Namlunun ucundan bakınca, hayat çok kısa geliyordu insana. Eğer Jason'ın makinasını zamanında fark etmeseydim kemerine takmışken, deri ceketimde bir delik açılabilirdi. Görünüşe göre, ön kapıyı hızlı bir şekilde açıp diz kapaklarına vurmak, normal bir erkeği yere devirmek için yeterliydi. Aynı anda Honda'nın kapısı açıldı ve ibnenin biri daha bana doğru ilerlemeye başladı. Ölüm beni çağırıyordu sanki. '' Tabanca!'' diye seslendim. '' Hayır!'' dedi Aşka. '' Burada oyun oynamıyoruz Aşka!'' Magnum'un elime yabancı gelen soğukluğunu hissederek tabancanın kabzasına yapıştım ve doğrulttum. Ölüm, tabancasını bana doğrultmuştu bile. Klik! Küçücük bir sesti ama kulakları sağır ediyordu sanki. Emniyet açık. BAM!

Sejal... Bir borç uğruna feda edilen Sejal... İstemediği işe dur diyememişti belki, fakat duaları gerçek olmuş, bu iş olmazlara sürüklenmişti. -Tabii her güzelliğin ardında bir zorluk yatıyordu- Bu sefer ki istemsizliği, bir borç uğruna verilişiydi. Belki yine kendisine sorulmamış, lafını dinleyen olmamıştı. Lakin bilmediği bir şey vardı. Bu seferkini ne birileri bitirebilir, ne de bitirmeye cesaret edebilirdi. O borç uğruna verildiğini zannederken, borç çoktan ödenmişti. Peki, şimdi ne olacaktı? Hâlâ ne diye istendiğini bilmezken, gelin gittiği gözü kör, oldukça tecrübesiz olmasının yanı sıra nasıl davranacağını dahi kestiremeyen öfkeli bir aşıktı. ... -DİKKAT EDİN. KUL YAZAR, KADER GÜLERMİŞ!- ... Tüm yazılanlar bir kurgudan ibaret olup, ne fazlası, ne de azıdır. Eğlenerek okuyabilmeniz dileğiyle...

Evera Alfen. Ya da yalnızca Era. Ölümün soğuk nefesini ensemde hissedene dek etraftaki herkes kadar sıradan bir yaşam sürdüğünü zanneden o genç kızdım. Hayatta kalmak için tek kural vardı; ormandaki sınırlara adım atmayacaktım. Her şey öğretildiği gibiydi. Ta ki o lanet gece... Bir katil hayatımdaki en masum varlığı canice öldürene dek. Küçük kardeşimi benden alana dek. Bir şeylerin ters gittiğini fark edene dek. Kuşları unuttuğumu hatırlayana dek. Ve göğe baktım. Ben, ilk başkaldırandım.

Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆 Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hissettiriyordu. Güven... Dudaklarına baktım. Elimi kaldırıp yeni çıkmaya başlamış olan sakallarına dokundum. Hayal meyal şaşırdığını hatırlıyorum. Sert yüz hatları, parmaklarımın arasında çekici bir şekilde duruyordu. Kıymetli bir sanatçının yıllarca uğraşıp yarattığı bir heykele benziyordu. Tek farkı gözlerinde hiç sönmeyen o mavi sinsi alevdi. Ya da derin bir suyun içinde atmosfer ışığının zorlukla ulaştığı o dip kısım, masmavi ama tehlikeli. Ve ben orada tek başıma ilahi bir dansa kalkmıştım. "Kardeşin için kötü hiçbir şey düşünmedim." dedim. "Ama eğer bana küçücük bir izin verirsen seni mahvederim." ...Ona sahip olmak. Bedenine, ruhuna ve kalbine. ☬ Sevgi, her şeyi kurtarabilir belki. Rastgele #1 Tarihikurgu #1 Fantastik #1 Edebiyat #1 Gençkurgu #4 Okul #1 GençKızEdebiyatı #1 |Tüm hakları saklıdır| ©2020 | sraylmaz

