Yasaklı Kanat Serisinin 1. Kitabıdır. Bir yarı Melek. Yani Zera. Kendinden nefret eden bir kızken, Kara Kanatlar'ın avı olan bir kızın hikâyesi. Vampir Tarikatından ayrılan asi bir Vampir. En yakın arkadaşından bile saklanmayı başaran bir Cadı. Kendini bambaşka bir dünyada bulan, inanmadığı bir dünyanın başkahramanlarından birine dönüşen Elizya, bir gün bir vampirin ona Zera olduğunu açıklayınca aylardır yaşadığı şeyler cevaplanır. Cevaplanır ama bir o kadar da soru bırakır. O bu soruları cevaplayamadan dönüşüm günü gelip çatmıştır. Eğer dönüşümü tamamlayamazsa sonsuza dek acı çekecek. Dönüşümü tamamlarsa da Kara Kanatlar'ın avı olmamak için hayatı boyunca kaçacak. Sizce bu ikilemden kurtulup kendi tarihini yazar mı? Bütün döngüyü, milyonlarca hayatı, her şeyi değiştirebilir mi? Yoksa asırlardır bu şekilde süren bu döngünün onlarca kurbanlarından biri mi olacak? Bu ikilemde sıkışıp kalacak mı? Büyük bir ihtimalle birincisinin olacağını düşünüyorsunuz. Fakat her zaman söylendiği gibi, hiçbir zaman tam emin olmayın. Kendi tarihini yazmak kolay olmayabilir öyle değil mi? Eğer bu kitabın basit bir kitap olacağını ve masallar gibi alışılan sonlardan biri olacağına inanıyorsanız... Okumayı bırakıp bu kitabı boş verin. Eğer ben riski, farklılığı ve tuhaf sonları severim, bu tam bana göre diyorsanız ve benim gibi diğer insanlardan farklıysanız... Sizi benim ve Elizya'nın dünyasına yolculuğa davet ediyorum. Ön kapağı açıp sayfalarda yolcuk yapın. İyi Yolculuklar... Başlangıç: 05.08.2016 Bitiş: 28.08.2017 WattpadFantasyTR - Fantastik Varlıkların Dünyası Okuma Listesindedir.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Mahşerin Dört Atlısı"