#TutkuSerisi Başlangıç ; 10/03/2022 (+18) içerikli bir kitaptır. (Kapak tasarımı bana aittir.) Aleda Yaman İstanbul'da Mimarlık okuyan son sınıf öğrencisi , genç bir kızken , abileri tarafından alıkoyularak Mardin'e yerleşmek zorunda kalır. Bu sırada kuzeni ile nişanlanmış olan , Mirza Saruhan ile yolları kesişir. Ancak tanıdığı adamın aslında , Kemal Tuğrul adında başka bir kimliği olduğunu , büyük bir ihanet sonrasında öğrenene kadar. • "Hanım Ağa! Söker mi bana bu divane hallerin?" Diyerekten söze başlayan genç adam. Bir dakika olsun gözlerini ayırmadığı Harelere yoğunlaştı. "Etkilemeyeceği ne malum.!" Diyerekten karşılık veren genç kadın , uçurumun girdabına istemedende olsa düşmüştü artık. • "Kapında devamlı olarak seni medhederim. Gözleri ışıldayan benim gülen gülüm. Sanki hep seni öğmek için görevlendirilmiş gibiyim. Yüreğim ruhuna bezenmiş , parıldayan ayım. Bana bir şeyler oldu sarhoş gibiyim." Dedi genç adam , farkında değildi ki karşısında ki bu genç kadını etkilemekten fazlasını yaptığının. • "Senden Adaletini , Vicdanını , Efdalini , Dildarını istiyorum!" Dedi genç adam. Sonrasında ise hiç soluklanmayan bedeniyle ekledi. "İstemezsen de uçurumun kenarı zaten benim yanım." Diyerekten alelen tehdit etti karşısındaki kumral kadını. •

Olduğum yerde hareketsizce yerde yatan adama bakıyordum. ''Hayır...hayır...hayır b-bu...bu olamaz'' dedim. Ne diyeceğimi bilmez halde şaşkınca yerde kafasından kanlar akan adama bakıyordum. Ben az önce ne yapmıştım? Ellerim , ayaklarım her yerim titremeye başlamıştı. Buz tutmaya başlamıştım. Ben ne yapmıştım. Etrafımda birileri konuşuyordu ama duymuyordum. Kulaklarım kapanmıştı. Beynim bu görüntüyü algılamak istemiyordu. Birinin önüme geçmesini ve kollarıma baskı uyguladığını ve ''tamam...tamam bakma'' diyerek kollarımı okşamaya başlamasını hissetmiştim. Önüme dikilen Bora'ydı. Bora'nın göğsüne bakarak ''Bora ö-öldü mü?'' diye sordum kekeleyerek. Dilim hareket ediyordu ama sanki ben konuşmuyordum. Benim yerime başka biri konuşuyordu. Bora'nın yanına dikilen Savaşla bakışlarım Savaş'ı bulduğunda ''o ö-öldü mü?'' diye ona da sordum. Savaş bilirdi anestezi bölümü okuyordu. Savaş yutkunduğunda gözlerini benden kaçırdı ve başını hareket ettirerek öldü demek istedi. Kabullenmeyerek başımı iki yana sallayarak ''hayır...hayır...hayır bir şey yap Savaş ölmesin... ölemez Savaş lütfen...lütfen'' diyerek Savaş'ın tişörtünü ellerime alarak sıktım. Kendimden geçmiş gibi Savaş'ın göğsüne art arda vurarak ''kurtar onu bir şey yap...lütfen ölemez...b-ben katil olamam'' diyerek yüksek sesle bağırdım. Savaş tepkisizce sakinleşmemi beklediği için elini dahi kaldırmadan sessizce beni izliyordu. Ben katil olmuştum.. BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR .