frustrated
"seni özledim,"
"Ne zaman seni düşünsem yalnızlığım aklıma gelir Bir ürperti gibi derinden derine duyarım çaresizliğimi Nedir bu gürültüler derim, top patlamaları Nedir bu şakaklarımda zonklayan ağrı İçimden dalga dalga boşanan gözyaşları ne Bu hangi nehir ki uzayıp gider alabildiğine Nedir bu ümitsizlik dolu bu kahır dolu yaşl...
Belki seni son gördüğümde ellerimi beline sıkıca sarsaydım, kulağına hayatın yalnızca seninle bir çıkmazdan kurtulduğunu söyleseydim; şimdi belkiler ve keşkeler dehlizinde aynı yolları defalarca kez adımlıyor ve mevcudiyetine ulaştığım tek yere tefekkürlere yahut maziye dönmüyor olurdum.
Sana bekle diyemem lakin beni beklemezsen yaşamak meselesi lüzumsuz bir gösteriden öteye gitmeyecek
Gözlerim eğer cenneti görmemiş olsaydı ona baktığımda kahvelerinin içinde saklanan yıldız tozlarına kanar, cenneti orada arardım. Ve yine cehennem veyllerinden en derininde yanmamış olsaydım parmak uçlarımı tutuşturan alazın onun teninden geldiğine inanırdım. Dünyada cehennemi yaşamakla cezalandırılan kayıp bir ruhke...
"Bir gece yarısı hülyası değil mi bu gördüklerim? Sen gerçekten burada değilsin."
Kuş uçtu. Ama benim kafama gökyüzü sığmıyor. Saçlarım gür. O özgür. Ondandır belki de.
her daim düşleri peşinde koşan sabırsızlık zamanının güzel çocuklarına. kibrit çakıyorsun karanlıkta bir iş açacaksın sen başımıza yangın mı olur artık, bahar mı?
Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."
Bir gün girersen odama desem ki vakitlerden bir nisanın akşamüstü, benim boşluğumla sen de üzülür müsün? Yoksa bu kez de yokluğumu mu terk edersin?
"intiharım kollarındı, ellerinden tutmak kalbimi her sızlattığı an soluklarım kesilirdi. boş bakışlarım her yalnız kalışımda aynadan varırdı, bir kez daha bana. seni hatırlatırdı bana sevgilim. baksana, ne de güzeldik; ne de trajiktik." •bobinhyuu için• -270520, çarşamba -270720, pazartesi