Hayat mücadelesi içinde herkes gibi yaşam savaşı veren Neva Aktan'ın , işi gereği cezaevine aşıya gitmesiyle başlayan , Savaş Kayademir'in ilk gördüğü anda tutulduğu kızımızın başına gelenleri konu alan bu hikayeye gelin hep birlikte konuk olalım... KESİT : " Başıma gelenler senin yüzündenken bu koruma çabası neden!!! " Cümlem bittiğinde seğiren çenesi ve sıkılı yumruklarıyla karşılaşmıştım. Elini kaldırıp bahçedeki herkese sertçe gitmelerini isaret ettikten sonra yine bakışlarını bana çevirmişti. " İstemedim. Eğer başını belaya sokmak gibi bir niyetim olsaydı hayatta yapmayacaģım bir şeyi yapmazdım Neva! Senden kaçmazdım. Aylarca takip edip iyi misin değil misin öğrenip sonra yok olmazdım! Sen de haklısın... Benim gibi bir adam kimseyi sevemez! Senin gözünde cani , korkutucu , pislik adamın tekiyim ya hani!!! " ▪▪▪ Tüm hakları saklıdır!

Bitmişti son bir gayretle verdiğim mücadelemden ağır hasarlar almıştım. Bedenimde ki hasarın boyutunu bilmem ama ruhum kan revan içinde. Nefes alamıyorum. Bir ölüden farkım yok. Kaçtığım canavarın kollarındayım. Canavar geldi kendine ait kıldığı benliğimi kan dökerek o adamlardan çekip aldı. Gözlerim açık onun yüzüne bakıyorum öylesine... Boşluğa bakar gibiyim. Çekmiyorum gözlerimi onun kanlanmış irislerinden. Fırtına kopuyor o gözlerde benliğim o fırtınaya yakalanmış savruluyorum. Elini uzatıyor yüzüme dokunmaktan korkar gibi usulca yanağımda yol alıyor. Yüzümün her zerresini gezerken bakışlarında kıyamet kopuyor. Ölüm var o gözlerde azrailin soğuk kılıcını andırıyor keskin ve soğuk. Kanıyorum! Dudağımın kenarından çeneme doğru akan ılık kan ruhumu kırmızıya boyuyor. Ruhum kayıp,ruhum o ormanda ağır yara almış kuytuya çekilmiş ağlıyor. Ben ise tepkisiz, yorgun bakışlarla ruhumun katilinin kollarındayım. Ne gözlerimi çekebiliyorum onun gözlerinden ne de kapatabiliyorum. Kapatmaya korkuyorum. Zihnim çığlık çığlığa bağırıyor! Kafamı iki yana sallıyorum! Sussun istiyorum! Hatırlamak istemiyorum! Olmuyor susmuyor kafamda tek tek o görüntüler canlanıyor. Ağır çekimde gibi tekrar yaşıyorum o anı. İstemiyorum o anı tekrar yaşamak istemiyorum! Bedenim titriyor nefes alamıyorum! Çırpınmaya başladım. İki güçlü kol beni daha da sarmaladı. Onun göğsündeyim, saçlarımı okşuyor, sessizce fısıldıyor "Geçti." Sesinde ki öfkeyi gizlemeye çalışıyor farkındayım. Küçüldüm o canavarın kolları arasında küçülüp ona sığındım. Ben beni parçalara dağıtan canavara sığındım! Zihnim avaz avaz bağırıyor. "Yapma!" diye ama geri çekilemiyorum. Gözlerim doluyor ama ağlayamıyorum! Çığlık atmak istiyorum ama sesim kayıplara karışmış bulamıyorum! Titremekten başka bir şey yapamıyorum....

"Yemin ederim meleğim... Aldığım her nefeste, özlemin kalbimi yakıyor..." "O cennetin kapısında bekleyen bir melekti ama şeytan kanatlarını yaktı..." ###### BU HİKÂYEDEKİ KİŞİ VE KURUMLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ YA DA KURUMLAR İLE İLGİSİ YOKTUR!

"Biliyor musun? " dedi. Bir müddet sonra " öyle kolay değil benden kurtulman." Dilinin ucundaki bir itiraf dökülmüştü geceye. Lâkin benim kalbimi yangın yerine çeviren bir itiraftı bu. "Sana öğretemedim..." Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git seni bulurum. Cehennemin dibine bile gitsen.. yine gelir bulurum seni..." "Bulursun" dedim. Kaderime boyun eğmeyi kabullenmem için sarfettiği bir kaç söz yeterliydi. Biliyordum. Bir kez daha anlamıştım kaçışım yoktu.