"Karanlık saklar, ışıkta ise aydınlanır sırlar. Denge sizi korur, siz dengeyi bozana kadar." Bir zamanlar dünya her şeye sahipti. İnsanlara, hayvanlara, bitkilere... Görünen ve görünmeyen tüm varlıklar dünyanın muntazam dengesine boyun eğerdi. Her şey, dünyaydı. Ve dünya, her şeydi. Bir zaman sonra dengeyi bozguna uğratan varlıklar yayıldı evrene. Artık dünya her şeydi lakin her şeyin sahibi değildi. İçlerinde ki iyiliği yitirenler, kötülüğe tamah etmeye başladığında çok geçti. Zira güç, varolmuşları ikiye böldü. Sıradanlar ve Sıradışılar... Güçsüz olanlar ve gücüne güç katanlar... Avcılar ve av olduğundan habersiz olanlar... İnsanlık onlara kötülüğün efendileri dedi lakin dengeyi ilk onlar feshetti. Evrenler yazdı kaderin kalemi, bedelini ödeyecekti kötülüğün efendileri. Lanet, bir rahimde kenetlendi; karanlık doğdu, günışığı yok oldu. Bir Haini miras bıraktı kader, Eliana adında. Yüzyıllar önce kaçmıştı son varisi olduğu evrenden. Kalanların yaşamını da beraberinde götürdüğünü biliyordu. Tüm bunların yanı sıra düğümlenmiş bir akit, anılarını söküp aldı ondan. Yaşanmışlıkları sindi madalyonun ters yüzüne. Affetmedi onu kimse, hiçbir şey bilmezken. Yine de hepsi ışığın varisini suçladı. Halbuki onun tek suçu, karanlıktan kaçmaktı.

"Söylesene, sen hiç vazgeçmez misin?" diye sordu bozuk Türkçesiyle. "Hiç..." diyebildim sadece. "Belli etmemeye çalışsan da kaburgalarının altında bir yerlerde umutlar beslediğin gün gibi ortada," dedi fısıltıyla. "Asla ama asla inkâr etmedim, Polya!" Bu gece kurduğum ilk uzun cümle buydu. Çünkü o, içimde uyutmaya çalıştığım feryadı tan yeliyle beraber yavaş yavaş ayaklandırıyordu. "Peki, ona geri dönecek misin?" Polya'nın soruları bitmek bilmiyordu. Gerçi onu tanıdığım ilk günden bu yana hep böyleydi. Ben cevap vermedikçe o daha çok soruyor, o sordukça ben daha çok bunalıyordum. "O, sadece kendisine âşık bir kadının ilgisine âşık bir adamdı. Ve ben, daha fazla beni sevmeyen bir adamın uğruna kendimi tüketmeyeceğim."

Merkür gezegeninde yaşanan gizemli olaylar. Sorumlusu yıllar önce yanlış karar veren ebeveynler. Sonunda canı yanan çocukları... Aile iyidir. Peki onun ailesi de iyi mi? ✴️✴️✴️ Merkür... Topraklarında barındırdığı iyi ve kötü her şeyle beraber nefes almaya devam eden toprak parçası. Üzerinde gelişen tek şey büyük, gösterişli gökdelenler. Orada yaşayan insanlar değilde taş duvarlar sanki. O dört duvar arasına sıkışıp kalmış insan zihinleri sadece kendi çıkarları için çalışmakta. Taş duvarlar arasında kala kala taşa dönüştü kalpleri. İnsanlar kötüleşti; zorbalığa, yakıp yıkmaya, sövüp dövmeye başladı. Yaptıklarının ardı arkası gelmez oldu. Ne zaman bu hale geldiler? Niye bu kadar kötü ruhlara, kötü bedenlere sahip oldular? Oysaki güzeldi her şey, herkes mutluydu, can yakan yoktu ama sadece bir anlığınada olsa güzeldi. Kötü ruhlar geçmişte var, gelecekte de. İyileri unutmamak lazım; kötülerle uğraşan, iyiliği yaymaya, beraberliğin kutsallığını anlatmaya çalışan bir avuç umutlu insanlar. Onlar umutlarını kaybederse neler olur? Hiç düşündünüz mü? Merkür yaşanılacak bir yer olur mu? Umut edelim ki onlar iyiliği peşini bırakmasınlar. Yoksa... ✴️✴️✴️ Bilim kurgu ve maceranın bol olduğu bu kitaba hoş geldiniz. Merkür gezegeninde yaşayan arkadaşların yaptıkları hatanın bedelini ödeyen çocuklarını anlatıyor. Bu çocukları özel kılan şey gün geçtikçe artan güçleridir. Her birinin ayrı ve inanılmaz güçlerine hayran kalacaksınız. Geçmişteki delinin onların geleceğini yazması da ayrı bir merak. Tekrar hoş geldiniz!🌼❤️☘️ Yayımlandığı Tarih: 23/04/21 Saat: 00.08 En etkileyici sıralama: #68 - bilimkurgu [24/05/21] #1 - akrep [14/08/21] #16 - bilim [30/08/21] #40 - öfke [01/12/22] #1 - akıcı #29 - gelecek [02/12/22]

"Yalnızlığın hükmü." "Tenlerin savaşı." "Teknolojinin prangaları." "Ve Tanrı'nın yolculuğu." YADSIMA ve DÖNENCE evreninde yer alan, ilerleyen zamanlarda tek bir kitaba bağlanacak karakterlerin kısa hikayelerinin bulunduğu bölümler toplamı. İyi yolculuklar... https://open.spotify.com/playlist/6rVEildkCC51VZTIK7hMM5?si=20dad880cfab4987 (Dönence Evreni Playlist)

