☙ Rusya Hava Kuvvetleri Komutanlığında pilot olarak görev alan Ayaz Hun Mironov'un kalbi, yakın dostu Çınar Erdem'in her keskin gözden uzak ardında sakladığı kardeşi Eylül Lara'ya bir gece ansızın dolanır. Hiç beklemediği ani bir ölümle abisinin katilini bulmak için görevinden ayrıldığı o an, göğsünün içinde büyütmekte olduğu kızı ilk defa o gece kütüphanede görerek onunla aynı olan buz kayalarına çakılı kalmasıyla savaşır. "Asker adam." Sil. Bu ses bendim. "Çocukça, sıradan..." Silme. Karanlığın içinden yitip çıkan bir asker, gözlerinde ki mizansenle etrafı yakan o adımlarla, imkansızlığı seçerdi; daima. Ya da sil, üzerini karala. Sonra tekrar yaz, ağla. Yırt at ama o eski boş çekmecede öylece dururken asla hıçkırma. "Geçici olan heyecanına karşılık vermem, imkansızlığın çok fazla ötesinde."

Kitap oldu. İki kitabı basıldı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve final kitabı 2025 Temmuz ayında çıkacak. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Psikoloji okuyan Eylül'ün hayatındaki her şey sıradandı ta ki arkadaş zoruyla indirdiği Tinder'da ünlü bir basketbolcuyla eşleşene kadar... Biraz eğlenmek istiyorsan buyur içeriye :) Yayımlanma tarihi: 17.02.2020 Romantizm #2 Genel Kurgu #5 Genç Kurgu #9 Mesaj #1 Texting #2

Devam ediyor! +18 sahneler içermektedir! Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kanatları safir mavisi bir kelebek... "Tenim, tenine Feraşe..." Bu isimde yazılan ilk ve tek kurgudur, çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Yanlışlıkla bi askere mesaj atarsan ne mi olur??? Görelimmm..

İdil, çok küçük yaşta ailesi tarafından terk edilmiş bir kızdı. Verildiği yurtta da, yurttan ayrıldıktan sonraki hayatında da bu terk edilmişlik onun hayata bakış açısını değiştirmişti. On dokuz yaşına geldiğinde İdil hala hayata karşı sert bariyerler koyan, yaşamaya çalışırken aslında yaşamanın ne olduğunu unutan bir vaziyetteydi. Ancak hayatına girecek olan mucizelerden habersizdi. Çünkü o mucize, Toprak ve sevdiklerinin ta kendisiydi. İdil, Toprak adında bir gençle tanıştığında onun hayatını şekillendireceğini bilemezdi. Çünkü Toprak genç kız için sadece kendi yaşayamadığı mutlu aile tablosunun bir parçasıydı. İdil'in ise o tabloda bir yeri yoktu. Ancak işler Toprak için öyle değildi. Çünkü o, İdil'i de çoktan ailesinden biri yapmıştı ve sadece kendisi değil, arkadaşları da onu bu ailenin bütünleyicisi kabul etmişti. Her şey güzeldi. Ancak hiçbir şey daima güzel süremezdi. Her şeyin başında İdil bir 'tek'ti. Ta ki bir 'ikinci'ye rastlayana dek. Hikayenin sonundaysa İdil, artık hiç kimse değildi. İdil bile değildi. Yine de emin olduğu tek bir şey vardı. O sıradan biriydi. Bir gece ansızın ona çarpan adam da öyle. Fakat hikayeleri, hiç sıradan olmayacaktı. * Her insan bir hazinedir. Yalnızca o hazineye ulaşmak için kalbi kazmak ve ruhun derinliklerine ulaşmak gerekir. 26.06.2019

TAMAMLANDI Yzb. Yiğit: bordodan gelen yzb. Ela? Yzb. Yiğit: ne +9054372: derdinizi alay komutanına anlatırsınız +9054372: size iyi yürüyüşler