SİMGE: O KADAR SİNİRLİYİM Kİ BİR DAHA SANA BACAKLARINI AÇAN SİMGE'Yİ SİKSİNLER.(4.30) BEHİÇ: Ne saçmalıyorsun gene Simge anla lan artık bitti bitti ister atarım ister sıçarım sanane.(12.04) BEHİÇ: Yalvarmadık aç diye kendin açmaya can atıyordun zaten. Zorlamışım gibi konuşup benim canımı sıkma.(12.04) SİMGE: ZORLADIN MI DEDİM BEN?? (12.05) SİMGE:AYRICA BİR ALLAHIN GÜNÜDE SENİN CANIN SIKILSIN BE. BENİM ÜÇ AYDIR CANIMA OKUDUN DENGESİZLİKLERİNLE BİRAZDA SEN SIKIL.(12.06) BEHİÇ: Bir, büyük büyük yazınca daha dikkatli okumuyorum. İki, umrumda değilsin. Yaşandı. Bitti. Şimdi ben engellemeden siktir git.(14.36) SİMGE: Daha dikkatli oku diye büyük yazmıyorum zaten sinirli olduğumu anla diye yapıyorum. Tabii bu da umrunda değildir.(14.36) SİMGE: Bu kadar kırmana gerek yok, bana küfretmenden nefret ediyorum.(14.37) BEHİÇ: Öyle mi? Altımda kıvranırken sana etmediğim küfür kalmıyordu hiç rahatsız oluyor gibi değildin. (16.05) . . . SİMGE: Miden nasıl bu arada? Dün Efe'den duydum içkileri karıştırıp zehirlenmişsin. Canıma kastın mı var adam?(16.08) BEHİÇ: İyiyim sorun yok. Serum aldım. Sen iyi misin?(16.40) SİMGE: Sorun yok sadece ensem sızlıyor.(16.40) BEHİÇ:Neden?(16.55) SİMGE: Ensemde söndürdüğün sigara izin var ya sen yokken acayip sızlıyor. Sen hayatımda değilken... Yani anlayacağın durum fena.(16.55) BEHİÇ: Ne yapıyorsun telefonda da hemen cevap veriyorsun? (17.24) SİMGE: Mesaj atmanı bekliyorum:/ (17.24) BEHİÇ: Durum fena. (17.25) . Peki sende fenamısın okur? OsianQ

Başım Barlas'ın göğsüne düştü. Soğuktan donmuş burnumu sıcacık göğsüne sürttüm. Burası yuva gibi hissettiriyordu. Derin bir nefes aldım. Kokusu ciğerlerime doldu. Gözlerim kapandı. Son kez fısıldadım. ❝ Yangın düşmüş kor kor. Yanmış gönlüm yer yer. Duydum sağdan soldan vazgeçmişsin benden. ❞ ⭒⭒⭒ Saudade: Kavuşamayacağın birini özlemek.

Yasemin ve Ali Devran görücü usulü tanışır ve kısa sürede evlenirler . Onlar yuva kurmayı,aile olmayı, sevmeyi ve değer vermeyi bu evlilikte öğrenecekler. Bu onların zamanı, bu; Yasemin'in Devran'ın hayatına girerek başlayan Yasemin zamanı. Mahalle hikayesidir. Görücü usulü evlilik Çiçek #14 Görücü#3 Sevda#22

"Doğan abi?" Kızın gözlerine sorarcasına baktı, yeniden. Hala onun neden burada olduğunu ve neden konuşmak istediğini anlamıyordu. Mahalleye taşındığından beri, ki yaklaşık 3 yıl oluyordu, Zeynep'le toplamda on kez bile konuşmamıştı. Hele başbaşa hiç kalmamışlardı. Üstelik kendi evinde, asla! Adam yavaşça boynunu sağa ve sola yatırdı. İçinde sıkıntılı bir his vardı. Kızı evinden gönderip hızlıca bu durumdan kurtulmak istiyordu. "Söyle abicim." Zeynep ise Doğan'dan çok da farklı hissetmiyordu. Söylemek üzere olduklarını düşünmemeye çalışıyordu, sinir krizi geçirmesine bir adım kaldığını farkındaydı. Bu duruma düşmesine sebep olan kişilerden nefret ediyordu, en çok da kendinden. Yutkundu, normalde çok yapmadığı bir şeyi yapıp gözlerini karşısındaki adamın gözlerine dikti. "Gülser teyze kız bakıyormuş. Senin için." Sesi şikayet eder gibi çıkmıştı. "Haberin var mıydı?" Kafasını duvarlara vurmak istiyordu. Karşısındaki adamdan da nefret ediyordu. Ne diye şimdi evlenmek istiyordu ki? Daha önce ya da daha sonra evlenebilirdi...Neden şimdi, neden?