Her insan acı çekerdi fakat bazıları acı ile birlikte yaşardı. Acı onların her zerresini kaplamış ve onları karanlığa mahkum etmişti. Işıkların arasında sürülen parıltılı hayatların dışında kimse tarafından önemsenmeyen acıya ve karanlığa gömülmüş zavallı yaşamlar. Hayattan gelen her türlü darbeye göğüs germiş, acı çektikçe daha da güçlenmiş bir kızın karanlıkta yeşeren aşkının hikayesi. Seks, uyuşturucu, ölüm, alkol, entrika, sır, yalan, ihanet, acı, tutku ve aşk dolu bir macera. Bu; Karanlıkta Kalanlar'ın hikayesi. ～ '' Ateist değilim, Tanrı'ya dargınım sadece. '' * Hikayede + 18 kısımlar bulunmaktadır.

Böyle dünyanın düzenine çomak sokmak vardı ya... Siktir et anasını satayım!

"Gitme" demek istedim. "Gitme beni bırakma. Ben senden önce nasıl yaşadığımı hiç hatırlamıyorum bile, devam edemem ki..." Ama bunu diyebileceğim bir adam yoktu karşımda. Olduğunu sandığım her kimlik, bildiğimi sandığım her detay yalandı. Sevgisi de öyle olmalıydı. "Bir insan seni sevmeden nasıl yaşar ki?" diye sormuştum bir gün göğsünde yatarken. Bu benim için onu ne derece sevdiğimin ifade edilişiydi. Fakat sanırım evren bu mesajı bambaşka algılamıştı. Bir başkaldırış gibi... Yoksa beni yokluğuyla neden sınasındı ki? Elimdeki şişeye baktım, sonra masadaki resme. İşte bundan ibarettik. Bütün anımız bu kadardı. Birlikte bir fotoğrafımız bile yoktu. Güç geçtikçe, sanki yaşanılanlar hayal gücümün bir ürünüymüş gibi geliyordu. Sanki o hiç var olmamıştı, sanki ben bir hayale âşık olmuştum. "Şerefine Van Gogh" diye mırıldandım.

Kısa hikaye | Tamamlandı 'Adını aklımdan geçirirken dahi ruhumu sızlatan o kadın, Züleyha. Söylerken sesimi titreten güzel Züleyha. Söyle bana ne zaman işledin bu kadar içime? Yoksa ben mi gömdüm seni bu kadar derine...'

Bir acı yel savurdu yürekleri. Kağır olan kalpler isyanını dile getirmek için ruhlarını ateşe attı. Gecenin koynunda derbeder olmuş adamın aşkına yıldızlar ve ay şahit olurken, karşısında bitap düşmüş kadın gecenin sessizliğine bürünmüştü. "Sana elimi uzattım. Sen ise uzattığım ele hançer batırdın!" dedi kasırga misali içinde ki dinmeyen fırtınaları dile getirirken. "Sana verdiğim gülün dikenlerini, senin aşkından derbeder olmuş yüreğime batırdın." acının koynunda kavrulan bedeni isyanını gösterirken karşısında diline kara bir kilit vurulan kadının sessiz feryatları, adamın aşinası olduğu kahverengi gözlerinde akan yaşla can buldu. "Haklıydın. En büyük cahilli ben yaptım!" zehir zemberek sözlerinin ardından gelecek olan itiraf, parçalanan kalpleri bir kez daha tuzla buz edecekti. Kızıl saçlarına ömrünü heba edecek olan kadının sessiz ağlayışı bir kez daha bıçak batırdı adamın kavrulmuş yüreğine. "Ben aşkından meftun olmuşken sen gururuna yenik düşüp, aldığın nefesle can bulan kalbimin celladı olacak kadar canisin." Patlayan volkanın ardından düşen ateş parçaları misali derbeder adamın sözleri kadının yüreğine, ölüme yol açacak şekilde düşerken yinede gece kadar sessiz kalmaya devam etti. Yüreğinde açan gülü soldurmamak için aşık olduğu adamı dinledi sadece. Mora dönmüş dudaklarından dökülen cümle ile esas dikenler ay kadar güzel olan kadının kalbine battı. "Ama, Allah benim belamı versin ki hala seni seviyorum!"