ΜΕΡΟΣ 1ο: το σκοτάδι καλύπτει το φως από την σκληρή πραγματικότητα και το οδηγεί στην κόλαση που είναι ο έρωτας. Εκείνος είναι το σκοτάδι. Εγώ είμαι το φως. ΜΕΡΟΣ 2ο: Συγκεντρώνομαι πάλι στον ίδιο στόχο και του αναφέρω με ψυχρότητα. "Τι άλλο να διορθώσω για όταν θελήσω να πυροβολησω;" "Να μην κρύβεις τα συναισθήματα που έχεις για εμένα" αναφέρει σοβαρά και εγώ κατεβάζω το όπλο. Γυρίζω το κεφάλι μου προς αυτόν και αυτή την φορά τον κοιτάζω κατάματα. Τα μάτια του λένε όσα δεν τολμούσαν να πουν τα χείλη του. Το βλέμμα μου ταξιδεύει στα χαρακτηριστικά του προσώπου του και παρατηρώ το σφίξιμο του σαγονιου του. "Σταμάτα να κοιτάς εκεί που δεν έχεις πρόσβαση" ψυθιρίζω νιώθοντας τα μάτια του να έχουν σταθεί στα χείλη μου. "Άμα δεν μπορώ να σταματήσω;" ΜΕΡΟΣ 3ο: Μερικές φορές, δεν χρειάζεται να είσαι ο ήρωας της ιστορίας. Γιατί δεν θα νικάς πάντα. Έπρεπε να το είχα καταλάβει πιο νωρίς, γιατί τώρα πια είναι αργά. Θα καταστραφώ. Θα χαθω μεσα στο σκοτάδι που οδήγησα τον εαυτό μου. Εκεί οπου η χαρά δεν έχει θέση. Εκεί που όλα διαλύονται. Εκει που θα καταλαβω τι σημαινει "κενο".

Η Αντα εφυγε σαν κυνηγημενη απο την Κρητη. Μολις στα 18 της χρονια αναγκαστηκε να αφησει την οικογενεια της, τους φιλους , την πατριδα και οτι αλλο γνωριμο στην μεχρι τοτε ζωη της. Αφησε ομως και κατι ακομη. Τον μεγαλο της ερωτα. Τον Δημητρη Γιανακκακη. Δωδεκα χρονια αργοτερα αποφασιζει να επιστρεψει πισω για να κλεισει τους λογαριασμους της με το παρελθον.Μονο που τωρα δεν ειναι το αθωο κοριτσι που ηταν οταν εφυγε για την Αμερικη . Τωρα ειναι μια καταξιωμενη εισαγγελεας με εναν γιο και εναν αρραβωνιστικο, τον οποιο προκειται να παντρευτει σε λιγους μηνες. Νομιζε οτι ξεχασε ....... Ο Δημητρης, ομως, δεν ξεχασε ποτε και η επιστροφη της κοπελας που με τοσο παθος αγαπησε φερνει τα πανω-κατω στην ζωη του. Θα προσπαθησει να την κανει να θυμηθει. Θα τα καταφερει ? Και πως να ανθισει ενας τετοιος ερωτας κατω απο μια μακροχρονια βεντετα που ξαναξυπνα ?

"ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕΙ;" μου φωναξε και αρχισε να με πλησιαζει. "Δεν σε αφορα το τι κανω Αρη. ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ!" Φωναξα και πηγα να φυγω αλλα με αρπαξε απο το χερι και με κολλησε στο τοιχο. Ηταν τοσο κοντα μου, που ενιωθα την ανασα του να σκαει στο προσωπο μου. Γαμωτο σου Αρη τα σκατωσες. "Εισαι μονο δικια ΜΟΥ μικρη." Μου ψιθύρισε στο αυτι και μου αφησε ενα φιλι στο λαιμο. Ανατριχιασα πρεπει να το παρατηρησε γιατι χαμογελασε. Έφυγε και με παρατησε εκει ο μαλακας. Γαμω, γαμω , γαμω. Γιατι πρεπει να εχει ακομα επιδραση πανω μου?! Αυτος player και badboy της κατεστρεψε τα καλυτερα χρονια μαζι με τον ξαδερφο της. Αυτη ενα κανονικο ομορφο κοριτσι. Το μονο που ηθελε ηταν να φύγει μακρυα να αλλαξει και τα καταφερε. Επεστρεψε αλλα δε θα αφηνε κανεναν να της φερθει το ιδιο. Προσοχη μπορει να περιεχει υβριστικο και σεξουαλικο περιεχομενο..

