''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Herşey ona bağlı..

" 𝐘𝐨𝐮 𝐛𝐞𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐫𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐦𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐚𝐦𝐧 𝐛𝐚𝐬𝐭𝐚𝐫𝐝! 𝐈'𝐦 𝐇𝐨𝐬𝐡𝐢𝐤𝐨 [𝐘/𝐧], 𝐭𝐡𝐞 𝐝𝐞𝐦𝐨𝐧 𝐬𝐥𝐚𝐲𝐞𝐫 𝐰𝐡𝐨 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐬𝐭𝐫𝐢𝐤𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐞𝐚𝐝 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐬𝐡𝐞 𝐬𝐞𝐞𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧!!" - ʰᵒˢʰⁱᵏᵒ ʸ/ⁿ -✯- The cold air bit at her nose, making it tint a light red. Her lips felt cold to the touch and her fingers were a light pink colour. To keep herself warmer, the girl wrapped her kimono tighter around herself. She'd always hated wearing dresses, they restrict her a lot and they're hard to move around in. But she always wears them to be more like her mother. She's been told at a young age that kimono's are worn by ladies and make young girls look more grown up and kinder. Thus, the reason she wears them. Honestly, she wishes she was more ladylike. It's always been a wish of hers. But no, she was born a sluggard like her dear father. She did love him, really, she just didnt approve of the fact that she inherited his genes personality wise. She had, however, inherited her mother's beauty. She never knew how her mother and father had came to be in the first place. Her mother fawns over him whereas he accepts her affections with a grumpy blush on his cheeks. As far as love goes, her father was not very well-trained in that department. Her father was grouchy, lazy and a jerk. A tough shell to crack at first but can be kind of a softy after a while. [Y/n] guessed maybe her mother just had a weird taste in men.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.