Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

-sen de mi gideceksin? -senin ailen seni bırakıp gitti bir beni mi önemsiyorsun? -onlar gibi sende gitme -önceden çok düşündüm seni niye bıraktılar diye ama şimdi daha net anladım sen belasın kime gidersen onun hayatını mahvediyorsun...

O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ☯ Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı.

İnci'nin en büyük hayali, üniversiteden mezun olup işinde iyi olan bir paramedik olmak. İnci'nin babası Murat, yakın bir arkadaşının ölümü sonucunda çok değişmiştir ve kimseye tahammülü kalmamıştır. ölen arkadaşı Kadir ve ailesi, Murat ve ailesiyle çok iyi anlaşıyorlarmış. hatta bu iki ailenin, yedikleri içtikleri ayrı gitmezmiş. Kadir öldükten sonra eşi "Efsun" ve oğlu" Uraz" kimseye haber vermeden memleketlerine gitmişler, telefonları da açmamışlar. İnci ve annesi bu duruma çok kırılmış ve üzülmüşler. daha sonra İnci büyümüş, paramedik olmuş, Uraz da memleketleri olan Afyon'dan, paramedik olarak istanbul'a atanmıştır. İnci de, Uraz da, babalarının eskiden kaldığı ev yerleşmişler. Bu sayede aynı sitede karşılıklı bloklarda oturmaya başlamışlardır. İnci orada sahte dostlar, gerçek dostlar, yalanlar, ihanetler ve gönlünü kaptıracağı aşk beklemektedir. Acaba daha burada anlatmadığım, ne gerçekler var? İnci aslında, neler yaşayacak?