Masum bir anlaşmalı evlilikten daha fazlası.

Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Gökyüzündeki her yıldız parlak mıdır? Bu soruya birçok kişi evet cevabını verecektir. Ama gökyüzündeki her yıldız parlak olsaydı, gökyüzü çok aydınlık olurdu. Ve gecenin gündüzden farkı kalmazdı. Belki gündüzler güzel, evet. Ama geceler olmazsa gündüzlerin ne anlamı kalır? İşte bu yüzden gökyüzündeki her yıldız parlak değil. Bazı yıldızlar kendi ışıkları içinde karanlık geceleri geride bırakırken bazıları başka yıldızların ışığından faydalanarak gecenin o zifiri karanlığını atlatmaya çalışırlar. Hayat da böyle. İnsanlar zengin ve fakir; mutlu ve mutsuz; iyi ve kötü olarak ikiye ayrılmış ve bu ayrım ne kadar adaletsiz olsa da dünyanın dengede kalmasını sağlıyor. Eğer fakir insanlar olmasaydı zengin insanların, mutsuz insanlar olmasaydı mutlu insanların, kötü insanlar olmasaydı iyi insanların bir değeri kalmazdı. Gece olmasaydı gündüzün de bir değeri kalmazdı; diğer yıldızlar olmasa kutup yıldızının da bir değeri kalmayacağı gibi... Tüm hakları hayallerimin en derinlerinde saklıdır. 20 Ocak 2021 Kapak tasarımı: Mikyfare_ / ig: shinebookcover

Bu hikaye Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisinin ara sahnelerinden alıntılar içerir. Kitapta olmayacak yazar taslaklarıdır. Serinin ilk iki kitabını okumadıysanız spoiler barındırır.

Yolları kesişen iki gencin, onları aydınlatan Kuzey Yıldızı'nın gösterdiği o yolda beraber devam etmelerinin hikayesidir. Hikayedeki isimler ve olayların gerçek kişilerle bağlantısı yoktur.

" Duygularınla değil, hisslerinle hareket et." Baş parmağı kalbimi işaret etti. " Gör beni fısıltı. " Diye belli belirsiz mırıldanışını duydum. Fısıltı; sesiz kelimelerle susardı. Yalnızlık Nehir değildi. Yanlızlığa mahkum edilen kişi en başından beri Fısıltı'ydı...

Bilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nörosa'yı getiren bu yabancının benim için zamanla bir araç olmaktan çıkıp amaç olacağını bilsem buradan hızla uzaklaşırdım ancak bilmiyordum. Ve Nörosa benim başlangıcımdı, Nörosa benim sonumdu. Nörosa umutsuz ruhlarının, son damlasını akıtan umuttu.

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Heves, tıp okuyan ama ressamlık hayali kuran bir öğrencidir. Ailesinin baskısına dayanamayıp evden kaçar ve kumsala gidip sabahlamaya karar verir. O gece yaralı bir halde karşısına çıkan Uras Ata Demir' iyileştirir ve bu iyiliği onun hayatını tamamen değiştirir. ❝Hayatımda birçok kez yıldız kaymasına şahit oldum, izledim... Bu sefer o yıldızlardan biri, sadece kendini değil; beni de aydınlatmak üzere hayatıma dahil oldu. ❞