Her son yeni bir başlangıç... "Onu sevmek cehenneme gülümseyerek yürümek gibiydi.." Son kez baktı ayaklarının altında kalan İstanbul'a. Kendisinden bir hayat çalan, mezarı olup diri diri gömüldüğü şehre buruk bir tebessüm armağan etti. "O bir katil ben ise zavallı bir kurbandım sadece." Yeşil irislerini yumduğunda sıcak bir sıvı yanağından dudaklarına doğru yol aldı. "Kalbimi katletti ve bana sonsuz bir acı bahşetti." ... "Merih..." Diyebildi. Adamın eli kızın ensesi ve sırtı arasındaki bölgede dururken adını işitmek ilk defa hoşuna gitmişti. Zühre'nin savunmasız ve istek dolu çıkan sesi ortamın ambiyansını anında değiştirmişti. İki bedeninin çevresinde hüküm süren ateş çemberinin alevleri artmaya başlıyordu. "Bana ne yapıyorsun?" Zühre sonunda düzgün bir cümleyi zar zor kurarken Merih'in gözlerine bakabilmişti. "Ne yapmışım?" Lakin adamın gözleri hala genç kızın dudaklarında oyalanırken nefesi Zühre'nin yüzüne çarpıyordu. Bu anı her defasında yaşadıklarını biliyordu ve ilk defa sonucu uzaklaşmak olmayacaktı. Yayın Tarihi: 8 Eylül 2021

"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın." "Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın." Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda yaşayacaksan eğer birkaç kelimenin ardında kalacaksın." "Çaresizliğimden faydalanıyorsun." Ben bile duyamazken sesimi, o duyabiliyor muydu? "Hayır." Dedi gülümserken. "Sen hayatını tek bir yalana satıyorsun."

Ian Sinclairin duyguları uzun zaman önce yanıp kül olan kalesi ile birlikte yerle yeksan olmuş, kalbi biricik sevgilisini toprağa verirken aklını yitiren annesinin çığlıklarıyla gömülmüş, hissiz bir adamdı. Bildiği, sevdiği ne varsa tek başına hayata tutunmaya çalışırken çektiği acılar ile yok olup gitmişti. Uç topraklarında fenix(küllerinden doğan) deniyordu kendisine lakin o hala bir enkazmıydı yoksa dedikleri gibi o külleri içinden çıkabilmişmiydi bilmiyordu. Bildiği tek birşey vardı o da herkesin kalesi ile birlikte yanıp kül olduğunu sandığı kan davasıydı. Ölen babasının ve yanıp kül olan kalesinin intikamını alacaktı. Bunu bildiği en onursuz en gurursuz şekilde yaparken ardına bile dönüp bakmayacaşına yemin etmişti. Callie Ferguson herşeye sahipti. Ailesinin küçüğü babasının gözünden sakındığı asla büyümeyen bebeğiydi. Diğer kardeşlerinin arasında en küçüğü olduğundan çok daha rahat dilediği gibi ve kaygısız yetiştirilmişti. Annesi ve ablaları gibi bir güzellik timsali değildi lakin bundan duyduğu bir rahatsızlıkta yoktu. Hepsinden bir parça taşıyordu o. Melek annesinden sesini, güzel yürekli babasından gözlerini ve cesurluğunu, kurnaz dayısından zekasını, amcasından parlayıp hemen sönen öfkesini, anneannesinden despotluğunu ve hiç tanımıyor olsa da söylenenlere göre büykkannesinden fiziksel özelliklerini almıştı. Kimseyle bir alıp veremediği yoktu. Okuduğu kitapların içinde kaybolan hayalleri yaşadığı toprakları aşan sıradan bir kızdı. Bu hikaye, kaybolmuş bir ruhun, hala atmaya devam eden lakin hissedemediği kalbini hiçe sayarak ödeteceği bedeller için seçtiği günah keçisiyle olan garip, duygusal mücadelesini bildiği tüm kelimelerle anlatmaya çalışacak... Nefretine aşık olabilirmisin?

Mazi, her mutlu oldukları anda ruhlarının peşinde olan bir katil gibi onlarla olucaktı. Her şeye rağmen birlikte olabilirler miydi? Kapıdan çıktığımda, gerçekler yüzüme sert bir tokat olarak indi. Geçmiş ve gelecek arasında, ince bir çizgide yolculuk yapıyorduk. Herkes benden gitmişken ben her şeyimden gidebilir miydim? Kalbim ve beynim bir savaştaydı. Kalbimin hüküm kurmaya başladığı yerde, beynim kölesi olmaya hazırdı. "Özür dilerim, anne. Onu hâlâ çok seviyorum. Bana kızgın mısın?" Gecenin hüküm sürdüğü gecenin altında onlara seslendim. Siz onu affedin baba, çünkü o kendini asla affedemeyecek.

En güzel aşk hikayelerine hoş geldiniz. Kitap yetişkin içerikli olacak. Rahatsız olacak olanlar lütfen başlamasın. 1. Reis & Ezo

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"