D A Y I L A N D I N I Z

CİDDİYE ALINACAK KURGU DEĞİLDİR. -Öğretmen öğrenci ilişkisi- Başlama tarihi: 27.07.21 ⚠️(+18, bdsm, azıcık sadistlik olacaktır. Rahatsız olacaklar okumasın.)⚠️

Çok mu sıkıldın? -Evet!- Okuycak bişeyin kalmadı mı? -Evet!- İşsiz misin? -Hemde nasıl!- Babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi-…-Ha bu espiri kullanıldı demek? Ne soğuyu ya gayet güzel espiri!Tamam tamam vurmayın! O zaman tamam siz okuyun. Hatta başlayın şu an. Hadi Bb.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Kel kel kel pezevenk Keloğlann Ekmek kafalı pepe Tek telli Bebe Şerefsiz siz siz Tospiik Kayu Reyiz Kaşar Rozi İŞTE NİLOYA'NIN O RUS BULARI DÜNYANIN EN SALAK SAÇMA KİTABINA HOŞGELDİNİZ!

(Düzenleniyor) REKLAM YASAK !!! Hikayede hem mesajlaşma hemde normal yazılan hikaye vardır . Alya bir gün can sıkıntısından , kendi numarasının ilk üç basamğını değiştirerek bir numara salar şansızlık mı şans mı bilinmez o numara bir mafyanın çıkar . İlk başlarda bilmesede , öğrendiğinde ne olacak hadiyin beraber görelim ............ Siz : seni kendime ALABİLİR MİYİM ? Siz: erkekmisin yada kızmısın bilmiyom dayıda olabilirsin şahsen Siz: neysem Allah 'ın emri peygamberin kavliyle seni kendime istiyom Siz : gönlün olup olmadığı umrumda değil!! Siz: umarım yakışıklı yirmibir yaşında çıtır bir erkeksindir Siz: YOKSA BU İLİŞKİ YÜRÜMEZZZZ 07162****: ne saçmalıyorsun ? Siz: Bende seni ama en çok senn .... Gülmek istiyorsanız okuyun , ciddi alınacak bir kitap değildir . Sadece siz eğlenin diye yazılmıştır yani tutupta böyle mafya olur mu demeyin . Hiç mafya olmadım ben nereden bileyim nasıl mafya olunur. Neyse okuyun ve oy verin yoksa hafiften bir mafyalığı düşünürüm djdbgrn Ne bakıyon aşko en iyi sıralamamlar Romantik #1 Gençkurgu#1 Sevgi#1 Macera#1 Bilimkurgu#1 Mafya#1 Gençkız#1 Kıskançlık#1 Arkadaşlık #1 Kanka#1 Badboy#1

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

İsmi herşeyi açıklıyor bebek;)

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Serinin bu 3. Kitabinda hikayelerimize hiz kesmeden devam ediyoruz