Hikaye, uzaydan gelen gizemli bir cismin tetiklediği sonuçları sonucunda karantinaya alınan bir şehirde, karanfil kamplarında tanışan genç bir kız ve karısının taşıdığı aşkı keşfettikleri duygusal ve macera dolu bir hikayeyi anlatıyor.

Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.

» Aydeniz ile Aybora'nın hikayesi. « --- "Bana neden 'Aydeniz' diyorsun?" "Sen Ay'sın; çünkü ay o kadar yıldızın içinde bir tanedir ve hepsinden farklıdır. Sen de benim için onca insanın içinde sadece bir tanesin, herkesten daha özel ve daha farklısın. Sen Deniz'sin, çünkü nasıl ki; Dünya'nın dörtte üçü denizlerle kaplı ise, benim de iç dünyamın hemen hemen hepsi seninle dolu. İçimin en derin yerlerinde bile sen varsın. Nasıl ki, canlılar yaşayabilmek denizlere ve suya muhtaçsa; ben de nefes alabilmek için sana muhtacım artık..." "O yüzden sen Aydeniz'sin." ~Benim Aydeniz'im... ~ --- Farklı ve okurken içinizi sıcacık yapacak bir kurgu... Hepimizin içi üşür ara sıra. Soğuktan değil; yaşadıklarımızdan, acılarımızdan dolayı üşür içimiz. Ben içinize bir kibrit yakmayı ve yazdıklarımla içinizi ısıtmak istiyorum... Eğer artık siz de üşümek istemiyorsanız, sizi hikayeme bekliyorum..! ♡

2023 BAHAR FESTİVALİ KAZANANI ''Söylesene Midra. İnsan unutmanın ve hatırlamanın sınırına ulaşabilir mi?'' dedi adam. Midra gelen soru ile şoka uğradığını hissetti. Bir kaç saniye ne diyeceğini düşündü. ''Hatırlamak, basit bir şarkı sözüyken unutmak o şarkıyı söylemekten ibaret sadece.'' dedi Midra gözlerini kaçırarak. ''Sen bu şarkıyı gayet iyi çalıyorsun.'' dedi adam. ''Sadece deniyorum.'' dedi Midra tebessüm ederek. Geçmişi unutmak isterken geçmişte kayboldu. Elleri ile hatırlamanın ve unutmanın sınırını parçalamak istedi Midra. Midra bu iki sınırı parçalayabilip geçmişini unutabilecek miydi? Yoksa geçmişinde kayıp mı olacaktı?

Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

İdâl ve dijvarin kalpleri başkalarına ait olduğu halde berdelle evlenmesini konu alan bir kitaptır. İdal'in yaşadığı zorluğa rağmen ayakta kalmasını. Dijvarin aşk dediği duyguyu tattiktan sonra psikopat hâlinden eser kalmayisini.. Ve iki adamın bir kadını nasıl yaraladığını anlatır kitabim... Dijvar psikolojik ve gaddar değişik sahneler ve bölümler vardır bilginize... İdâl Yiğiter ❤️ dijvar kılıçhan Argo kelimeler ve +18 içerir okurken ona göre okuyun lütfen. İdâl adındaki İlk kitaptır kullanılması ve çalınması durumunda yasal işlem yapılacaktır... Yazım başlangıcı 01.05.23 dür İdâl adındaki ilk kitaptır kullanılması durumunda yasal işlem yapılacaktır. Tik tok Wattpad su-izi

Babasının isteği üzerine abisinin timine katılan Karsu Vural'ın enerjisi, sevecenliği ve espirili olmasıyla göz önünde bulunmasının yanı sıra; bunların altında yatan hafife alınmayacak zekası, çevikliği ve gözü karalığı ile babası dahil askeriyedeki herkesin gözüne girmeyi başarmıştı.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

"HER KİMSESİZ OLAN KADININ RUHU UMUTLARLA SAKLIDIR"

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.