordu ama umrumda değildi "ne var abi yalan mı söyleyeyim ne dürtüp duruyorsun!" Abim anında renkten renge girerken sarışın afet kahkahayı bastı. "Ay ne güzel gülüyor," yanındaki kasıntı adama döndüm "bir de sen gül bakalım dayı, yanına yakışacak mısın?" bu dediğim şeyden sonra kadın, kocasının koluna alnını yaslayıp gülmeye devam etti "Dayı diyip durma bana, teyze" Anında afalladım "teyze kim lan" şaşkınlıkla kendimi gösterdim "bana mı teyze dedi o dayı?" "Hâlâ dayı diyor!" "Seninle uğraşamayacağım" "İsabet olur" Dik dik ona baktım. "Çok gıcıksın" "Sen daha gıcıksın ve karıma bakmayı kes!" Sarışın kadın şaşkınlıkla adama döndüğünde "pes artık" dedi "inanamıyorum Miran! Çocuk sayılır o!" "Ama hayatım alacaklı gibi bakıyor?" "Belki de gelecekliyimdir" herkes bana döndü "Of hadi ama! Hani pozitif falan olursa diye şaka yaptım" "Ok" dedi, adam Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilerek hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş, hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının gölgesinde büyütmüşlerdi Bu, sadece kayıp bir kızın hikâyesi değil... Bu, yeniden doğan bir Gece'nin hikâyesi...

17 yıllık hayatını geçirdiği ailesinin öz ailesi olmadığını öğrenen Umay'ın hikayesini anlatıyoruz. Klasik bir aile kitabı olabilir ama çok daha güzeli.