"Hep kaderimin akını diledim Allahtan. Namazlardan sonra oturur uzun uzun dua ederdim. "Allah'ım benim için en hayırlısı kimse onu yaz kaderime" Kaderimin beni hep normal yollarla bulacağını düşünürdüm. Ta ki gün gelip töreme ait berdelle yüzleşene kadar. Hep bir zorunluluk hep bir mecbur kalma hissiyle üzülürdüm ta ki berdelle evlendiğim adamın benim için hayırlısı,benim kaderin olduğunu fark edene kadar."

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

#TutkuSerisi Başlangıç ; 10/03/2022 (+18) içerikli bir kitaptır. (Kapak tasarımı bana aittir.) Aleda Yaman İstanbul'da Mimarlık okuyan son sınıf öğrencisi , genç bir kızken , abileri tarafından alıkoyularak Mardin'e yerleşmek zorunda kalır. Bu sırada kuzeni ile nişanlanmış olan , Mirza Saruhan ile yolları kesişir. Ancak tanıdığı adamın aslında , Kemal Tuğrul adında başka bir kimliği olduğunu , büyük bir ihanet sonrasında öğrenene kadar. • "Hanım Ağa! Söker mi bana bu divane hallerin?" Diyerekten söze başlayan genç adam. Bir dakika olsun gözlerini ayırmadığı Harelere yoğunlaştı. "Etkilemeyeceği ne malum.!" Diyerekten karşılık veren genç kadın , uçurumun girdabına istemedende olsa düşmüştü artık. • "Kapında devamlı olarak seni medhederim. Gözleri ışıldayan benim gülen gülüm. Sanki hep seni öğmek için görevlendirilmiş gibiyim. Yüreğim ruhuna bezenmiş , parıldayan ayım. Bana bir şeyler oldu sarhoş gibiyim." Dedi genç adam , farkında değildi ki karşısında ki bu genç kadını etkilemekten fazlasını yaptığının. • "Senden Adaletini , Vicdanını , Efdalini , Dildarını istiyorum!" Dedi genç adam. Sonrasında ise hiç soluklanmayan bedeniyle ekledi. "İstemezsen de uçurumun kenarı zaten benim yanım." Diyerekten alelen tehdit etti karşısındaki kumral kadını. •

*Yetişkin içerik!* Yaralarından köşe bucak kaçmaya çalışan küçük bir kızın hayatına aniden kimliği belirsiz bir adam girmişti. Gözü karaydı adamın. Amacı doğrultusunda her şeyi yapabilecek kadar gözü kara... Bir yabancı, dedi o adama. Bir acımasız, Bir katil, Bir şeytan, Bir yara, dedi adamın kara gözlerine her baktığında. Oysa adamın, büyük bir cinayetin pençelerinden kurtulmak için kendisine sığındığını bilmiyordu. Acılarından kaçarken o kızın peşine takıldığını, kaybolduğu karanlıkta yalnız kendisinin o adama ışık olacağını da bilmiyordu. Cennetten kovulmuştu adam. Kendine bir cehennem yaratmak için. Ve cennetin varlığını dahi bilmiyordu kadın. Ölümden bir adım sonrasına ayak basamadığı için. ••• O gün, ilk kez, bir yarasının olduğunu görmüştüm. Belki de birden çok... Ve nasıl kapanacağını bilmiyordum. "Yara bandım var," demiştim gözlerindeki uçsuz bucaksız karanlığa bakarak. "Yara bandı olur mu?" Olurmuş... ••• "Şeytan, yasak meyveyi avuçlarıma verdi ve bana, cehenneme hoş geldin, dedi." Yayım Tarihi: 01. 07. 2020 ••• ‼️Kitabımın kurgusu, betimeler ve olay örgüsü tamamen şahsıma aittir. Hikayemin en ufak bir kopyalama ya da çalıntı durumda yasal işlem başlatılacaktır! Kopyalama durumunda hukuki işlem başlatılacaktır. Lütfen kurgumu kopyalamayınız.‼️ ‼️Kitabım, kurgum ve yazdığım her şey sadece Wattpad uygulaması üzerinden yayımlanmaktadır! Lütfen diğer çalıntı uygulamalardan okumayınız ve çalındığını görürseniz bana bildiriniz! Anlayışınız için teşekkür ederim.‼️