Bu saatlerde şehir sanki terk edilmiş olduğu havasını daha duygusal veriyordu. İşe giden insanlar veya çocuklar hep bu saatlerde, hava bu aydınlıktayken giderlerdi. Sakin bir koşuşturma ortamı olurdu. Ama şimdi ne koşuşturacak birileri, ne de koşuşturacak bir görevleri vardı. Şehir bir ihtiyar gibi emekliye ayrılmıştı sanki. Bir görevi yoktu veya bir şeye hizmet etmiyordu. Sadece orada, her tarafından yaralar almış, her tarafı kusurlu yatıyordu. Şehrin damarları olan sokaklarda akış artık yoktu. Kalbi durmuştu. Tıpkı yaşamı sonra ermiş bir canlı gibiydi. Vardı ama ruhu artık yoktu...

Freyja, Altı Krallık'ın hükmettiği topraklarda İblis ve yoldan çıkmış Melekleri avlayan bir İblis Avcısıdır. Altı Krallık; Periler, İblisler ve İnsanlar tarafından yönetilir. Bir zamanlar var olan Cennet ise, İblislerin katliamıyla yok edilmiştir. Cehennem Kralı'nın da yok edilmesiyle yerine oğlu tahta geçer ve İblislerle insanlar arasında köprü kurarak savaş ortamını dağıtır. İblis Avcısı Freyja'nın, intikam alma arzusuyla çıktığı bu yolda krallıkları devireceğine dair bir kehanet ortaya atılır. Böylece, yalnızca Cehennem Kralına ve İblislere kin güden Freyja, birden bütün krallıklar için en büyük tehdit haline gelir. Ancak Altı Krallık'ın ve Cehennem Kralı'nın bilmediği bir şey vardır: Freyja Lyznitra, sıradan bir avcıdan çok daha fazlasıdır. Uyarı: Bu kitap yetişkin içeriklidir. Kan, şiddet, cinsellik ve çeşitli tetikleyici unsurlar içerir.

"Bir kez diz çöktüğünde yaşamak en acılı intihardır." Kanlı tahtlar, yanan saraylar, kirli entrikalar ve sökülmüş kalpler... Prenses Ria küçük bir çocukken gönderildiği sürgünden geri döndüğünde onu bir vatanın karşılayacağını sanmıştı ama yanılmıştı. Ülkesi isyanlarla, güç savaşlarıyla çalkalanıyor kaosla dolup taşıyordu ve kaos onun doğduğu yerden -başkentin kalbinden- yayılıyor, nehirleri zehirliyor, ekinleri kurutuyor ve başka savaşları fitilleyecek bir savaşın kıvılcımlarını tutuşturuyordu. Ria ormanlarda kaybettiği ruhu ve çöllerde unuttuğu kalbinin yokluğunda yalnızca aklına güvenebilirdi ve aklı onu umarsızca düşmanına itiyor, taç uğruna onurunu hiçe sayabileceğini söylüyordu ama düşmanı onun duyularına değil duygularına hitap ediyordu: "Onların ihaneti seni hain yaparken gerçekten taç için savaşmayacak mısın?" Ensesine ayazdan bir nefes üflüyor ve sarhoş edici vaatler fısıldıyordu: "Bir ordu prenses, buzdan dövülmüş dağları eritebilecek ve alev akan nehirleri dondurabilecek bir ordu. Emin olun bu orduyla tahta geçmekte hiç zorlanmazsınız, tek yapmanız gereken teklifimi kabul etmek." Yol ayrımındaydı, aklı sis bağlarken ne hislerine güvenebilir ne de sesi sırlarla dolu bu adama inanabilirdi ama tüm düşünceleri üç harfli bir tehditle bulanıklaşırken kulaklarında çınlayan tek bir kelime vardı: İNTİKAM. "Şu yükselen dumanları görüyor musunuz? Onlar yozlaşmış bir devrin ölmüş ruhlarıdır. Benim adım Osiria Myosotis Daren, bu ismi unutmayın zira bugünün şafağı benim için söküyor!" Yazdığım bölümleri içime sinene kadar paylaşmıyorum, bu yüzden istikrarlı olarak bölüm gelmiyor. 05/12/2022 Savaşçı #2 25.03.23 Saltanat #1 05.06.23 Spotify Listeleri Darena Ambiyansı: https://open.spotify.com/playlist/5r4DuzcruMUVP3L1OcDglg?si=f9dce2351a504f54 Fjorn Ambiyansı: https://open.spotify.co

Çekip gitmek istedim. Neresi olursa, neresi bana bu yaşananları unutturacaksa oraya gitmek istedim. Ancak netice belliydi. Yaşananlar unutulmaz, bir köşeye mühürlenir, yüreğine yerleşir ve seni içten içe fethederdi. Anladım ki; çekip gidecek yeri olmayan ama kalırsa ölecek olan yersizlikten daha beteri yokmuş. 🧭❄️⚓ Mühür 1 Aralık 2021 tarihinde kaleme alınmıştır. 1 Aralık 2022 tarihinde okurlara sunulmuştur. Tüm haklar saklıdır. Herhangi çalıntı durumunda resmi işlem başlatılır.