"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

[ KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR !! ] "Ji zilamê ku dê dojehê bide we hez nekin" bana cehennem olmanı hak etmedim diyemedim....yada seni sevecek kadar aklımı kaçırmam.... Sana cehennemi yaşatacak bir adamı sevme... İçimden tek bir şey söyledim ona "Tu ne stêrk î, tu roj î" duymadı....yanağından süzülen yaşı izlerken içimden tekrarladığım bu sözler bir çok anlam ifade ediyordu bende, güneşin karanlık geceyi aydınlatacağınıysa hiç düşünmemiştim..... Sen yıldız değilsin, güneşsin..... 🌼🌼🌼🌼 Yayınlanma tarihi: 20.04.2023 Wattpada LÂL SES isimli ilk kitaptır !!!

• "Ben düşmanımın kızını kendime eş etmem, koynuma almam, çatımın altında da yaşatmam!" ° Hükümle başlayan masalsı bir aşk! Tüm hakları saklıdır!

ÝÂR'Î ÝÂRÂM Lalin'di o ... Güzelliği Cizre'nin dilinde olan 18'ine yeni basmış genç bir kızdı. Ama Lalin'in ,Cizre insanları için büyük bir kusuru vardı. Kalpsiz olmak ... Çünkü Lalin dünyaya gözlerini kalp hastası olarak açmıştı. Bu da onu Cizre insanları için kalpsiz yapıyordu. O Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin'di. Oysa onun insanların düşündüğünün aksine çok güzel bir kalbi vardı. Kalbinin masumluğu ve güzelliği yüzüne vurmuştu. O Cizre'nin hem en güzel hemde en bahtsız kızıydı . Arslan'dı o ... Düşmanını canı pahasına koruyan Kawaşêr Aşiretinin Ağası Arslan Ağa . Heybetiyle yürüdüğü yeri titreten bir çok insanın gölgesinden bile hayâ ettiği Arslan Ağa ilk görüşte masumiyetine vurulduğu düşman kızını korumuştu. Lalin Cizir'i ... Canını canı için ortaya koymuş ve Lalin'i canı pahasına ona düzenlenen suikastan korumuştu. Tüm Van ve Cizre toprakları bu olayı konuşurken dedikodularda almış başını gitmişti . Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin yürüdüğü yeri titreten Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırmıştı . Ona sevdalanmıştı ... Düşmanı Yâr'ı olmuştu ... Lalin'in en yakını bile onun Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırdığına inanmıştı. Ona sırtını dönerek ... Madem Lalin düşmanına yâr demiş ona yâr olmuştu o zaman kimsesiz kalmak ona haktı . Mutluluk haramdı ... Lalin'di o ... Düşmanı onu canı pahasına korurken en sevdiklerinin onu kurban ettiği Lalin. O artık Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin değildi. Arslan Ağa'nın kalbinde taht kurmuş masum kalpli karısı Lalin'di . Peki ya bu iki can mutlu olabilecek miydi ??? Yâr'ı yarası mı olacaktı bu iki canın yoksa yaraları yâr mı ??? KİTAP YAYINLAMA=21/10/2024 WATTPAD'DA YAR'I YARAM ADLI VE SOYADLARIN KULLANILDIĞI İLK VE TEK KİTAPTIR KİTABIN ÇALINMASI YÂDA BENZERİNİN YAYINLAMASI DURUMUNDA

adam üzerimdekileri çıkartmaya başladı onun önünde tamamen çıplak kaldığımda beni yatağa itti, sonra gözlerimin içine bakarken kendisi soyunmaya başladı üzerime çıktığında ellerimle onu durdurmaya çalıştım, dur yapma karahan konağına davet edildim bir an önce hazırlanmam lazım ellerimi başımın üzerinde basitledi başlarım şimdi senin konağına senin burada ilgilenmen gereken tek kişi benim diyerek dudaklarıma yapıştı.......

