Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı'ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin tatlı belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. **** Hâlâ eski Naz'sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" *** Başlama tarihi: 17.10.2024

Küçüklüğümden beri her köşesi zambaklarla dolu acı tatlı bir yerdi burası. İki çam ağacı ile başlayıp geniş bir tepe ile son buluyordu. Tepenin üzerinde mahallenin aksine manolya çiçekleri vardı, her zaman zambaklardan daha çok onları sevmiştim. Ya da onları seven birini. Kabul etmek en zoru demişlerdi. Bir daha asla dönmek istemediğim bu mahalleye yıllar sonra adım atma nedenim gitme nedenim ile aynı kişiydi. Bunu, yıllar sonra kabul etmek zormuş gerçekten. • Eflin Öztekin'in mahallesine konuk oluyorsunuz, yanınıza çekirdek almayı unutmayın. ・⁠∀⁠・

(Tamamlandı) Melek'in çok sevdiği üvey ailesi ölür ve aslında gerçek hikayesi burada başlar... Hiç arkadaşı ve akrabası olmayan bir kızı çok kalabalık bir aile bekler, SOYLU ailesi. Melek'in hayatın ortak olmak ister misiniz? O zaman sizi içeriye alalım. Sizde Melek'in hikayesine hoş geldiniz. ......................................................................... •İlk kitabım. Bunu dikkate alarak okumaya başlayın lütfen. ●Aşk, aile ve abi kitabıdır. Başlangıç tarihi: {05.07.2021} Bitiş tarihi {05.12.2021}

Adını bile ağzıma almama dayanamıyorsun? Neden? Yıllardır her zaman yanında ben oldum Eylül değil! Yıllardır bıkmadan usanmadan seni ben sevdim Eylül değil! Neden?" ağlayarak arkasını dönüp mahallenin diğer tarafına koşmaya başladı. Hareket etmeli bir an önce buradan gitmeliyim. Bunların bir açıklaması olmalı belki başka bir Eylül'dür? Bizim mahalleden, ondan küçük başka bir Eylül... Ayaklarımı hareket etmeye görünmeden buradan kaçmaya çalıştım. Ama çok geçti. Bir süre Çiçek ablanın arkasından bakan Cihangir abi döndü ve benimle göz göze geldi. Önce gözleri büyüdü, şaşırdı. Her nasıl görünüyorsam herşeyi duyduğumu anlamıştı. Sonra gözlerine insanı ürküten kızgınlıkla karışık bir kararlılık peyda oldu. Bana doğru yürümeye başladı. Gözlerini gözlerimden ayırmıyor kendinden emin yavaş adımlarla ilerliyordu. Daha fazla dayanamadım, ayaklarım geri geri gitmeye başladı. Bunu önce benim sindirmem gerekiyordu. Arkamı döndüm buradan olabildiğince hızlı bir şekilde gidecektim, nereye gittiğimin bir önemi yok. Sadece gidecektim. Bir el beni kolumdan tutup durdurmasaydı eğer.

(Düzenlendi.) (Final.) Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz. Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!

"Sen çok güzel konuşuyorsun." "Güzel olduğun için. Hem söyleyen önemli değil, söyleten önemli." Küçükken kitaplarda ki aşkın yalan olduğuna inanırdım. Ta ki hastane çıkışı kaçırıldığım terörler tarafından karşıma çıkan ela gözlü askere tutulduğumun farkına vardığım vakit. O aşık olduğum ela gözlerin içinde barındırdığı güven ve huzur. Güneşin her zaman yüzüne vurduğu vakit ortaya çıkan o gamzeleri ve gamzelerine eşlik eden o muhteşem, hayran olduğum ela gözleri. Kendisiyle öğrendiğim tek kelime, ve o kelimenin içinde bana yaşattığı muhteşem sevgi. Aşk... Terörler tarafından kaçırılan genç doktor, kendini hiç beklemediği bir anda mermilerin içinde bulur. Terör örgütü liderinin yaralanması ve göğsüne saplı kurşunu çıkartmaları için kaçırılan doktor, ve doktorun orada olduğunu bilmedikleri için operasyona geçen Atmaca timi. Peki üsteğmen Ömer Asaf, depoda gördüğü yeşil gözlere tutulup kalırsa, yahut Genç doktor İkra ona bakan o güzel ela gözlerin nefesini kestiğini hissederse. Temiz, masum ve bir o kadar aşk dolu bir kitap sizleri bekliyor. Bakmadan geçmeyin :) Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Gözlerini kırpmadan bana bakarken dudaklarımda yavaşça bir tebessüm oluştu. Bağdaş yaptığımız bacaklarımız birbirine değerken dayanamayıp konuştum. "Böyle susarak birbirimize bakmaya devam mı edeceğiz?" Dudağının kenarından başlayan gülümseme tüm dudağına yayıldığında "Bizim sessizliğimizde saklı değil mi tüm sözcükler?" diye sordu. "Öyle mi?" dedim bilmezden gelerek. Daha çok güldüğünde "Öyle," dedi. Elini kaldırıp önüme düşen saç tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. Ve bunları yaparken gözlerini bir an olsun ayırmadı gözlerimden. Parmakları usulca saç tellerimin arasında gezilirken konuştu bir kez daha. "Mesela senin saçlarında saklı tüm baharlar..." copyright © 2022 tüm hakları saklıdır. Kapak tasarımı; Gülnür-E

Bir kalbe, beyin ve kalp arasındaki o savaşı çıkaracak kişi geldiyse yandınız demektirdi benim lügatımda. Benim savaşım ne zaman başlamıştı bilmiyordum ama o savaş bir kere çıkmıştı bunu çok iyi biliyordum. Savaş. Adı gibi kalbime de savaşı getiren o adamdı. Beni tarumar eden o adamdı. Sevdiğim adamdı. *** Kapağımızın tasarımcısı dreammsolider'dir. İnstagramdan ulaşabilirsinizz.

055********: Abi iyi misin? 055********: Bir şey olmadı değil mi? 055********: Çok korkuyorum, telefonlarımızı niye açmıyorsun? 055********: Belki telefonuna bir şey olmuştur diye bir de buradan yazayım dedim. Abim 🤍: Sen kimsin lan? Abim 🤍: Bilmediğim bir kardeşim mi varmış? Abim 🤍: Ulan aldatmış değil mi ya? Babam yapmış yapacağını yine. Ulan. Abim 🤍: Şu yaşımdan sonra üvey kardeş sendromu yaşayamam vallaha. Ben yokmuşum gibi davran.