18 yaşından küçük olanların okuması uygun değildir. Yetişkin içeriktir.!!! +18 şiddet ve küfür içerir...🔥 İlk kitabın yazılma tarihi: 12 Mart 2018 💫 İlk kitabın yayınlanma tarihi: 10 Haziran 2020⭐ İlk kitabın bitiş tarihi: 09 Şubat 2022🌟 •Güvendiğin insanlar herkesten fazla acıtırla... Hayat onları çıkmaza götürürken direnecek güçleri kalmamıştı. Bilinmeyen sırlar, çözülmeye muhtaç bir geçmiş ve bilinmeyen gelecekle hayatlarının kayıtlarını izliyorlar. Geçmiş geleceği belirledi ve onları yok etti. Bir ses, Bir çığlık, Bir yok oluş. Bir yok oluş ve yeni bir varoluş. 🔥 •Eğer iki kalp birbiri için atıyorsa er ya da geç kavuşurlar... Yollarını kaybetmişlerdi, savaşlarını kaybetmişlerdi. Karanlık yolda cılız bir ışıkla yollarını görmeye çalışıyorlardı. Kayıp çok fazlaydı. Ama bilmedikleri bir şey vardı. Savaşı kaybettiklerini sanarlarken asıl savaşın yeni başladığının farkında değillerdi... İkinci kitabın yazılma tarihi: 11.05.2022 💫 İkinci kitabın yayınlanma tarihi: 13.12.2022⭐ ∆∆∆ Kuzen aşkı kitabı değildir! +18 şiddet bulunmaktadır. 🔥⚡ #yağızzeynep #açelyaemir

Babasının baskılarına, zorla evlendirilmesine dayanamayan 22 yaşında İstanbul, bu işkenceye son vermek adına düğün günü üzerinde gelinliğiyle, annesinin intihar ettiği denize gider ve kendisini hırçın dalgaların kollarına bırakır. Orada tesadüf eseri olan Rüzgar, kızın intihar ettiğini görür ve onu dalgaların koynundan çekip alır. Kim olduğunu bilmeden, tanımadan yardım eder ve evine getirip iyileşmesini bekler. Hastaneye götürüp yeniden o cellatların eline bırakmaz istemez kızı. Fakat Rüzgar kurtardığı kızın en büyük düşmanı Azat Avan'ın kızı olduğunu bilmez. Azat'ı bitirmeye yemin eden Rüzgar onun kızını kurtarmış üstelik bilmeden Azat'a daha çok yaklaşmıştır. Ve daha çoğu, İstanbul'un kendisinin kurduğu intikam oyunu yüzünden zorla evlendirildiğini bilmeyen Rüzgar, bu gerçeği öğrendiğinde İstanbul'a bunu nasıl açıklayacak? Rüzgar, İstanbul'un aslında en büyük düşmanının kızı olduğunu öğrendiği zaman ne yapacak?İntikamını hiçbir suçu olmayan kızdan mı alacak? Peki ya kalbi? Kalbine söz geçirmeği becerek mi bu iki genç? İki seçenek sunulacak onlara; aşk mı, intikam mı? Birini seçerken diğerini öldürmüş olacaklar. Aşkı seçerlerse eğer, intikamı toprağa gömecekler. Rüzgar bunu yapacak mı?İstanbul bunu yaptıracak kadar güçlü olacak mı? İstanbul'un Karanlık sokaklarında buluşan iki yabancı ve iki yaralı insan'ın hikayesi... Karanlıkların da aydınlanma hakkı var; yaralıların iyileşme hakkı olduğu gibi... Karanlık'larımızı birlikte aydınlatalım mı? ~"Karanlık İstanbul" ismi ile yayınlanan ilk kitaptır. Tüm hakları tarafımdan korunuluyor. Her hangi bir çalınma olayı olduğunda gerekli işlemler başlatılacaktır ~Yayın tarihi: 18.03.2023

YAKINDA YAYIMDA Mardin'in acımasızlığı ile bilinen Ağası Hazar Xüfezdan, tek imkansızı yüreğine taht kuran Mavi harelerin sahibi, papatya kokulu yâri idi. İmkansızlık olarak kalmadı! 2 yıldır sessiz sedasız sevdiği papatya kokulusuna, Berdel ile yâr oldu. ° Kendisine yara olacağını sandığı Adamın yâr olacağını bilemezdi Hüma... ° İmkansızı olan mavi gözlüsüne, kavuşacağı günün geleceğini bilemezdi Hazar... ° "Hayatımın tek rengi siyahtı senden önce, karanlık dünyama mavi masum gözlerinle renk getirdin hebûna' mın." ~Hazar Xüfezdan ~~~ Hazar XÜFEZDAN & Hüma ASLAN ‼️TÖRE KİTABIDIR! ‼️KUMA YOKTUR! ‼️HİKAYEMDEKİ TÜM ŞAHIS VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜMDÜR! 19 Ekim 2023 |Yayımlanma Tarihi 🗝️

"Doğunun geleneksel törelerinin gölgesinde büyüyen iki ailenin kaderleri, bir kaçışla ve beklenmedik bir aşkla kesişiyor."