Bir tarafta abisi kız kaçırdığı için evli ve çocuklu bir adama kuma gideceğini düşünen Elif. Bir tarafta hiç kimse ile evlenmek istemeyen ama Mardin ağası olmak için berdeli kabul eden Karan. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi. Yavaşça öpmeye başladı. Dudaklarımdaki akım kalbime iniyordu. Yavaş yavaş sakince öpüyordu. Bir eliyle boynumdan tutup daha sert öpmeye başladı. Başım dönüyor mideme kramplar giriyordu. Karan alt dudağımı dişleyince karşılık vermeye başladım. Ellerimi boynunda birleştirip ara sıra tırnaklarımı etine bastırıyordum. Bu Karan'ı daha da tahrik etmiş olacak ki eli geceliğimin altındaki tenimi buldu. Belimi okşuyor , sarıyor arada sıkıyordu. Dudakları dudaklarımı talan ediyor , su misali içiyordu. Boynumdaki elini kalçalarıma indirip beni kucağına çekti. Bir elini yine boynuma sabitlemisti. Diğer eli geceliğimin içinden sırtıma çıkmıştı . Tenimi okşayarak gezdiriyordu elini. Sırtımdaki eli sudyenimin içindeki göğsümü bulunca nefesim kesilmişti. Anın hazzıyla ağzının içine doğru inlemiştim. Karan bir yandan öpüyor bir yandan da eliyle göğsümü yoğuruyordu.

"O orosbu kardeşin benim namusuma el uzattı! Bacımı aldı, kaçırdı! Şimdi sıra sende!" "Ne diyorsun sen? Benim ne suçum var! Lütfen bırak!" diye yalvardı Dicle. Tam o sırada Dicle'nin babası araya girdi, sesi titriyordu: "Bırak kızı, Mervan. Ne yapıyorsun sen, delirdin mi?" Annesi de ardından geldi, diz çökerek kızını kurtarmaya çalıştı. Ama Mervan öfkesinden geri adım atmıyordu. Gözleri kinle kıvıl kıvıldı, sesi buz gibiydi: "Artık bu kız benimdir! Oğlunuz benim bacımı kirletti. Bizde namus böyle korunur. Şimdi kızınızı alırım, evime götürürüm. Adı da berdel olur!" "Olmaz! Bu zorla! Olmaz!" diye ağladı Dicle. Ama ne annesi, ne babası, ne de çığlıklar... Hiçbiri Mervan'ı durduramadı. Dicle'yi sürükleyerek konağın dışına çıkardı. Kızın terlikleri düşmüştü. Ayakları toprağa batıyordu. Bacağına taşlar saplanıyor, canı yanıyordu. Ama acısından çok içindeki korkuyla titriyordu. Her adımda daha da yok oluyordu sanki... Mervan onu iterek arabasının arka koltuğuna attı. Kapıyı yüzüne çarptı. Dicle ağlıyordu, dudakları titriyordu. "N'olur... götürme beni... Ne olur..." Ama Mervan suskundu. Direksiyona geçti, motoru çalıştırdı. Ve gecenin içinde kayboldular. Arkada kalan tek şey... Dicle'nin düştüğü küçük ayakkabısıydı. Sessizce toprağın üstünde yatıyordu. Tıpkı onun çocukluğu gibi... Ardında, bir daha asla dönmeyecek bir masumiyet gibi.

Bir kadının feryadı iki adamın hükmüydü.

"Anne ben okula gidiyorum" "Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam. Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum. Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işaretti. "Tamam" dedim evden çıktım. Yüzüm düşmüştü babam öyle bir şey dediği zaman ya ben yanıyordum yada abim. Abim yanmamıştı bu hikayede Korkmaz Ailesinin kızıyla evlenmişti. Bir erkeğe göre istemediği biriyle evlenmek cennetti. Çünkü o kızı ne kadar sevmese bile bir başkasıyla birlikte olunca erkeklerde belirgin olan bir şey yoktu. Ama iş kadınlara gelince ya hamile kalırdın yada o cehennemde yanardın.