Harry Potter daha doğmadan istenilmemiş bir bebekti. Hayat ona gülmemiş ve ailesi onu görmemişti. Daha 15 aylıktı ama ne olduğunu anlayabiliyordu. O bu evde istenmiyordu. Kehanet yüzünden herkes ondan nefret ediyordu. Bir kişi hariç. O kişi, Harry Potter'ın en büyük destekçisiydi. Yeni aile, yeni arkadaşlıklar. Hepsi, onun yeni hayatının bir parçasıydı. Bu yeni hayatında hangi zorluklarla karşılaşmıştı?

Büyücülük dünyasına da tıpkı Muggle'larda olduğu gibi teknolojik aletler ve bununla birlikte sosyal medyanın gelmesiyle Weasley ikizleri soluğu kendilerine bir YouTube hesabı açmakta almışlardı.

"Eleanor Black, Karanlık Lord'un çocuğuna hamileydi. " Böyle bir sırrı öğrenmesiyle Peter Pettigrew titremişti. Karanlığın ve aydınlığın iplerini elinde tuttuğunu hissetti. Böyle bir sır kesinlikle Ölüm Yiyenlerin içinde bile gizliydi. Gerçeği bildiğini öğrendiği anda Karanlık Lord onu yaşatmazdı. Diğer yandan çoktan Albus Dumbledore'a yakalanmıştı ve ona bilgi taşıması karşılığında, onu şikayet etmeyerek Azkaban'dan kurtaracaktı. Böyle bir bilgi, Azkaban'dan paçayı yırtmasını sağlamazdı da, ne sağlardı? ******** Peter Pettigrew, masum bir çocuğun hayatına sebep olabilecek bir sır öğrenmişti. Ancak bu sefer bu çocuk aydınlık tarafa değil, karanlık tarafa aitti.

Bir Pazar sabahı idi. Privet Drive 4 numarada bir kargaşa hakimdi.Kuşların sakin cıvıltısına karşın bu sabah ağlama sesleri tüm evde yankılanıyordu. Kapıdan içeri girdiğinizde yerde yuvarlanan sarışın bir çocuğu görebilirdiniz. O çocuk, Dudley, efendim. Privet Drive'ın en normal evinin prensidir kendisi. Neden mi ağlıyordu? Büyük ihtimalle hediyeleri içindir. Fakat bu evde Dudley'nin ağlamasından daha gürültülü olan şeyler de vardı. Oradan oraya koşuşturan bir Petunia Teyze (Dudley'nin annesi), hediyeleri sayan bir Vernon Amca (Dudley'nin babası) bu gürültünün ta kendisi idiler. Fakat kimsenin görmediği daha doğrusu görmek istemediği biri, bahçenin güzel çiçeklerinin yanlarına tünemiş yabani otları temizliyordu. Üstü başı kirlenmiş, 6 yaşında olmasına rağmen çok küçük gösteren bir çocuktu. Evin karmaşasından uzak, sakin bir şekilde yani çok da sakin değil. Birazcık gözyaşıyla dizlerini çökmüş bir çocuk vardı. Kimsenin hatırlamak dahi istemediği bir kahraman...

"Şu halime bak Harry Potter. Bir parazit gibi başkalarından beslenerek yaşıyorum ama taşı aldığımda her şey değişecek. Tekrar eski gücüme kavuşacağım. Bana engel olamazsın Harry Potter." "Aslına bakarsan taşla ilgilenmiyorum. Buraya senin için geldim, taş için değil." "Benim için mi?" "Evet. Bana aradığım cevapları verebilecek tek kişi sensin. Senden başka herkesin anlatığı abartılmış yalanlardan başka bir şey değil. Bana tamamen gerçekleri verebilecek tek kişi sensin çünkü on yıl önce o cadılar bayramında yaşadıklarını anlatabilecek kadar büyük olup hayatta kalan tek kişisin." ** Harry gerçekler için Voldemort ile yüzleşmeye karar verdiğinde hayatının tahmin edemeyeceği bir şekilde değişeceğinden bir haberdi.

Bakanlık ve ruh emicilerin yakalayamadığı bir suçlu... Karanlık Lord, ordusunu güçlendirme çabalarındayken karşılaştığı bu kız onu daha da mı güçlendirecek, yoksa onu alt mı edecek? Onun tarafındamı, yoksa karşısında mı olacak? [Düzeltme yapılacaktır!]

Ya Peter Petigrew sonuna kadar bir çapulcu olsaydı? Hayatı pahasına sırrı korusaydı? Peki ya Voldemort Harry'e ulaşmak için Dumbledore'in bile aklına gelmeyecek bir yol deneseydi?

Bu kitap, benim Dark Harry hikayelerim için temel aldığım Lord Voldemort'un gençlik ve çocukluk yılları... Hadi gelin, Karanlık Lord'un çocukluğuna ve gençliğine bir göz atalım! Not: Bu hikayeyi ilk başta, Marvolo Riddle adlı hikayemin başlangıcı olarak yazmıştım. Ancak, kafamdaki birçok Dark Harry hikayesinin temelindeki Karanlık Lord böyle bir Lord olunca hikayeleri birbirinden ayırmaya karar verdim. Daha sonra yazacağım ve çoktan yazdığım hikayeler için referans kitabıdır.

"...Onunla savaşmayacağım, onunla birlikte savaşacağım."