sk8t3rb01 kaykayımın altını çiçeklerinle süslemeyi bırak

Lee Donghyuck ve Mark Lee'nin yolları üniversite yıllarında, tiyatro bölümünde kesiştiğinde, aralarındaki çekim karşı koyulamazdı. Donghyuck iyi bir aktör, Mark kampüsün kötü çocuğuydu. İkili, Romeo ve Juliet'in eşcinsel uyarlaması için başrole seçildiklerinde hayatları değişmeye başlamış, tıpkı oynadıkları karakterler gibi, onların da kaderleri birbirlerine bağlanmıştı. Ta ki kötü çocuk, diğerinin kalbini kırıp güvenini yıkana kadar... Şimdiyse yolları tiyatroda kesişmişti ve bu sahte Romeo, Donghyuck'un hayatına yeniden geri dönerek her şeyi adım adım altüst etmeye kararlı görünüyordu... Yeniden romantik bir rol için bir araya gelmek zorunda kalan ikili, üniversite yıllarında yaşadıkları gizli aşkın heyecan verici anlarıyla ve kalp kırıklıklarının derin acılarıyla yüzleşmek zorunda kalmışlardı. Tabii bir de, zıt kutupların birbirlerine karşı koyamadıkları gerçeğiyle... Ve söz konusu aşksa bazen bizim için kötü olanlar en karşı koyamadıklarımızdır. Leisa Rayven'in 'Sahte Romeo' kitabından uyarlanmıştır.

"Kıvılcımı söndürmezsen ateşi zapt edemezsin." #13 markhyuck [24.06.2020] #12 markhyuck [27.06.2020] #11 markhyuck [29.06.2020] #1 nctdream [29.10.2020] #1 haechan [29.10.2020] Yazılmaya başlandığı tarih: 7 Aralık 2018 Yayımlandığı tarih: 10 Temmuz 2019 Bitiş tarihi: 1 Ocak 2022 @mindybae | Tüm Hakları Saklıdır.

"Mark." dedim adını sonunda öğrenebildiğim için yaşadığım hevesle. "Bir fikrim var." Kaşları çatılarak bana bakmıştı merakla. İçinden nerden çattım buna der gibi bir hali olsa da ben heyecanımı bastıramıyordum. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki göğsüme vuruşunu hissedebiliyordum. "Bana bir yıl ver." dedim tepkisini iyice görebilmek için ona yaklaştığımda. "Sonuçta kaybedeceğin bir şey yok, değil mi?" "Neden bunu yapayım?" demişti sadece. "Senin açından bakacak olursak.." dedim her ne kadar bunu söylemeye dilim varmasa da. "Son bir yılını dolu dolu geçirmek istemez misin?" "Bırak sana göstermek istediklerimi göstereyim, hayatı bir de başkasının gözünden yaşa. Bence ilginç bir tecrübe olur senin için." demiştim kendi fikrimi çok mantıklı bularak. Kendi içinde bir sonuca varmaya çalıştığını görebiliyordum. Hiç tanımadığın birinden böyle bir teklif almak şaşırtıcıydı. Bana güvenmiyordu, ben de ona güvenmiyordum ama kaybedeceğim bir şey yoktu. Onun yerine kazanacağım bir hayat vardı. "Eğer." dedim tekrar dikkatini üzerime çekerken. "Bir yıl sonra bugün, fikrini değiştiremezsem.." Yutkundum. Bunları söylemek benim için hiç kolay değildi. "Gitmene izin vereceğim." Ben olduğum sürece aklındakini yapamayacağını biliyordum. Buna izin vermezdim. O da biliyordu. "Tamam." demişti. "Bana hayatı senin gözlerinden göster, Donghyuck."