aile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz İlk bölümler biraz saçma oldu. Mantık hataları var. Finalden sonra düzenlemeye alacağım. 2. Sezonda olayların akışı değişiyor. İyi okumalar

"Biz her türlü Elis'e geç kaldık. Biz bir olmaya çalışırken Elis'e geç kaldığımızı fark etmedik." Elis ve İrem hastanede karıştırılmıştı. İrem ne kadar zor bir kız olsa da ailesi tarafından sevilmişti peki Elis, o sevilmiş miydi? Hayatı, ailesi, abisi bir günde değişmişti. Alışabilecek miydi bu duruma yoksa alıştırılmak zorunda mı bırakılacaktı?

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

Naz Gece Akman & Ayaz Alp Akturan "Kader bizi farklı şehirden aynı mahalleye taşındığımız zaman birbirimize bağlamıştı" Konumuz; "Bu hayatta en çok babamı sevdim, her küçük kızın olduğu gibi bende babasına düşkün bir kızdım, babam benim ilk gördüğüm erkekti.Babamı çok seviyorudum taki o güne kadar.... Gerçekler elbet gün yüzüne vuracaktır, herşeyin bir zamanı vardır..." Babanın ailesine yaptıklarından dolayı yıpranan bir aile, birbirinden masum gamzeli 3 genç çocuk. Bu yolda yıpranan aile, en çok hasar alan anne, üzüntüsünü, hayal kırıklığını, kederini bu 3 güzel birbirinden masum çocuklarından saklayabilecek mi? Yapılan hatalar affedilecekmi? Kelebeğin kanatları yeniden çıpracakmı? Daha doğrusu kelebek kaybettiği gücü geri kazanacakmı? ✒️-𝐆𝐞𝐫𝐜̧𝐞𝐤 𝐇𝐚𝐲𝐚𝐭 𝐇𝐢𝐤𝐚̂𝐲𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐮𝐲𝐚𝐫𝐥𝐚𝐧𝐦ı𝐬̧𝐭ı𝐫. ✒️-Yazar olarak iyi okumalar dilerim

Amerika'da resim öğretmenliği yapan Asrın, yıllardır görüşmediği dedesinden bir telefon alır ve doğduğu topraklara Mardin'e gider. Peşindeki beladan kaçıp bir haftalığına tatil yapmak isteyen genç kadın onun için verilen hükümden habersizdir. "Nasıl buldun beni?" "Burası Mardin." Dedi. Sesi buram buram kibir kokuyordu. Aynı kibirle attı adımlarını. "Burada her yol bana çıkar." +18 İçerik mevcut

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

KİTAP, YAŞANMIŞ BİR HİKAYEDİR. Çalıntı, benzetme vb. İddiaları kabul etmediğimi belirtirim. "Bu erbane ne?" Başımı kaldırdım, gözlerine baktım. "Kadınların çığlığı erbanedir, Afran Ağa. Birazdan çalacak olan erbaneler, benim bu evde atamadığım çığlıkların sesi olacak." ~ "Kan Davasından Doğan İmkansız Bir Aşk hikayesi" Elfida/Xwîndarî(Kan Davası) Yayınlanma Tarihi:25.06.2024 •Mardinde Geçen Bir Töre Hikayesidir... •Kuma,Aldatma yoktur! •Elfida/Xwîndarî(Kan Davası)Adlı Yazılmış İlk Kitapdır.

Gerçek Ailem & Aşk & Hastalık - Arkamda kapı açılırken gözüm arkaya kaymıştı, güvenlikler gelmişti. Ben hiç çalmamam gereken birisinin eşyasını çalmıştım. Gözüm tekrar ona kaydığında bana baktığını gördüm ama bu sefer duygusuzca bakıyordu. Koyu gözleri bana bakarken duygu yoksunuydu. "Adım Feza, Feza Gök. Bu Holging'in yöneticisi olan Feza. Daha ayrıntılı konuşmak istersen avukatımla yanına uğrarım" Araba anahtarını çaldığım kişi benim öz abim miydi? Hadi canım! İlk karşılaşmamız hoş olmamıştı. Şimdi bu durumu nasıl düzeltecektim. "DUR!" Diye bağırdım. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" Kimsin sen? Sürpriz yumurta kardeşin! Alayla dudakları kıvrıldı, yüz ifadesinde değişen tek şey dudaklarıydı. "Kimmişsin sen?" Göstericem ben sana şimdi alayını! "Öz kardeşin, tanıştığıma memnun oldum." Dedim. Dudaklar alayla kıvrılan bu sefer bendim! ------- Birbirinden haberi olmayan İkizlerin gerçek ailesini bulması... 𝐒𝐮̈𝐯𝐞𝐲𝐝𝐚: Kalpte olan günahı temsil eden belirgin siyah benek.

Abisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği evin ona yaşatacaklarını bilseydi ne olurdu? artık onun için yapacak birşey yoktu zamanı geriye alamazdı.Zaman onun için ne gösterecekti bilemezdi ama artık geri dönüşü yoktu. .. Kötü kalpli bir kadın yüzünden lanetlenmişti o bedeni oyuncak bir bebekti ruhu ise yıllardır o evdeydi tek kurtuluşu lanetli bir aşktı ama kim onu sevebilirdi ki sevse onun için zorluklara katlanır mıydı? kimse katlanamazdı ona göre ya öyle değilse ya onun için bütün zorluklara katlanan biri varsa olabilir miydi? bütün mutluluğumla evimi temizledikten sonra temizlik malzemelerini koymak için koridorun sağ taraftaki küçük odaya gidiyordum ki bir anda boynumdan tutulup duvara hızla yapıştırılmamla kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştım karşımda bir ruh vardı elleri boğazıma sarılı gözleri öyle korkutucu bakıyordu ki boğazım sıkılmasa çoktan cığlığımı basmıştım ben ona korkuyla bakarken o bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı. "o bebekten uzak dur" demişti ne bebeğinden bahsediyordu ben cevap vermek istesem bile elleri boğazımı öyle bir sıkıyordu ki sesim çıkmıyordu o ise bu durumu önemsemeden cümlesini tekrarlayıp ortadan kayboldu "o bebekten uzak dur"