Co się dzieje, gdy samobójczy chłopiec spotyka morderczego złoczyńcę, który znajduje cel, którego nie może zabić? Co się stanie, gdy ta dwójka zbliży się z powodu wzajemnej nienawiści do życia? Co się dzieje, gdy nieśmiertelny chłopiec ma obsesję na punkcie złoczyńcy ? Shigadeku Książka stworzona przez Zrei_0 ja tylko tłumaczę #1 w shigaraki 1.10.2022 #1 w shigadeku 6.11.2022 #1 w tomura 1.11.2022 #1 w deku 23.11.2022 #1 w izukumidoriya 14.11.2022 #1 w tomurashigaraki 16.12.2022 #2 w bnha 19.04.2023

W podziemiach aż huczy od plotek o Nocnych Łowcach, a właściwie o ich legendarnej runie wytrzymałości. Magnus nie wierząc w ani jedno słowo, postanawia przekonać się na własnej skórze, które z nich to prawda, a które są wyssane z palca. Jak Magnus dał się omamić, a Alec był perfekcjonistą w tworzeniu run. Autor: DilSe0197 Autor pomocniczy: KryptoFanka

Z chwilą, kiedy Magnus go dostrzegł, wiedział, że ten cudowny, anielski cud będzie jego. Jęcząc i wijąc się w spazmach pod nim, wykrzykując jego imię. Niestety wieczór przybiera niekorzystny obrót, kiedy Nocny Łowca ląduje w jego lofcie.

Perspektywa skoczenia z dachu wydaje się przyjemniejsza niż przyznanie się przed samym sobą do tego, co czuję. Nie skaczę jednak. To byłoby problematyczne. Zbieranie moich szczątków sprzed Instytutu mogłoby zająć dużo czasu, a wiem, że w okresie późno letnim nikt go nie ma. Poza mną. Ja mogę leżeć na dachu i udawać, że mam poważne, dorosłe zajęcia, by uniknąć towarzystwa rodzeństwa.

Mówi się, że czego oczy nie widzą tego sercu nie żal, ale jak już zobaczą... to nie ma przebacz. O tym jak Alec musiał namalować akt, kiedy jego głupie serce obijało się boleśnie o żebra. A obnażony Magnus świecił jajami, gapiąc się na ślicznego chłopca z końca sali.

🄼🄰🄻🄴🄲 🄵🄰🄽🄵🄸🄲 Alec Lightwood to 18-letni uczeń 2 klasy liceum. Magnus Bane to również 18-letni chłopak, jednak nowy w mieście. Właśnie zaczynają się wakacje po 2 klasie. Siostra zagubionego i nieco depresyjnego Alexandra usiłuje znaleźć mu razem z Jacem przyjaciół, chociaż jednego. Zapoznają go więc z niedawno poznanym Magnusem, który na wakacje wprowadził się do swojej babci niedaleko domu Lightwoodów. Czy aspołeczny i nieufny Alec, mimo sprzeciwu swojego zamkniętego serca, otworzy się nieco na wesołego i tajemniczego Bane?

Stiles dla reszty stada jest tylko zwykłym, bezwartościowym człowiekiem. Syn szeryfa skrywa jednak pewną tajemnice, a jej ujawnienie może spowodować dużo zamieszania. Okładkę wykonała: @Kitsuniacz Opowiadanie sprawdzane przez: @fine-by-me ( Sprawdzone części będą wyszczególnione notką) Ostrzeżenia: *Związki M/M, *przekleństwa, *przemoc. Najwyżej w fanfiction: #244 ( 05.02. 2017) #141 (15.02.2017) #128 (16.02.2017)

❝ ─ Mam na imię Derek ─ przerwał mi. ─ A ty mógłbyś w końcu przestać tyle gadać ─ burknął, ale wyczułem w tym żart. ─ Ja mam na imię Stiles. Stiles Argent ─ przedstawiłem się i wyciągnąłem w jego stronę dłoń, ale ten tylko zmierzył mnie od góry do dołu i prychnął. ─ Wiem kim jesteś ─ odparł z kpiną. ─ Skoro wiesz to może powiesz mi co robiłeś w mojej piwnicy? ❞

Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Obecnie niektórzy traktują opowieści o wilkołakach jako fikcję. Folklor. Legendy głupich, niepiśmiennych chłopów. Jednak nie na dalekiej północy. Tutaj w miejscu, gdzie wioski graniczą z nieprzemierzonymi połaciami lasu, ludzie pamiętają... Trevtown to niewielka osada. Nie można nazwać jej miasteczkiem. Ludzie znają się od wczesnych lat, a na nieznajomych patrzą z podejrzliwością i niechęcią. W taki sposób traktowali moją matkę, która w młodości przybyła tu ze wschodu, z pięcioletnim mną w ramionach. I tak traktują mnie. Jednak... może mają rację. Może nie powinni mi ufać. Może nie powinni odwracać się do mnie plecami. Kto wie... może jestem wilkiem w owczej skórze. [Opowiadanie zawiera przekleństwa, sceny seksu, śmierci, gwałtu i ogólnie ostrzegam wrażliwych. Ponadto jest to omegaverse! Z wszystkim co się na to składa. W tym m-preg. To ostrzeżenie dotyczy wszystkich opowiadań serii.] Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Kontynuacja opowiadania Samotny Wilk. Zapraszam do przeczytania części pierwszej. Jeśli masz ją już za sobą, serdecznie zapraszam do tego opowiadania. Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Jednak dzieci lasu nie są bezbronne. Kryjemy się w nieskończonej tundrze, by wieść spokojne życie. Nie jest to łatwe. Ludzie przepełnieni nienawiścią i uprzedzeniami są w stanie ścigać nas jak dzikie zwierzęta. Przez całe życie żyłem wśród ludzi. Wilk wśród owiec... a może biedna, głupia owca wśród żądnych krwi wściekłych psów. Teraz już nie należę do świata ludzi. Jestem w ich miastach nieproszonym gościem. To jednak nieistotne, póki mam dom, do którego mogę wrócić. Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń