"Bana öyle gülme. Aynaya bakıyormuşum gibi hissediyorum. " "Anlamadım. " "Gülümsemen gözlerine ulaşmıyor Ulaş Yekbatur." ..... 18 yaşında, yıllardır ruhen ve bedenen bastırılan Akça, zorla evlendirileceği gece evden kaçar. Gidecek hiçbir yeri yoktur. Karşısına çıkan yabancı bir adamın yönlendirmesiyle, yıllar önce onu terk etmiş babasının evine sığınmak zorunda kalır. Amacı sadece orada üç gün saklanmak ve yurtdışına çıkmaktır. Fakat geçmişinden kaçtığını sandığı ailesi, bu kez onu bırakmaya niyeti yoktur.

Karen Riyan, sevgilisi Fred Stuffer tarafından dolandırılır. Elindeki avucundaki her şeyi kaybeden Karen, sevgilisinin arkadaşı olan Vincent Moarlo Klein'den yardım ister. Aralarında anlaşma yaptıklarında, Vincent sonunda yardım talebini geri çevirmez. Karen, dolandırıcı sevgilisinin peşine düşmeyi seçim sanır, kendi isteği ile gerçekleştirdiği bir ihtimal ama bir gün telefonuna gelen aramayla seçimleri zorundalıklara dönüşür. 'Benimle oyun oynamak ister misin?'

Naz, hep en iyi olması için aile baskısı gören 2. sınıf psikoloji öğrencisidir. Bir gün tanımadığı bir numaradan mesajlar almaya başlar. En başta önemsemediği mesajlar, zamanla hayatının iplerini eline almaya başlar. *** NOT: Dark romance türünde bir kitaptır ve tetikleyici unsurlar içerir, hassas olanlar için minik bir uyarı. ❗+18 Yaş okuyucular için uygundur. *** 11.10.25 | 1. #tutku 27.10.25 | 1. #anonim 28.10.25 | 1. #gençkurgu 28.10.25 | 1. #gerilim 28.10.25 | 1. #saplantı 28.10.25 | 1. #darkromance 11.11.25 | 1. #korku 30 Eylül 2025 | Başlangıç tarihi.

"Sen bana şifa olmak istiyorsun, Yaralarımı Sar'mak istiyorsun," dedi ellerini yanaklarıma koyarken. "Ama sen acılarıma merhem oldukça yaralarım hiç kapanmıyor, aksine daha da alevleniyor Alev." Alnını alnıma yasladı. "En derin acıların bile yarası kabuk bağlarmış, Alev." Gözlerim kapandı. "Ama benim ki Yara desen yara değil, kabuk desen de yara olmadıktan sonra kabuğun ne haddi olur! Sen bana yar olduktan sonra, yaralarım yara olmaktan çıkıyor be Alev... Dudaklarım acı bir tebessümle kıvrıldı. "Ben o karanlığı yaşarken, bir tek seninle aydınlandım Sancak, bir tek seninle aydınlanmıştım. Ama şimdi... beni yine o karanlıkta boğma Sancak, beni yine o karanlıkta yalnız, sensiz bırakma..."

Asena; geçmişi kayıplarla dolu, hayata tutunmayı bırakmış genç bir ressam. Kutay; korkuyla anılan, sert kurallarla yaşayan bir adam. Birbirlerinin karanlığına adım attıkları anda, hiçbir şey yerli yerinde kalmaz. Mafyalar, düşmanlar, itaatkârlar, tehditkârlar, zorunlu ilişkiler, kan davaları, sırlar, oyunlar, dövüşler ve muhteşem tablolar... Asena, kaçırıldığı adamı esir alacak kadar cesur; Kutay ise geçmişini öğrendiği kadına ilk görüşte âşık olacak kadar delidir. Soylarının bıraktığı kan izleri, sırlar ve yanan şehirlerin ortasında tek sığınakları birbirleri olur. Bir aşk ne kadar büyükse, bedeli o kadar ağırdır. * "Silahımı çeneme yasladığında kehribar gözlerine bakarken bu kız beni öldürür dedim içimden. Çünkü o an âşık oldum. Âşık olmak benim için ölmek demekti. Ben yenilmez bir adamken hayatımda ilk defa, tek bir bakışta yenildim." "Gökyüzü daha parlak, deniz daha berrak, insanlar daha katlanılası. Çünkü artık sen varsın..."

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Siz hırsınız uğruna ölebilir miydiniz? Ya da şöyle sorayım. Hırsınız uğruna yaşayabilir miydiniz?

Bir yapbozu tamamlamak için önce kayıp parçayı bulmak gerekir. - Gerçek ailem kurgularını okumayı gerçekten çok seviyorum ama okurken şöyle mi başlasaydı böyle mi gelişseydi diye çok düşündüğüm yerler oluyor genelde bende kafamdakileri bir kaleme dökmek istedim. Hikayeme şans verirseniz oldukça mutlu olurum

Babasının düşmanları yüzünden kimsesiz büyümek zorunda kalmış bir kız, abisinin onu tesadüfen bulmasıyla ailesinin yaşadığını öğrendiğinde neler olacak? - "Tam 17 yıl önce kazada kaybolan kardeşimin adıda Işıl'dı ve senin bu yurda geldiğin gün kardeşimin kaybolduğu günün sadece iki gün sonrası. Bu yurda seni bırakan kişi ailenin öldüğünü yazmış ama kim olduklarından bahsetmemiş. Tek bir akrabanı dahi bulamamışlar, bu durumda seni bırakan kişi kim olabilirdi? Tüm sonuçlar aynı yere çıkıyor. Biz seni heryerde ararken sen yıllarca burada gözümün önündeymişsin, sen bizim kardeşimizsin Işıl." dedi Alihan. Duyduklarımın etkisiyle donakalmış bir vaziyette onları dinliyordum. Anlayamıyordum, benim ailem yıllar önce ölmüştü işte. Artık sadece ellerim değil tüm vücudum titriyordu. Bir süre konuşamadığımı hissederken gözümden akmak için direnen yaşlara rağmen konuştum. "Ne saçmalıyorsunuz siz? Benim ailem öldü, bir yanlışlık olmalı." ✓Aile - abilerim kurgusudur. 🦋 Kayıp #1 -21/05/25 Abim #1 -21/07/25 Gerçekailem #1 -22/07/25 Dram #2 -26/09/25 Macera #1 -17/10/25 Aile #1 -04/11/25 Klasikler #1 -10/11/25 Watty #1 -27/11/25