Vegas, Kinn'in yeni korumasının yeteneklerini merak ediyordu.

''İğne en hassas noktandayken bile altımda kıpırdamamak zorundasın. Yanlış çizmemi istemezsin değil mi?'' Ib: Ig @/laurallix

"Vegas..." Elleri saçlarımı okşarken yaklaştı ve dudaklarını alnıma bastırıp orada bir süre oyalandı. "Seni buldum sanmıştım ama çoktan kaybetmişim."

"Kuantum. İşte o teoriye göre, alternatif evrenler varmış, çoklu dünyalar, farklı yaşamlar. Onlardan birinde seni tekrar bulacağım Pete, sana tekrar aşık olacağım."

Siyahlar içindeki genç adam kapı pervasında durmuş ifadesizce bana bakarken, nefesimin kesildiğini hissettim. Damarlarımdaki adrenalin aniden arttı ve titremeye başlayan ellerimle silahımı sıkıca kavrayıp suratına doğrulttum. "Hey!" Koyu pembe dudakları düz bir çizgi halinde duruyordu. "Kimse sana bir yabancının evine izinsin girilmemesi gerektiğini söylemedi mi?" "Dedektif Phongsakorn. Sizi cinayetten göz altına alıyorum." Bana öyle bir baktı ki, sanki ona dünyanın en komik şeyini söylemiştim. Ellerini iki yanda açarak, "Ama hala buradayım."dedi. Keyifli ses tonundaki alay kokusu öfkeyle dolmama sebep oldu. Üzerine doğru yürümeye başladığım sırada aniden öne atıldı ve sert eli silahımın olduğu bileğimi kavrayıp ters çevirdi. Acıyla inleyerek gerilemeye çalıştım ama beceremedim. Beni sıkıca kavrayıp duvara öyle sert yapıştırdı ki, kısa bir an göğüs kafesim kırılacak sandım. Soğuk parmaklarını enseme sarıp bana yaslanarak bedenimi sabitledi. Tanrım. Kıpırdayamadım bile. İnanılmaz güçlüydü. "Bırak!" Umursamadı. Nefesi kulağıma çarparken, "Uzun zamandır seninle tanışmayı bekliyordum, bay dedektif."diye fısıldadı. Bu kadar. Duyduğum son şey alaycı bir ses ve hırıltılı bir nefesti.

"Sana bir aşk vaat etmedim, prens. Huzurlu ve mutlu bir hayat da öyle..."

Pete kendine internetten bir fuckbuddy bulduğunda onun patronun kuzeni Bay Vegas olduğunu bilemezdi. - Kinnporsche dizisindeki Vegaspete çifti için yazılmış bir hikayedir. Diziden bağımsızda okuyabilirsiniz.

Dünyanın sonu yaklaşıyordu. İnsanlar, sahibi oldukları sınıfı kabullenmiyor, arzuladıkları yaşam şartları uğruna can almak ya da vermekten zerre pişmanlık duymuyordu. Kıskançlık ya da doyumsuzluk yüzyıllardır süregelen, nefes alan her canlının iliklerine kadar işlemiş ve dünyanın kanunu oluşturan iki önemli duyguydu. Kendine erkek diyen ödleğin teki-kendisi amcamın en yakın dostuydu-hayatta kalabilmek için, kıçını kurtarabilmek için çekinmeden önümüze her şeyini sunan bir gurursuzdu. "Eğer bu konuda kararlıysan, sahip olduğun birkaç damla spermin, genç bir fahişeyi hamile bırakmaya yeteceğini düşünüyorum."diye mırıldandım. Sesim alaycıydı. Belki biraz da küçümseyici. Hayat, bu kadar önemli değildi. Gerçekten. Birkaç yıl daha nefes alabilmek için birilerinin altına girmeye değmeyecek kadar boştu. Ancak dediğim gibi, gurursuz bir baba ve fahişe bir oğul... Hayatları için bir bebeğe sığınıyor olmalarını saymıyorum bile. Tam da böyleleri için hayatın bir anlamı olmalıydı zaten. Biraz daha yerin dibine girebilmeleri ve biraz daha kendilerini becertebilmeleri için.

VegasPete

Aylardır aradığım o çocuk. Gece gündüz demeden yaşadığını tahmin ettiğim sokaklarda aradığım, korumaların adını duymaktan bıktığı o çocuk. Benim evimdeydi. Onu deli gibi aramama rağmen bulamamıştım, ama artık daha fazla aramama gerek yoktu. Çünkü o çoktan beni bulmuştu...