Απόσπασμα: Σου έλειψα;» Ειπε διακόπτοντας την ησυχία «Τι;» Ρώτησα μπερδεμένη «Με άκουσες γατακι» ειπε παιχνιδιάρικα «Εγω σου έλειψα;» Αντιστρεψα την ερώτηση «Εγω ρώτησα πρώτος αλλα ναι» ειπε καθώς με κοίταξε έντονα «Τι ναι;» Ειπα μπερδεμένη «Μου ελειψες μωρο μου...πολυ» ειπε καθώς άρχισε να με πλησιάζει Περιγραφή: Αυτός αρχηγός μιας επικίνδυνης συμμορίας. Player, κάθε μερα με άλλη. 19 χρονων και ομως από τωρα μπλεγμένος στα ναρκωτικα. Άκαρδος, χωρίς να νοιάζεται για κανενα παρα μόνο για την συμμορία του Εκείνη αθώα αλλα υπερασπίζεται τα θελω της.Μικροσωμη και λατρεύει το kickboxing. Φετος παει 3η λυκείου. Πολλές εντάσεις...πάθος και έλξη υπάρχει μεταξυ τους! Προσπαθεί να της δείξει πως ειναι να ζεις αφού ήταν νεκρή κατά την γνώμη του.Τι θα γίνει όταν θα πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίζει τον εκνευριστικό για αυτήν Αρχηγό; Τι θα γίνει όταν τα γαλάζια του μάτια και η αλλόκοτη συμπεριφορά του γίνουν η δόση της; Πρωταγωνιστες: Salina as Maggie Lindemann James as James Stephen Before you read: Στο βιβλίο θα υπάρχει υβριστικό λεξιλόγιο μερικές φορές, προσβλητικά σχ

31/12/2019 - 10/5/2020

[book1] «Το ξέρω πως με θες» μου λέει με αυτή την κολακευτική φωνή καθώς με πλησιάζει ακόμα περισσότερο , δεν ξέρει τι λέει ειναι μεθυσμένος , δεν του έχω δωσει κανένα δικαίωμα να το νομίζει αυτό Εκτός ότι τον κοιτάς επίμονα κάθε φορά Αυτός δεν με βλέπει Εκτός ότι τρέμεις όταν είσαι διπλα του Δεν το καταλαβαίνει Ότι ανατριχιάζεις κάθε φορά οταν σε ακουμπάει Ε εκεί που ακουμπάει λογικό «Το ξες ότι έχω δίκιο» μου ξανά ψυθιριζει ενώ έχει έρθει ακόμα πιο κοντά βγάζοντας με από αυτο τον υπέροχο διάλογο «δεν εχεις να πεις τίποτα;» «Δ-δεν ξες τι λες» καταφέρνω να του πω χωρίς να δείξω ότι τραβλιζω σπρώχνοντας τον από πανω μου χωρίς κανένα αποτελέσμα , αυτός κολλάει ακόμα πιο πάνω μου μην πέρνωντας τα μάτια του από τα δικά μου «φύγε από το δωμάτιο μου» καταφέρνω πάλι να πω κάνοντας τον να γελάσει ειρωνικα , ξανά επέστρεψε «Σου έχω πει μικρή πως δεν μου αρέσει να μου λένε τι να κάνω» λέει με το ύφος του όλο ειρωνία «Και εγώ σου έχω πει κάτι άλλο να λες μικρό»