Siyahın İçindeki Beyaz Noktanın Hikayesi On yedinci yaşında farklı bir şehre taşınıp, babasıyla yaşamaya başlayan Kayla'nın karşılaştığı zorluklarda yanında hiç beklemediği biri olur. Meriç'in sırlarla dolu hayatı Kayla'yı karanlığın derinliklerine doğru çekerken yanlışlar doğru gözükür. Ta ki Kayla isminin anlamına yakışır yaşamadığını fark edinceye dek... Kötü Çocuk ● 2013 'Herkesin kurtarılmaya hakkı vardır.' Yeniden Wattpad'de!

Neşeli bir kişi olmasına rağmen dışarıdan soğuk ve durgun bir yapıya sahip olması onu yalnız yapmıştır. Hayatını bilgisayara ait yaşayan Leman Kaya, tam bir yıldır kendini sanal hayat oyununa adamıştır. Ve her şey bu oyunla başlamıştır. Ah pardon her şey bilgisayarın ekranında ansızın çıkan siyah bir ekranla başlamıştır. Birbirinden farklı görevler... Korkutucu derecede verilen cezalar... Tutkunun ve eğlencenin en nirvanası... Ve hepsinin tek bir oyuna ait olması! Leman'ın dahil olmasıyla beş kişinin tek bir amaca yönelmesi... Belki de arkadaşlığın sanaldan ziyada ilk kez gerçek tadına varan Leman için başka bir oyun başlamıştır. Oyuna hoşgeldiniz... Umarım Laptü Kapanına sıkışmazsınız. |Wattpad Platformunda bu isim ve kurgu ile yazılan tek kitaptır.

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."